Telefonun çalmasıyla irkildim.cebimden çıkarıp baktığımda boranın aradığını gördüm ilk başta reddettim fakat tekrar arayınca açtım
"Ne var"
"Bulduk"
"Neyi buldunuz?"
"Kaan sayeyi bulduk"
"Nerde?"
"Bizim adamlardan biri bulmuş selim denen piçin telefon sinyalinden"
"Madem bulabiliyordu neden daha önce bulmamış"
"Daha önce öyle bir sinyal yokmuş"
"Her neyse saye nerede konum at"
"Tamam.Bizde şimdi oraya gidiyoruz"
Bulduk.sayem bulduk seni...
(2 saat sonra)
Saye'den
"Selim lütfen yapma"dedim.selim üstümdeki kıyafetleri çıkarırken
" SAYE SUS ARTIK sen böyle yaparak sadece kendini yoruyorsun"
"Selim..."
Selim üstümü çıkardı ve beni saçlarımdan tutarak yatağa fırlattı.
"Ahh" ağlamaya başladım
"Hadi ama bebeğim 246 gün oldu hala alışamadın"
Alışamadın mı? Selim sen bir aptalsın.ellerimi ve ayaklarımı karyolanın başlığına bağladı.selim üstünü çıkarırken pencereden gökyüzüne baktım ve"bora,samet,onur,kaan,batu,gamze hatta baba lütfen biri beni kurtasın"diye geçirdim içimden
"Selim lütfen ellerimi ve ayaklarımı çöz"
"Peki"
Peki? Daha önce bu cümleyi tam 387 kez tekrarlamıştım hepsinde dayak yemiştim ama şimdi...ellerimi ve ayaklarını çözdü hızla yataktan kalktım ve yatağın diğer ucuna kaçarak dizlerimi kendime çekip"selim günlerdir bana istediğini yapıyorsun yeter artık bırak beni"dedim
"O kaan piçini özledin değil mi?eğer olurda buradan kurtulursan ve kaanla sevgili olursan onu öldürürüm bunu yaparım biliyorsun değil mi?o yüzden onunla asla sevgili olamazsın sen benimsin unutma seni ilk kez ben s**tim"
Utancımdan ölüyordum yatağa çıkarak üstüme doğru geldi ben gözlerimi kapatım,dizlerimi çekip ellerimi önümde,ona engel olacak şekilde birleştirdim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak
RomanceSaye,annesi zorla Fransaya gönderilmiş babasından şiddet gören bir kız.kaan ise annesi ölmüş babası ve üvey annesinde hem psikolojik hemde fiziksel şiddet görmüş bir çocuktu.şans eseri karşılaşan bu iki genç birbirine bir şans verir ve kaybettikleri...
