"Kimse öyle birşey diyemez".
Rahatlamıştım ama hala onun olan alışveriş merkezine gitmek istemiyordum.1 saat kadar yol gittik ve alışveriş merkezine vardık ankaranın merkezindeydi ve göz alıcıydı.içeriye girdiğimizde yüzlerce insan gördüm bazıları yemek yiyor bazıları alışveriş yapıyor bazıları ise oyun parkında çocuklarını bekliyordu saat henüz 10'du fakat içerisi tıklım tıklımdı kaan
" benimle gel"
dediğinde düşüncelerimden uzaklaşıp onu takip ettim.turuncu renk aydınlatılma kullanılmış bir mağazaya girdik.bir çalışan koşarak yanımıza geldi.
"hoşgeldiniz kaan bey"
kaan çalışana cevap vermeden elbiselerin başına doğru yöneldi ve siyah uzun bir elbise aldı.
"bu sana çok yakışır"
"kaan bune?"
"elbise"
"iznin olursa ben seçeceğim"
"tabiki"
açık giyinmeyi seviyordum bu yüzden göğüs dekolteli mini bir elbise seçip kaana göstermeden kabine girdim.kabin aynı anda 2 kişinin sığabileceği kadar genişti.üstümü giyip çıktığımda kaan koltukta bacak bacak üstüne atmış telefona bakıyordu.karşısına geçtim ve dikkatini çekmek için öksürdüm kafasını kaldırıp bana baktı.
"siktir"
ne?
"olmamış mı?"
"gereğinden fazla açık olmuş"
Gereği derken neyden bahsediyordu? kaanın sınırı neydi ki?
"saye hemen kabine gidip üstünü değişiyorsun"
"Hayır ben bunu beğendim"
" öyle olsun"
fazla ısrar etmem gerektiğini düşünmüştüm eğer ısrarlarım işe yaramazsa sen benim sevgilim bile değilsin bana karışamazsın diyecektim ama çok şükür demek zorunda kalmadım.
"bunu üstünden çıkarma, kabine gidip kıyafetlerini al biraz daha alışveriş yapıp direkt kahvaltıya gideriz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tutsak
RomansaSaye,annesi zorla Fransaya gönderilmiş babasından şiddet gören bir kız.kaan ise annesi ölmüş babası ve üvey annesinde hem psikolojik hemde fiziksel şiddet görmüş bir çocuktu.şans eseri karşılaşan bu iki genç birbirine bir şans verir ve kaybettikleri...