Saye,annesi zorla Fransaya gönderilmiş babasından şiddet gören bir kız.kaan ise annesi ölmüş babası ve üvey annesinde hem psikolojik hemde fiziksel şiddet görmüş bir çocuktu.şans eseri karşılaşan bu iki genç birbirine bir şans verir ve kaybettikleri...
Yatağa uzandım çok geçmeden oda kazağını çıkartıp yanıma sıvıştı.
"Bugün söylediğin şey"
"Ney?"diye sordu.yüz üstü yatmıştı bu yüzden sesi boğuk geliyordu
"hani demiştim ya birgün diye"
"Evet"
Devam etmedim.söylemeye çekindiğimi anlamış gibi yatakta diklendi ve kafasını bana çevirdi
"Bak sevgilim sen istemediğin sürece seni öpmem bile bu yüzden sakin ol ama 18 yaşına gelince benim olmayı bir düşün"
"Ben zaten Seninim" söylediğim şeylere kendim bile inanamıyordum.kaana sokuldum ve kollarımı karnına doladım
"Tabiki benimsin ama o anlamda demedim"
"Hangi anlamda dedin?" ne anlamda dediğini anlamıştım ama diretiyordum
"Saye anladın işte zorlama"
"Tamam tamam"
Uyandığımda saat 8:30'du son 3 aydır erkenden kalkıyor kahvaltı hazırlıyordum.bu süreçte evin annesi olmuştum.evi temizliyor,bulaşıkları yıkıyor,çamaşırları ütülüyordum.bizimkiler elinde geldiğince bana yardım etmeye çalışıyorlardı fakat sonuç olarak ya bir şey kırılır yada bir eşya yanardı Yine öyle bir sabaha uyandı kahvaltıyı hazırlamaya koyuldum.
Domatesleri doğrarken birinin vücudümü kollarının arasına aldığını hissettim
"Günaydın sevgilim"
"Günaydın da aceba ellerini vücudumdan çeker misin?"
"Nedenmiş?"
"Kahvaltı hazırlıyorum"
Bir eli hala belimdeyken bir domates aldı ve yemeye başladı
"Yoo değilim.Saye ben sana demiştim şu eve güzel Rus bir kadın hizmetli alalım diye bak sende çok yoruluyorsun"
Yaptığım işleri bırakıp kaana döndüm
"Bunu benim için mi yoksa kendin için mi istiyorsun?"
"Yok sevgilim neden kendim için isteyeyim aşk olsun sen varken ben hiç onlara bakarmıyım?"
"Yaaa bilmezmiyiz"
"Of saye"
"Oflama"
Of diye bağırarak mutfaktan çıktı.Gerçekten kaanla işim vardı sert görüntüsü ve ölümcül bakan kahverengi gözlerinin altında küçük masum bir çocuk vardı.kahvaltı ettik ve gamzenin kontrolüne gitmek için hazırlandık.herkes gamze ile beraber hastaneye gelecekti aslında biz gamzeden daha çok heyecanlanmıştık...
"Evet,bebeğimiz burada" eliyle ekranda bir yeri gösterdi bu şey bebeğe hiç benzemiyordu bir saniye ben ne yapıyorum az önce yeğenime bu şey dedim...kaanları dışarıda kalmaları için zar zor ikna etmiştik şu anda hastanenin önünde siyah aynı model ferrari 458 ıtalia vardı.mükemmel bir spor araba olmasına rağmen gamze ve ben bindiğimizde asla hız yapmazlardı
(Güllü lokumlarım uğraşmasın diye arabanın fotosunu koydumm)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
