"Ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Bir şey olduğumuzu tüm okula yayıyorum."
"Düşman olduğumuzu?"
"Hayır, çıktığımız haberini yayıyorum."
"Hayır değiliz, kes şunu Hyunjin. Biz hiçbir şeyiz."
Somurtarak, "Bu arkadaş olmadığımız anlamına mı geliyor?" dedi.
Sonra iç çekti ve omuzlarını düşürdü, "Tamam..." diyerek, üzgün ve hayal kırıklığına uğramış gibi görünmeye çalıştı. Ama bu durumda sadece çocuğu kızdırmak ve tepkisini ve bu tür bir durumda ne yapacağını görmek istedi.
"Hyunjin─"
"Tamam, anladım... Gidiyorum..." zemine bakarak uzaklaştı ve koridorda gözden kayboldu.
"Şu orospu çocuğu bazen küçük bir çocuk gibi davranıyor."
Bazı öğrenciler gelip "Tebrikler Seungmin! Sizin için en iyisini diliyoruz!" diyordu.
Seungmin ise her seferinde gözlerini deviriyor, "Kapayın çenenizi! Biz birlikte değiliz." diyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
soulmate
FanfictionSeungmin ve Hyunjin, 17 yaşına gelip ruh eşleriyle tanışana kadar renkleri göremezdi. ↳translated by yutawies ↳cr: @scvngjin [soulmate au]