Senin aşkın ve benim adsız duygularım

aşk çocuk mutluluk bu mudur?

Chan
Hey aşk çocuk bugün pastaneden tarçınlı kurabiye aldım. Çok güzeldi aslında ama senin yaptıklarını yerken ki gibi hissedemedim bana tarçınlı kurabiye yapar mısın?

Felix
Göz yaşlarım , aşkım ve tarçınım hazır.

Eve geleli bir saatten fazla oluyordu. Ben hala Felix'in attığı mesajı düşünüyordum. Çocuk gibi yatakta tepinmiş ona nasıl açılsam diye ayna önünde pratikler yapmıştım. Sanırım evet bunun adı aşk. Ben hoşlandığım kişilerden bu kadar etkilendiğimi hatırlamıyorum. Bu sadece Felix'e özelse adı aşk olmalı değil mi? Bilmiyorum. Felix'e sormam lazım. Ama önce açılma konuşmamı tamamlamalıyım. Ayna önüne geçmek için odadan çıkmışken yine kapı çalmıştı. Geçen sefer günün sonu çok güzel bitmemişti. Bunun da kargo olmasını dileyerek kapıyı açtım. Felixti işte. Güzel gülümsemesinide yanında getirmiş. Ha birde bir tabak tarçınlı kurabiye,İçinde bol aşk olanından.

'ben ağlamadan içeri geç lütfen.'

Koltuğa oturup elindeki tabağı da dikkatlice dizine yerleştirdi.

'bak aşk çocuk-'

'aşk çocuk? Aşık çocuğa ne oldu?'

'aşık çocuk çoktan benim aşkım oldu.'

'bu kadar romantik olmasını beklemiyordum. Ve de bu kadar dürüst.'

'Bu dürüstlüğe alıştın sanıyordum?'

'o da sorun mu canım, iki güne alışırım. Hem, tırtıllarım doğru yolu göstermiş sanırım sana.'

'kesinlikle.'

Elindeki tabağı bana uzattı. Aşk dolu o tabağı yemek yerine kalbimde saklamak istiyordum. Bu kurabiyelere de sarılsam tam deli olurdum.

'konuşmadığımız süre boyunca tepsine sarılmayı düşündüm. Henüz o kadar delirmemişim sanırım. Ama şuan bu kurabiyeleri yemek yerine sarılsam çok iyi hissederdim.'

'ben varken nesnelere ne gerek var.'