Sarp'tan
Sevdiği biri vardı ve bana söylememişti.
Gerçi haklı ya bana niye söylesin?
Beni ilgilendirmezdi.
Hayır bal gibi de ilgilendirirdi. Küçüklüğümüzden beri seviyordum. Boşuna mı o ağaç eve geldiğimi sanıyordu. Belki o zamanlar beynim anlamasa da kalbim hissetmiş de gitmiş.
Söylesem bir şey kaybetmezdim Yağmur da öyle demişti.
Eve gelince üstünü değişirken odaya daldım.
"Yeter artık."
"Ne oluyor Sarp?"
Dudaklarımı dudaklarına bastırıp çekildim. Afallamıştı. Muhtemelen beklemiyordu.
"Ne yapıyorsun Sarp?"
"Seni seviyorum gerizekalı bir anlayamadın!"
"Ne?"
"Ama sen beni sevmiyorsun! Kimi seviyorsun? Bu kadar benden saklamak istediğin kim olabilir aklım almıyor!"
"Seni Sarp."
"Beni mi?"
Dudaklarımda hissettiğim baskıyla gözlerimi kapadım. Sonra geri açtım onun güzel biri siyah biri kahverengi gözlerini görmek için. İkimiz de gözlerimizi kapadık ardından. Hiç bu kadar güzel bir anım olmamıştı. Ta ki şimdiye kadar..
Buna başlarken bu kadar kötü olacağını düşünmemiştim açıkçası. Bu benim ilk düşündüğüm kurguydu ama bir türlü nasıl yazacağımı bulamamıştım. Böyle iğrenç bir final de yakışmadı ama şimdilik böyle olsun. Aklıma başka bir şey gelirse farklı bir final yazarım ya da devam bölümleri olur.
Okuyanların beğendiğini umarak teşekkürler.
Başka kurgularım da var belki hoşunuza gider.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağaç Ev (bxb)
Storie brevi[Tamamlanmıştır (×3)] Onun iki gözünün rengi de farklıydı. Diğerinin ise... diğerinin ise öyle özel bir özelliği yoktu. İyi okumalar,
