Let The Game Begin

Chapter 15: Everything Is Revealed

A/N: Hi, pasensya na kung hindi nakapag update si Author agad, alam niyo na tinatamad ✌

~Lin

Nagpatuloy kami sa paghanap hanap nang kung anong anong lumang libro dito sa kwarto na nakita namin, hanggamg sa may matagpuan nalamang ako na isang maliit na pinto.

Parang natatandaan ko na nanggaling na ako dito sa maliit na pinto pero baka guni guni ko lang iyon.

"Anu tinitignan mo diyan Lin?" Tanong ni James.

Tinuro ko naman yung maliit na pinto na pinapaligitnaan nang mga bookshelves.

"Ang liit namang pinto iyan." Sabi ni James.

Tumango tango naman ako sakanya at tinawag naman ni James sila Lola para makita din itong pintong maliit na pinapaligitnaan nang mga bookshelves.

"Aba! anu pa iniintay niyo buksan niyo na." Pag mamadali ni Laura.

"Ikaw mag bukas gusto mo?" Sabi naman ni James

And in the end na uwi sa away iyang pang aasaran nila hays!

Ako nalang ang nag bukas nang pinto kesa panuorin silang nag babangayan nang kung anung anung salita diyaan.

"Kailangan pa yata nating yumuko bago tayo makapunta sa dulo." Sabi ko.

Natigil naman si Laura at James sa pagbabangayan sa sinabi ko.

"Eh pano si Lola? Baka mas lalong maging kuba yan, kuba na nga ipapakuba mo ba." Sabi ni Laura.

Hinampas naman ni Lola si Laura nang tungkod niya na ikinatawa namin.

"Kahit ganito ako kaya ko paring yumuko no!" Sabi ni Lola.

Kahit kelan talaga napaka loka nitong si Laura.

(Jiya POV

Huwag kayong mag papaloko!! SAKANYA!! HOY!!! PANSININ NIYO AKO!!!

Ilang beses na ako nag sisigaw kaso hindi nila ako marinig. Napaluha nalamang ako sa nang yayari dahil kung sino pa yung pinagkatiwalaan namin, siya pa yung pumapatay.

Kaunti nalang ang mga lagusan na natitira at makakarating na sila sa pinaka nakakatakot na impyernong napasukan ko. ~END Of Jiya POV)

Pumasok naman kami sa pintuang nakita namin at inilagay namin si Lola sa gitna.

"May nararamdaman akong hindi kanain nais." Sabi ni Lola.

Napatigil naman kami at tumingin sakaniya.

"Anu naman po iyon?" Tanong ko.

Nagbuntong hininga muna siya bago nag salita.

"Nakakaramdam ako nang isang pag hihiganti at napakalakas na black aura at sa tingin ko hindi multo ang kalaban natin dito, kundi tao." Sabi ni Lola.

T-tao? Sino naman kaya iyon, at bakit naman niya magagawa ito? Anu ginawa naming kasalanan?

Nakaabot na kami sa dulo na gulo parin ang pag iisip ko.

"Hay! sawakas at natapos din ang pag yuko natin." Sabi ni Laura.

Napatingin tingin naman ako sa paligid at laking gulat ko na andaming makina at potion ang nandito.

"Potions? Anu ito pugad nang mang kukulam?" Tanong ni Shin.

"Maaring Tama ka iho." Sabi ni Lola.

M-mang kukulam?

"TULONG!!!!"

Napatingin naman kami sa direction kung saan nang gagaling ang sigaw kaya napatakbo kami doon.

"Boses ni Lance yun diba?" Tanong ni James.

Parang naginhawaan naman ako na malaman kong buhay parin si Lance.

Napatigil naman kami dahil sa 3 ang daanan na maaring mong puntahan.

"LANCE!!!" Sigaw namin.

"TULUNGAN NIYO KO!!! NANDITO AKO!!"

Pumunta naman kami sa kaliwang daanan dahil doon nang gagaling ang sigaw niya.

Habang tumatakbo ay nakakita kami nang isang pintuang pang preso kaya kaagad naman ako sumilip doon.

"LANCE!" Sigaw ko, masyadong madilim at hindi ko makita ang loob nito.

"TULONG!!!"

"TULUNGAN NIYO AKO!!! NANDITO AKO!!"

Parang may mali.

Bigla naman bumukas ang ilaw sa loob nito at napaatras naman kami dahil isang tape record lang ang nakalagau sa isang upuan.

"Trap." Sabi ni Laura.

"Huminahon kayo, bumalik ulit tayo sa lugar kung saan 3 ang lagusan, pumunta naman tayo sa kanang lagusan." Sabi ni Lola.

Tumango naman ako at nung hahawakan ko palang yung pader ay laking gulat ko biglang bumukas ito.

"Salamin?" Sabi ni Shin.

Pumasok naman kami doon at gulat na gulat kami na sa loob nito ay kitang kita mo ang labas at kitang kita kami habang tumatakbo.

"Fuck! Pinaglalaruan na talaga tayo dito." Sabi ni James sabay suntok sa salamin.

Bigla namang dumilim ang paligid na ikinayakap naming lahat.

"Mag yakapan lang tayo para walang mawala!" Sabi ni Lola.

Bigla namang umilaw yung mga salamin at may taong bumungad dito.

"Hello guys, kamusta naman ang pag tretreasure hunting niyo saakin." Sabi nito.

Nakataklob siya nang isang kulay itim na kumot ngunit alam naming babae ito dahil sa bibig niya.

"SINO KA!" Sigaw ni Lola.

"Hulaan niyo HAHAHA!!!" Narindi at nangilabot naman kami sa tawa nito.

"Sa umpisa palang, alam kong hindi yung kaibigan ko ang nagparamdam saakin, dahil nakaamoy ako nang isang friendship potion na maaring lumitaw at magparamdam sayo ang namayapa mong kaibigan, ngunit hindi ko aakalain na makakagawa ka nang potion naiyon, dahil ako ilang araw, ilang taon ko ginagawa iyon ngunit hindi ko magawa, dahil gusto ko rin makita ang kaibigan kong namayapa." Sabi ni Lola.

"Karla, natatandaan mo na yung may babaeng dalaga na nag sabi sayo na siya si Katy? At yung picture niyong dalawa na akala mo eh demonyo siya dahil may buntot." Sabi nito.

Nag isip naman ako at bigla nanlaki ang mga mata ko nang matandaan ko iyon.

"Oo, natatandaan ko iyon at pano mo nalaman iyon?" Sabi ni Lola.

"Everything was set up HAHAHA!!! Yung photo niyo it was an edit, at yung promised sayo ni Katy tandaan mo kung kanino mo sinabi iyon, kapag natandaan mo iyon, doon mo malalaman kung sino ako HAHAHA!!!"

Tawa parin siya nang tawa hanggang bumukas na ang ilaw.

"Pero, wala naman ako sinasabihan nang promised ni Katy." Bulong ni Lola.

"Lola, hindi kaya nung bata pa kayo may kaibigan ka na napag sabihan?" Tanong naman ni Laura.

Inisip naman ni Lola at biglang lumaki ang mga mata nito kaso bigla naman nawala ito agad.

"Bakit Lola? Natandaan mo na?" Tanong ko.

Ngunit umiling iling naman si Lola bilang pag sagot.

Sino kaya iyong babaeng iyon at paramg familiar din siya saakin.

(Jiys POV

Dalawang pinto nalang ang natitira bago sila makapunta sa impyerno.)

(3rd POV

Anak ko malapit mo na silang madala dito saating pugad at alam kong gustong gusto mo na patayin itong si Lance, aantayin kita dito anak ko at para makipag higanti narin sa mga kinakaibigan mo HAHA!! )

A/N: See you next chapter