Bahagian 14

136 6 1
                                    

Kita tinggalkan kisah dekat hospital dengan Aina jap. Ayuh sambung selepas balik dari Ipoh. Seperti aku bagitahu, aku akan bertunang hujung minggu ni, dengan Hafiz.

Lepas aku hantar Adara Jumaat malam itu, aku terus balik. Tiadalah persiapan gah sangat untuk majlis esoknya, sebab keluarga terdekat saja yang akan datang, dan katanya 10 orang saja dari pihak Hafiz.

Mujur Adara tiada datang buat kejutan. Kang nanti dia yang terkejut.

"Awak okay tak?"tanya Hafiz.

"Ha? Kenapa?"

"Awak tak nampak happy".

Aku membalas senyuman untuk meyakinkan Hafiz. Kononnya aku happy.

"Saya okay la. Penat sikit kot. Baru balik semalam kan".

"Sorry rushing. Nanti sebulan saya kena pegi Singapore kan".

"Iya Hafiz. Saya faham."

"Sue. Terima kasih."

"Terima kasih? Untuk apa?"

"Terima saya."

"No, awak tu yang patut saya cakap terima kasih".

Seriously Hafiz. Ada sebahagian dari diri aku rasa macam nak batalkan saja pertunangan ini. Tapi entah. Aku ikutkan saja. Sebab aku rasa, aku perlu buat benda yang betul.

What bad thing that could happen when you did the right things right? Itu ja la fikiran aku. Adara nanti aku fikir. Aku sayangkan Adara. Adara dah semakin menjadi orang yang penting untuk aku.

Namun, hari yang indah itu bertukar menjadi drama yang aku sangka tak akan berlaku. Ketika aku dan Hafiz sedang tangkap gambar pertunangan, Adara datang.

Adara datang dengan jambangan bunga dan satu beg kertas. Aku rasa tu hadiah untuk aku.

Mata-mata orang yang hadir kat rumah aku memandang ke arah Adara.

"Kamu ajak Adara datang ka hari ni?"tanya ibu.

Aku tak menjawab. Aku meminta diri untuk pergi ke arah Adara. Adara yang masih berdiri terkejut.

Aku menarik Adara jauh sedikit daripada kawasan rumah aku.

"Apa ni Sue?" itu soalan yang keluar dari Adara. Aku tak boleh pandang wajahnya. Rasa bersalah membuak-buak.

"It's nothing."

"Nothing? Awak bertunang ka?"

Aku diam. Adara menampar bahu kanan aku dengan jambangan bunga yang dia tengah pegang. Sakit jugak rasa kayu bunga tu kena badan aku. Tapi aku diamkan, sakit lagi apa yang Adara rasa sebab aku.

"Explain to me please Sue. Jangan diam saja."

"I'm sorry. I had to."

"Itu ja? Habis apa yang berlaku kat Ipoh tu, tak ada makna bagi awak? Kononnya awak sayang."

"Saya sayang awak. Saya tak tipu. But it's the right thing to do".

"Do you love him?"

Suara Adara mulai serak dah. Matanya bergenang air mata.

"No. Tak macam saya sayang awak".

"Bullshit. I hate you!!"

Adara membaling bunga dan hadiah yang dia bawak ke arah aku sebelum berlalu pergi ke arah kereta dia. Tak perlu pun aku kejar dia. Damage is done.

Walaupun aku rasa tak layak untuk hadiah tu, tapi terpaksa la aku kutip. Takkan nak buat sampah kat jalan ni. Dia bagi jam kat aku. Jam yang pernah aku tunjuk aku teringin dekat dia. Beratus juga harga jam ni.

You fucked up la Sue!

Hafiz memandang aku yang sedang membawa bunga yang dah tak elok tu, dengan beg. Wajahnya seperti menghadam sekejap apa yang berlaku.

"Saya minta maaf. Saya penat. It's that enough?"tanya aku kepada Hafiz, merujuk kepada sesi bergambar tadi.

"Ha ah. Sudah. Awak rehat la. Tell me if you need anything. Saya akan dengar,"wajahnya tenang. Aku pula rasa bersalah.

Aku mengangguk dan meminta diri untuk berehat.

ADARAWhere stories live. Discover now