Bahagian 16

141 7 0
                                    

Setelah dapat closure dan pendapat Aina buat kali terakhir. Aku dah tahu nak buat apa. Ikut kata hati aku.

Aku tunggu Hafiz balik dari Singapore. Sementara tu, aku slow talk dengan keluarga aku. Aku nyatakan hasrat aku untuk putuskan pertunangan aku dengan Hafiz.

Pada mulanya abang aku paling banyak mempersoalkan keputusan aku. Dia mengesyaki yang aku ada orang lain. Aku yakinkan mereka yang tiada orang ketiga pun. Aku cuba untuk sayangkan Hafiz. Tak boleh. Aku kenal diri aku. Aku tak boleh paksa perasaan hati aku.

Rasa bersalah menyelebungi aku saat berhadapan dengan Hafiz. Aku lihat wajah Hafiz tenang. Belum sempat aku bersuara, Hafiz yang bersuara dulu.

"Awak nak minta putus tunang?"

Terbeliak jugalah mata aku bila dengar apa yang Hafiz cakap.

"How?"

"Saya tahu dah lama. Tapi saya yang selfish. Tetap nak kahwin dengan awak. Walaupun saya tahu awak tak boleh sayangkan saya macam mana saya sayang awak. Saya nampak awak dengan kawan awak masa hari kita tunang tu. I know something is wrong".

"Saya minta maaf,Hafiz."

"Terima kasih kerana jujur. Maafkan saya sebab nak juga teruskan hubungan ni, walaupun tahu awak tak boleh".

Air mata aku mulai menitis. Ya Tuhan. Kenapa susah aku nak sayang lelaki sebaik dia. Adakah aku tak layak untuk dapat orang yang baik.

"Saya doakan awak dapat perempuan yang ikhlas sayangkan awak. Yang lebih baik."

Hafiz mengukir senyuman.

"Awak pun. Saya harap awak akan bahagia selalu."

Sudah. Dah habis sesi dengan Hafiz. Aku betul-betul maksudkan apa yang aku luahkan dengan Hafiz. Dia layak dapat perempuan yang baik, yang lurus, sayangkan dia. Aku tak boleh jadi perempuan tu untuk dia.

Adara. Aku perlu cari Adara. Nasib aku kurang baik, Adara dah tak berniaga dekat tempat foodtruck tu. Aku pecut pergi rumah dia. Aku tekan loceng rumah dia. Tak ada yang buka. Rasanya tak ada orang. Sebab kereta pun tak ada.

Aku tunggu depan rumah dia. Tak ada la betul-betul depan rumah dia. Aku park kereta jauh sikit la. Tapi masih boleh nampak rumah dia dengan jelas.

Hampir 4 jam juga la aku tunggu situ. Gila. Tak pernah aku tunggu orang selama ni. Aku memang dah nekad. Nak selesaikan juga hal antara kami.

Aku terus keluar kereta bila aku nampak kelibat dia. Aku panggil nama dia. Masa tu ada ibu, ayah, dengan dia saja. Adara pada mulanya buat-buat tak dengar. Tapi selepas ibu dia tunjuk ke arah aku, dia pun datang menghampiri aku.

"Ada apa awak datang sini?"

"Saya nak minta maaf."

"Maaf awak dah tak ada nilai. Apa lagi?"

"Look Adara. Saya tahu saya salah. Saya banyak tipu awak. Saya datang nak bersihkan apa yang saya dah buat."

"Apa benda awak nak ni Sue?"

"Saya nak awak"

"Bullshit!"

"Saya tahu. Saya salah. Saya nak satu lagi peluang. Peluang untuk bersama awak".

"What's make you think you deserve a second chance?"

"Because this time, I'm not carrying any baggage. It just me, ready to be with you again. No feelings to my ex, no man that want to marry me. Nothing. I just want you."

"Sue, bukan senang saya nak percaya awak. Awak tinggal saya sebulan lebih tanpa khabar. Awak tak cari saya. Awak rupanya pegi dekat ex awak. Awak bertunang. Bertimpa tau."

"Iya. Saya tahu. I'm an asshole. But at the end, I choose you. I want you. I really want you Adara".

"So, what? Just because you choose me, everything mended?"

Aku menghampiri dia, dan memegang kedua belah tangan dia. Aku tatap matanya yang bergenang. Mungkin sedar bercampur marah.

"Saya tahu bukan senang nak rawat hati awak lepas apa saya dah buat. Saya pernah rasa itu. Dan saya janji, saya tak akan sia-siakan peluang kedua ni. I want to love you right. I want to make you happy, I want to make you smile. I want to be the reasons why you're smiling. I want to be the reasons why you think the sky is beautiful even it's a storm. I want to be the one you think about when you wake up in the morning. Because Adara, you are all of that for me."

ADARAWhere stories live. Discover now