ပထမပိုင်း-ပြန်လည်ရှင်သန်လာ​သော​​ဗောဓိနွယ်များ(၂)

249 23 0
                                    

Unicode

Page 15-17

Page-15

ဖုန်းကျိုတစ်ယောက် သူမရဲ့လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို အဖွားအိုပေါက်စလေးကဲ့သို့ ငေးမောရင်းကိုင်ထားဆဲဖြစ်သည်။ ထိုချိန်မှာ ငြင်သာတဲ့ခြေလှမ်းသံကို ကြားလိုက်ရတော့ အသက်ကြီးကြီးအဘိုးအိုတစ်ဦးထက်တောင် နှေးကွေးလေးလံတဲ့မင်ဂူလို့ သူမ ထင်ခဲ့တယ်။ မိန်းမောနေရာကနေ သူမပြောလိုက်တယ် "ဒီလောက်အစောကြီး ဘာလို့လာတာလဲ? ငါသူတို့ကို အနိုင်ကျင့်မှာစိတ်ပူလို့လား?"

သူမ နောက်ထိုင်ခုံတစ်ခုကို နေရာရွှေ့ပေးပြီး ငြီးတွားတော့တယ် "ခုတလော ဒေါ်ဒေါ့်အကြိုက်တွေ ထူးဆန်းနေတယ် ဒီတစ်ခါ ပျော့တိပျော့ဖတ်ကလေးနှစ်ကောင်ကို ခေါ်လာတာယုံတောင်မယုံနိုင်ဘူး သူတို့ကိုရိုက်လွှတ်လိုက်ရမှာတောင် သနားလို့ ဒီတိုင်းဉာဏ်ဆင်ပြီးခြောက်လွှတ်လိုက်တာ ငါမောတောင်မောနေပြီ" သူမ လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ထားတုန်းပဲဖြစ်သည် "ငါနဲ့ခဏလာထိုင်အုန်း ကောင်းကင်ဘုံက နေဝင်နေထွက်ရှုခင်းကို မကြည့်ရတာကြာပြီမို့ လွမ်းတောင်လွမ်းမိတယ်"

သုံဟွာ့ခြေလှမ်းတွေ သူမစကားတွေကြောင့် ရပ်တန့်သွားကာ အေးဆေးစွာပဲ သူမနောက်ကခုံပေါ် ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ စားပွဲပေါ်မှာရှိတဲ့ ရေနွေးအိုးနှစ်အိုးထဲက တစ်ခုကိုယူပြီး လည်ချောင်းရှင်းရန် လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ငှဲ့လိုက်သည်။

ဖုန်းကျို ခဏတာမျှ အသံတိတ်သွားခဲ့တယ်။ အဖြူရောင်ကြာပန်းတွေက သူမရဲ့စိတ်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ခုကိုတွေးမိစေဟန်တူတယ်။ သူမရဲ့လက်ပေါ်ကို လက်ဖက်ရည်ခွက်တင်ကာ တွေဝေစွာပြောလေတယ် "ပြောကြတာတော့ ဒီကြာကန်ထဲက အဖြူရောင်ကြာပန်းတွေက လူသားတွေရဲ့နှလုံးသားနဲ့ ဖန်တီးထားတာတဲ့ လူသားတော်တော်များများနဲ့ ငါမရင်းနှီးပေမယ့် မင်ဂူ.. နင်ပြောကြည့် Qingti ရဲ့ကြာပန်းရော ဒီမှာရှိမယ်ထင်လား?" သူမ စကားခဏရပ်ကာ သံသယနှင့်ဆက်ပြောတယ် "တကယ်လို့ ရှိမယ်ဆိုရင် ဘယ်တစ်ခုဖြစ်မယ်ထင်လဲ?" ထို့နောက် သူမ အဘွားအိုတစ်ယောက်လို လေးလံစွာသက်ပြင်းချလိုက်တယ် "ဘယ်ပန်းလေးက သူ့နှလုံးသားရဲ့ကြာပန်းနဲ့ သွားတူမလဲ?" သူမလက်ဖက်ရည်သောက်ပြီး သက်ပြင်းချရင်းပြောလိုက်သည်။

Three Lives Three Worlds,The Pillow Book  Upper Volume (Completed)Where stories live. Discover now