Hoofdstuk 30

22.7K 886 37
                                    

Hoofdstuk 30

Ze zijn hier binnen geweest. Dat kan niet alles. Sue stond te trillen als een rietje en ik besloot eerst haar te kalmeren, voordat ik ging bedenken hoe ze hier binnen waren gekomen. Natuurlijk via de deur, maar waarom hadden wij beiden er niets van gemerkt? Ik sloeg een arm om haar heen en drukte haar tegen mij aan. ‘Rustig Sue’, zei ik zacht en gaf haar een kus in haar nek. Ze duwde mij weg. ‘Nee, ze kijken mee.’ Ze raapte de handdoek op en probeerde hem weer over de camera heen te gooien, wat niet lukte. Ik pakte de handdoek uit haar hand en gooide hem met een soepele beweging weer over de camera heen. Ik grijnsde naar haar. ‘Je bent een beetje klein.’ Ze duwde mij tegen mijn borst aan en duwde haar lichaam daarna tegen mij aan waarna ze begon te huilen. Ik probeerde haar zo goed als ik kon te troosten. ‘Ik mis alles’, snotterde ze. ‘Ik mis Sam.’ Ik voelde een pijnlijke steek door mijn lichaam heen. Natuurlijk kon ik niet van haar verwachten dat ze Sam zou vergeten. En ik had ook altijd tegen haar gezegd dat ik niet uit was op een serieuze relatie. En dat was ik ook niet, en toch stak het. Ik streelde haar haren en kuste haar teder in haar hals. ‘Het komt allemaal goed.’

‘Maar ze zijn hier binnen geweest….Waarom hebben we niets gemerkt?’ Vroeg ze zich hardop af. Ik knikte. ‘Dat vraag ik mijzelf ook af.’ Ik liet haar los en ging zuchtend op het bed zitten. Ze ging zuchtend naast mij zitten en veegde haar laatste tranen van haar gezicht af. ‘Ik snap ook niet waarom ze ons moeten hebben.’ Meteen nadat ze dat zij ging het luikje

open. Ik stond snel op en pakte het briefje dat er lag.

Jullie zijn willekeurig gekozen.

 

‘Oh wauw. Bedankt’, zei ik sarcastisch tegen niemand in het bijzonder.

‘Wat is staat er?’ Vroeg Sue nieuwsgierig maar bleef toch op het bed zitten. Ik liep weer terug naar het bed en ging weer naast haar zitten. Ik gaf haar het briefje en Sue rolde met haar ogen toen ze het las. ‘Hier hebben we niets aan.’

‘Nee we waren er zelf al zo ongeveer uit dat we niets met elkaar te maken hebben.’

Ik trok haar tegen mij aan en zo bleven we een tijdje zitten. We hadden toch niets beters te doen. Mijn gedachten gingen weer terug naar die ene dag dat ik ontvoerd werd, zonder het zelf te merken. Ik ging uiteten met een dame. Er was niets raars. Of toch wel? Bleef die ober niet verdacht lang naar mij staren? Ik schudde mijn hoofd. Nu geen waanideeën krijgen Dean. ‘Op de dag dat we ontvoerd werden, heb jij toen iets raars gezien?’

Sue dacht even na, maar schudde daarna haar hoofd. ‘Ik was gewoon een film aan het kijken met Sam die dag. We hielden een filmmarathon.’ Ik zag dat ze weer opnieuw die dag beleefde. Haar herfstachtige ogen schoten weer vol met tranen. Ik duwde haar achterover zodat ze op het bed lag. Ik begon haar lichaam te kussen. Eerst haar nek, vervolgens haar borsten en daarna haar buik. In de hoop dat het haar pijn zou verzachten.

Naked Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu