The Village That Starts Our Love [Season 2] (Completed)

T E N

Unicode

Written by JeonYiMon

" ကိုရေ ... ကိုရေ "

မနက်ဝေလီဝေလင်း အနောက်ဖေးကနေ ထော့ကျိုးထော့ကျိုး နဲ့ဝင်လာတဲ့ Tae Hyung ။ အီစလန်ဝေနေသော ဒဏ်ရာကြောင့် မျက်နှာလေးကလည်း ရှုံ့မဲ့နေသည်။ ကုတင်ပေါ် တင်ပါးလွှဲထိုင်ပြီးတဲ့အထိ Jung Kook ကမနိုးသေးတာကြောင့် ဒေါသကထွက်ချင်လာသည်။

" ဒီလောက်နှိုးနေတာကို မထဘူး ... ကို ... ကို "

အတင်းလှုပ်နှိုးလိုက်မှ မျက်စိအနည်းငယ်ပွင့်လာတဲ့ Jung Kook ဒါတောင် အိပ်ယာနိုးခါစမလို့ ယောင်ယောင်ဝါးဝါးနဲ့။

" နာနေပြီလို့။ ထအုံးဆို "

Tae Hyung ငိုသံကြားမှ Jung Kook မှာ ပျာပျာသလဲ နဲ့ကုန်းထလာသည်။ ပြီးမှ ဘယ်နားကဘာဖြစ်လာတာလဲဆိုသော စူးစမ်းတဲ့အကြည့်နဲ့ Tae Hyung ကိုယ်လေးကို ကြည့်သည်။

" ဘာဖြစ်လို့လဲ ကို့အသဲလေး "

" အိပ်နေအဲ့မှာ။ တစ်ခုခုဖြစ်တာတောင် ကိုယ့်ဘာသာ ကုန်းထလာရယ်။ ခေါ်မကြားအော်မကြားနဲ့ "

အပြစ်တင်မှုကို Tae Hyung ဆိုတော့ Jung Kook မှာ ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ် ဘာမှပြန်မပြောရဲ။ သူကလည်း သူ အခုထိ ဘာဖြစ်လို့ ဖြစ်နေမှန်းကိုမသိသေး။

" ကိုယ့်ကိုပြော ဘာဖြစ်တာလဲ "

" ကိုကလေ ဒီလောက်ပိုက်ဆံရှိတာကို အိမ်သာလေးဘာလေးပြင်ဆောက်ပါ့လား။ အခုကြည့်စမ်း ခြေနင်းကရေစိုပါများတော့ ဆွေးနေပြီ။ ချီးပါချင်လို့သွားတာ ပျဉ်ကဆွေးပြီးအပေါက် ကျွံကျလို့ ပါချင်တဲ့ချီးတောင် ဘယ် ကမ္ဘာကိုလွင့်သွားလဲမသိ "

Jung Kook မှာ Tae Hyung စကားကြောင့် ခွီခနဲအသံထွက်လာပြီးမှ ဒိုင်းခနဲ ရောက်လာတဲ့အကြည့်ကြောင့် မျက်နှာပိုးကိုသပ်လိုက်သည်။ ခြေထောက်ကိုကြည့်တော့ ဖြူနုနုခြေထောက်လေးမှာ အဆစ်နေရာက ရောင်နေတာကြောင့် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရသည်။

" ကိုယ့်အသဲလေး တော်တော်ထိသွားတာပဲ "

" အခုမှ "

" ပေး ကိုယ်ဆေးလိမ်းပေးမယ် "

ဆေးပူလေးလိမ်းကာ အဝတ်စပတ်ပေးတော့ ငြိမ်နေရှာသည်။ Jung Kook မှာ မိမိကပ်စေးနဲမှုအတွက် နောင်တရမိသည်။ အဲ့အိမ်သာကို ပြင်မယ် ပြင်မယ်နဲ့ သူမပြင်ဖြစ်သေးတာ။ ပါလို့ ရသလောက်ပါနေတာ နောက်ဆုံး အပေါက်ကျွံကျမှ ကို ထပြင်ဖြစ်တော့တဲ့အဖြစ်။