Writer Of Destiny: The Opposition (On-going)

Chapter 10

Destine's P.O.V

"You're drunk sweetheart and it's not safe anymore" Napaigtad ako nang may mainit na hininga sa tenga ko. Parang nagdala iyun ng kuryente sa aking kalamnan. His voice was husky and deep. I bit my lip.

Lumingon ako at nalanghap ko naman ang mabango niyang hininga. Napapikit ako para damhin iyun. His breath like a minty menthol. Mas lalo akong nalasing.

"You are fascinated to my breath. What more if you feel it by your lips" Agad akong napadilat sa sinabi niya. Sumalubong naman sa akin ang asul niyang mga mata. Pakiramdam ko hinukay niya ang nakatagong kalibugan sa pagkatao ko. God, I'm afraid that I can't hold it anymore.

Napatingin ako sa mga labi niya na kay tamis tingnan dahil namamasa ito at namumula. Napalabi ulit ako. I want to feel that sinful lips of him. I want to taste it.

"Stop staring unless you want me to kiss you" He huskily said. I heavily gulped. Yes please. Kiss me Lucas. Wait_what? Did I say that? God, what I am thinking?

Wala sa oras akong napatingin sa bartender. Parang nawala bigla ang kalasingan ko sa mga sinabi niya.

"A-another drink please" I nervously said. Good thing, the bartender didn't say anything. Napaigtad ako nang naramdaman ko ang paglandas ng daliri ni Lucas sa braso ko. The fuck? Did he just touch me?

Agad akong lumayo sa kanya dahil pakiramdam ko bibigay na ako ng wala sa oras. Hirap akong lumipat sa kabilang stool dahil sa hilo ngunit nagawa ko pa rin naman. Marahas ko siyang nilingon. He just smirked at me. Umupo siya sa inuupuan ko kanina.

"Don't flutter yourself, I won't do a move that you don't gonna like it" His eyes are like an ocean that can drown me any time. I gulped. Ang gusto niya bang palabasin na magugustuhan ko ang gagawin niya kasali na 'yung paglandas ng daliri niya sa braso ko? Hell yes__I mean no! Dammit.

"But your presence is more than enough to flutter me, did you know that?" Wala sa katinuan kong sabi. Napakurap-kurap ako nang napagtanto ko ang aking sinabi. Agad akong napatakip sa bibig. Crap, parang inamin ko na rin na apektado ako sa kanya. Napangisi siya na parang aliw na aliw sa katangahan ko.

"What I mean is__I'm not comfortable when someone touch me, lalo na kapag lalaki" Pagbawi ko. Napatangu-tango naman siya.

"Hmmmmm you're affected on me" He murmured. My eyes widened.

"Hell no! I mean, hindi lang sayo ako hindi kumportable. Sa iba din. I think it's normal to me because I'm a woman. Girls are also sensitive when someone touch them especially to their private parts" Katwiran ko. Kinabahan ako nang tumayo siya at lumapit sa akin. Napahugot ako ng hininga nang inilapit niya ang bibig sa tenga ko.

"Here's your drink madame"

"Hmmm what if I touch your private part? Will you still be as defensive as you are right now? Tell me" He whispered. Lumakas ang kabog ng dibdib ko. His husky voice gave me a strange sensation. I felt like my femininity is getting wet. And fuck, why he keep calling me sweetheart? Is he aware that I'm affected on it? Yes, I'm fucking affected. He's pervert as fuck. And how dare him to ask me that filthy question. Did he think I'm going to allow him? He's too lucky if I will. Such a jerk.

"Madame? Your Martini" Agad kong kinuha ang inumin sa bartender at walang pasabing nilagok ko ito lahat. Pagbagsak kong nilapag ang baso habang namumungay ang mga mata. Napasinok ako. Pakiramdam ko bumigat ang katawan ko pati na ang aking mga mata. God, I think I drank too much.

Third Person P.O.V

Nawala na sa kontrol si Destine at kanina pa siya nagmumura dahil sa kalagayan niya. Halos masubsob siya sa counter dahil sa bigat ng ulo niya. Si Lucas naman napailing-iling. Di nito akalain na iinom pa ulit ito dahil halata namang lasing na simula nung nilapitan niya. Sumisinok ito habang pangisi-ngising nilaru-laro ang cocktail glass.