Boys Over Flowers

Kurtarıcı Meleğim

-DUYURU-
ARKADAŞLAR EĞER BEGENIRSENIZ YORUM YAPIN BEN DE DEVAMINI GETİREYİM .... bu arada dizi ile alakası yok diyenler diğer bölümleri beklesin...

İstemsizce ağlamaya başladım ve hemen bir kaldırım kenarına oturdum. Zaten yürümeye halim yok. Hava da karanlık...
Yol kenarından geçen bir kaç serseri bana doğru yaklaşınca iyice sinirlendim ve deli gibi bağırmaya başladım.
O sırada yoldan geçmekte olan havalı bir araba durdu ve içinden iki genç çocuk inip bana sataşanları dövdüler. Göz yaşlarımı silerek teşekkür ettim ve yoluma devam etmeye çalıştım ama olmadı, yürümeye halim yoktu. Galiba onlar da bunu fark ettiler. Beni arabalarına çağırdılar önce binmek istemedim ama az önce beni onlar kurtardı. Zaten ev sahibi de beni evden attı. En azından zaman kazanmış olurum diye düşünüp bindim. Ne olduğunu sordular anlatmaya başladım...
Okulda hep olay çıkar ama bu sefer daha farklı oldu biraz inatçıyım ve haksızlığa gelemiyorum. Yine bir olay oldu dayanamayıp kalabalıktan birine tekmeyi indirdim. Ben nerden bilebilirdim ki? Kız müdürün yeğeniymiş. Bu yüzden okuldan atıldım. Eee tabi kadın bununla da yetinmedi. Başka okula gitmemem için elinden geleni yaptı tek şansım özel okul ama o kadar durumum yok deyince sesleri birden kesildi. Bu sırada araba durdu ve kapım açıldı. İndim. Burası neresi diye sordum ama nafile cevap gelmedi. Biraz korksamda tek şansım. Kimse olmadığını düşünüp odaya daldım ama içeride birisi daha vardı. Oyun konsolu ile oynayıp deli gibi bağıran birisi. Burası bir oyun salonu gibiydi bütün oyunlar vardı. Bir de kocaman bir koltuk. Galiba çok zenginler... Eşyaların üzerinde parmaklarımı gezdirirken arkamdan bir el uzandı, kahve uzattı ve oturmam için işaret etti. Adımı sorunca Jan Di, peki ya senin? Diye sordum" Ji Hoo" dedi. Böylece beni kurtaran birinci kişi ile tanışmış oldum. Peki ya o kim acaba? Diye kendi kendime düşünürken yüksek bir sesle:
-Siz üçünüz çok yakın arkadaş gibisiniz. Kaç yıldır arkadaşsınız diye sorarken kapıdan bir ses geldi:
"Dört biz dört kişiyiz" dedi ve anaokulundan beri arkadaşız. Tabii halâ birisi daha var ama hiç buralı değil. Sonunda arkasına döndü ve:
-Bu kız da kim? Çok aradınız mı bunu? Dedi ve gülmeye başladı. Aptal. Çok sinirlendim ve koltuktaki yastığı kafasına fırlattım. Sonra da Ji Hoo ve diğerine teşekkür edip çıktım. Gayet sakindim. Nasıl olsa bir daha onları görmeyeceğim diye düşünürken, yanımda bir motor durdu ve sürücü kaskını çıkardı. Aaaa Ji Hoo, senin burda ne işin var diye sordum.
-"Bizden bu kadar kolay kurtulamazsın. Daha çoook görüsücez" dedi. Ve gitti. Utancımdan yerin dibine girdim eğer Ji Hoo'yu bir daha göreceksem bu demektir ki onu yani kafasına yastık fırlattığım çocuğu da göreceğim. Offfff yaa. Hızlı adımlarla dükkana gittim. Evden atılınca kalacak başka yerim yoktu başka nereye gidebilirim ki? Acaba o çocuk hangi ünlü iş adamının oğlu kesin bunu yanıma bırakmaz diye düşürürken uykuya dalmışım. Sabah kalktığımda çöpü atmak için dışarıya çıktım yine o motor bekliyordu. Yaklaşıp yine mi sen? Diye sordum. "Evet ama bu sefer sana bir teklifte bulunmaya geldim, bizim okulda okumak ister misin" diye sordu. Çok şaşırdım beni daha dün tanımıştı. Ve bu gün okula çağırıyordu. Benim de işime geldi zaten daha annemlere okuldan atıldığımı söylemedim. Kabul ettim. Bana de kask uzattı. Ben de arkasına bindim. Kısa bir süre sonra indik ve alışveriş merkezine gittik. Bana bir sürü şey aldı ve elime tutuşturdu. Bunu neden yapıyor ki?? Tamam ona da soru cam evet şimdi..
"Ji Hoo buna gerçekten gerek var mı?"Diye sordum. Sadece gülümsedi. Tekrar motora bindik ve yola koyulduk. Sanki çok eski iki dost gibi kahkahalarla gülmeye başladık. Hattâ konuşurken okula geldiğimizi fark etmedik bile. Motordan indim. Burası gerçekten okul mu??
Ji Hoo bağırdı "ağzını kapa ağzını" :)
Ji Hoo "sen burda kal ben hemen gelirim" dedi ve gitti. Bu sırada dünkü çocuklar geldi ve beni kurtaran diğer çocuk elini uzatıp :
-"Merhaba, ben Yi Jung. Dün tanışmaya fırsat olmadı. " dedi Ve diğerini gösterip, "bu da Woo Bin... Ben içimden iyi ki o (kafasına yastık fırlattığım) yok derken o da geldi ve kızgın biraz da şaşkın bir ifade ile:
-senin burda ne işin var? Diye sordu. Ben tam cevap verecekken dün olanları hatırladım ve sessiz kaldım. Zaten o sırada da Ji Hoo geldi ve bana kahve uzattı. Ama o, halâ devam ediyordu ve gülerek :
-"Aaaa yoksa sen Ji Hoo'nun sevgilisi misin, tabii yaaa anlamalıydım."Deyince iyice sinirlendim ve elimdeki kahveyi başından aşağı döküp Ji Hoo'nun koluna girdim ve "eee, ne taraftan"diye sordum. Woo bin ve Yi Jung da bizimle geldi ama o, kendi kendine bağırıyordu:
-Heyyy çabuk buraya gel ve özür dile, sana diyorum Jan Di misin nesin... Gülmeye başladık ve yolumuza devam ettik. Ben okula alışmak için dolaşırken Ji Hoo geldi ve "Gu Jun Pyo bize benzemez onun adına özür dilerim" dedi. Sinirlendim ve ayağa kalkıp Jun Pyo'ya git söyle benden uzak dursun dedim ve sınıfın yolunu tuttum. Okulun bir yüzme havuzu varmış. Merak ettim ve bakmaya gittim o sırada bir ses duydum ve arkamı döndüm. Üç erkek beni sıkıştırdı. Ben de bağırmaya başladım. Kapıdan içeri Ji Hoo geldi ve onlara bağırdı:
-Siz neden halâ burdasınız ben geldim işte, DEFOLUN!!!!
Bunu neden yapıyor tam da ihtiyacım olduğunda birden yanımda beliriyor?
Hemen koşarak dükkana gittim ve olanları hatırladım telefonumun çalması ile irkildim. Arayan Ga Eul,en yakın arkadaşım. Beni çalıştığı kafeye ona yardım etmem için çağırdı. Hemen gittim. Temizlik bitince yürüyüşe çıktık Ga Eul:
-"Eee anlat bakalım Jan Di, yeni okulun nasıl, yakışıklılar var mı" diye sordu. Başıma gelenleri anlattım. "Anlaşılan bu zenginler gerçekten de gıcık" dedi. Ben de istemeden bir tanesi farklı dedim Ga Eul bana değişik bakınca hatamı anladım ve eve gitmem gerektiğini söyleyip yola koyuldum. Bütün gece Ji Hoo yu, kurtarıcı meleğimi düşündüm...

#######

Devamı gelecek ama lütfen begendiginizi belli eden yorumlar bırakın ben de ona göre devamını getireyim. Dizi ile alakasız olduğunu düşünenler biraz beklesin...