HİFÂ * Yarı Texting [TAMAMLANDI]

1- İlk Karşılaşma ⚘️

Selamünaleyküm bu kitaba başlarken çok heyecanlıydım. Aklımda tamamlanmış bir kurgu yoktu biraz gerçekçi ve bizden olsun istedim. Öylede oldu. Okuyan herkese çok teşekkür ederim. Hikayeme hoş geldiniz, sefalar getirdiniz. 

Başlama tarihinizi yazabilirsin buraya :)

...

Güneş, yeni yeni kendini göstermeye başlamış, havanın mis gibi kokusu etrafa yayılmıştı. Bu kokuyu günün bu halini çok seviyordum. Uzun ve yorucu bir turdan dönüyorduk.

Kızlar yorgun olduklarından uyumuşlardı. Arabanın camını açtığımda saçlarım hafif rüzgarla dalgalanırken sonu gözükmeyen bu uzun yol hiç bitmesin istedim.

Yanımda Esra, başını cama dayamış masum masum uyuyordu. Arkada Merve ve Rumeysa vardı. Merve, Rumeysanın omzuna başını koymuş, Rumeysa da başını onun başına yaslamıştı. Anlayacağınız onlarda uyuya kalmışlardı. Yaklaşık 4 saattir yoldaydık. Daha İstanbula çok vardı.

Biraz mola vermek için durmak istediğim esnada arabadan garip sesler çıkmaya başladı ve ilerleyemedim.

Sesten uyanmış olan Esra başını bana çevirip " Resmen boynum tutulmuş, Noldu o ses de neydi, neden durduk? " diye sordu.

" Aklımda ki şey olmamıştı inşallah." dedim. Arabadan indiğimde gördüğüm manzara tahmin ettiğim şeydi. Lastik patlamıştı.

" Bir bu eksikti" diye söylenirken,kızlar da arabadan inip yanıma geldiğinde ne yapacağımızı düşünüyorduk.

Kızlar telefonla tamirci çağırmayı teklif ettiler. Ama telefonlarımız çekmiyordu. Yoldan da bu saat de geçen araba sayısı çok azdı. Daha önce hiç lastik değiştirmemiş olduğum için söylendim kendime.

Aylardan Haziran ayı olmasına rağmen hava serindi. O yüzden arabanın içinde beklemeye karar verdik. Araba gelirse kornaya basacak, birimiz dışarı çıkacaktık. 1 saat içinde geçen 3 farklı plakalı arabanın hiçbiri yardım çağrısına durmadı. Zaman geçtikte bozulan sinirimle inip bagajda ki yedek lastiği aldım. Bir şekilde deneyecektim. Bu esnada kızlar da telefonları çeksin diye hepsi farklı yerlere yürüyorlardı.

Artık ne olursa olsun deneyecektim. Elime bijon anahtarını aldım. " Yaparsın sen Hifa" dedim.

Esra yanımda şaşkınlıkla beni izliyordu. " Bunun iyi bir fikir olduğuna eminmisin." diyerek gülmeye başladı.

" Eminim." dedim. Gerçekten çok sinirliydim. Nasıl kimse yardım etmezdi. Bu kadar mı bencildi herkes.

Sinirle elimde ki bijon anahtarını çevirirken gelen sesle başımı çevirdim. Eski model bir arabanın içinden 50 li yaşlarda bir amca yanımıza doğru geliyordu.

" Yardım lazım mı kızım?" diye sordu.

Ben çok sinirli olduğumdan birşey demezken, Esra " Lastik patladı. Yolda kaldık Amca, bir el atsan" dedi. Amca arabaya doğru geri gidince iyice sinirlendim madem yardım etmeyecektin ne diye geliyordun.

Esraya sinirli bir bakış atınca, Amca yanında bizim yaşlarımızda biriyle geri geldi. " Yusuf oğlum anlar bu araba işlerinden müsaadeniz olursa yardımcı olsun " dedi. Başımla "Tamam" dedikten sonra adının Yusuf olduğunu öğrendiğim kişiye bijon anahtarını uzattım.

Yaklaşık yarım saat sonra lastik tamamdı. Derin bir ohh çektim. Artık yola çıkabilirdik. Lastik değişirken bize yardım eden amcayla sohbet etmiştik. Amcanın adı Mahmutdu. Buralara yakın bir kasabada oturduğunu söyledi.Biz ne kadar gidelim desek de bizi kasabaya götürmeyi teklif etti.

Yardımlarından dolayı onu kırmak istemedik. Mahmut Amcayı takip ederek kasabaya gitmek için arabaya bindik.

⚘