HİFÂ * Yarı Texting [TAMAMLANDI]

10 - Huzur ⚘️

" Betül!!" dedi o naif sesiyle. Yüzünde yine o gülümsemesi. Birden kendimi iki kişinin arasında ki fazlalık gibi hissetti Devam etti sözlerine
" Nerden çıktın sen." gözleri ışıldıyor, yüzünde güller açıyordu. İçimde beliren kıskançlık duygusu yüzümün düşmesine sebep olmuştu.

Boğazımda ki düğüm istemsizce yutkunmama sebep oldu. Birşey demeden içeriye gitmek istedim ama yapamadım. Yusuf'un Betül diye seslendiği kişi anlamadığım bir şekilde bana bakmaya devam ederken ben daha fazla dayanamadım.

" Size iyi akşamlar tekrardan." dedim ve içeriye koşar adım girdim.

Kapıyı kapatıp girdiğim de akan gözyaşlarıma engel olamıyordum. Yusuf gerçekten evlenecek demek diye geçirdim içimden.

Betül, Tesettürlüydü.. Tam Yusufa göreydi. Yüzü de çok güzeldi. Masmavi gözleri ona bakınca insanda istemsiz bir huzur bırakıyordu.

İç çekip koltuğa bıraktım kendimi. Çapraz taktığım çantamı bile çıkarmamıştım. Nasıl da acıyordu kalbim. Demiştim ya duygusuz biriyim diye kızlar beni böyle görse ne derlerdi acaba.

" Ben beni çok seven biriyle evlenmek isterim. Yani sevgi bence herşeyin üstesinden gelir diyorum." diyen Esraya Merve başıyla onay verdi.

" Bencede. Zengin biri olsun istemem. Kimse sevgiyi paraya tercih etmiyor bence. Orta halli biri olsun. Beni hep korusun isterim. İkimiz birseyler başaralım isterim. Ahhh ahhh."

Rumeysa hepsinden farklı düşünüyordu. " Allah korkusu olmalı. Evliliğin neden yapıldığını bilmeli. Eşler birbirine emanettir. Benim ona emanet olduğumu bilecek biri olsun isterim."

Sıra Hifaya gelmişti. Hiçbirine katılmıyordu. Aşka inanmıyordu çünkü.

" Bence Aşk diye birsey yok. İnsanlar neden evlenir ki hiç anlamış değilim. Aşk dediğiniz şey bence sadece bir duygu yanılsaması. Tek hayalim atanmak öğretmen olmak. Zaten sonra aşkla felan hiç işim olmaz."

Yazardan

Yanılmıştı Hifa. Büyük konuşmuştu. Şimdi o inanmadığı duygu yanılsaması onu esir almıştı.

Kızlarla konuştuğu an gelince aklına birden gözlerini yumdu. Hafif çekik gözleri buğulanmış. Göz pınarlarından bir damla yaş süzülmüştü. Ne yapması gerekiyordu şimdi. Bu duyguyla nasıl başa çıkabilirdi. Görmezden gelip kitap okuyamazmıydı. Ya da İnternet'e girip arkadaşlarıyla konuşamazmıydı. Bunların hiçbiri şuan onun içinde ki duygu karmaşasının bir çözümü olmayacaktı. Kalktı zaten üzerini değiştirmemişti. Yanaklarına düşen gözyaşlarını elinin tersiyle sildi. Derin bir nefes aldı.