Ben geldiiiim. Umarım bölümü beğenirsinizz🐙 oy ve yorumlarınızı bekliyorumm🤍
Oy sınırı: 10
Dördünü Bölüm
"Savaş Soylu, onunla ne işin vardı?" o günün üzerinden iki gün geçmişti ancak annem şu an soruyor bu soruyu. Rahatsızca yerimde kıpırdandım.
parti alanından çıkarken ki fotoğraflarımız heryerde patladığı için adını öğrenmiştim. Daha fazla uzatmadan,
"Terasta ağlıyordum, O da ordaymış. Çok kötü olduğumu görünce gideceğim yere bırakmayı teklif etti o kadar." annem anladım dercesine başını salladı.
Toparlamaya çalışıyordum kendimi. Ne kadar dışarıya daha normal gözüksemde içimdeki fırtına sönmüyor. Unutamıyorum o yatakta tek başıma uyanışımı, İhanetleri hiçbirini unutamıyorum. Silmem gerek onu hafızamdan. Unutmalıyım.
"Artık hep burdasınız değil mi? Gitmeyeceksiniz bir yere?" annem, fatih amcanın elinin üstüne elini koyarak sordu.
Kaşlarımı kaldırarak anneme çevirdim bakışlarımı ne yapıyor bu kadın? Olması gerektiğinden fazla samimi davranıyor.
"Hep burdayız artık sevdam. Merak etme. İşleri de buraya taşıdık. değil mi, oğlum?" fatih amca topu batın abiye attı ancak batın abi anneme samimi bir gülümseme gönderip başını salladı sadece.
Ve bir dakika bir dakika.
SEVDAM MI DEDİ O ADAM NE OLUYOR KARDESİM HAYİRDİR
"Sevdam?" yemeğimi yerken sorarcasına söylemiştim. Annem elini çekip boğazını temizledi.
"Eskiden çok yakındık ağız alaışkanlığı." bu açıklama mı şimdi?
Vırrak.
Hmmlayıp başımı salladım. Aynen aynen evet öyle evet.
"Boranın annesi aradı. Özür diledi senden oğlu adına." Alt dudağımı dişledim. Sessizliğimi fark etmişti bu konuyla ilgili.
"Bir daha yüzünü dahi göremeyecek senin. Bu yaptığının bedelini de ödeyecek, annecim." Elimdeki çatalı tabağın kenarına yasladım.
"Uğraşma anne boşver. Anlık bir sinirle yaptım ben de. Konusu açılmasın bir daha onun." beni onayladı.
Doyduğuma emin olduktan sonra peçeteyle dudaklarımı temizledim.
"Müsadenizle bugün ufak bir işim var onu halletmeliyim." masadan kalkmak için müsade istedim.
"Ne işi bebeğim." hesap sormam gerek anne deşme konuyu işte.
"İş işte anne." diyerek hızla masadan kalktım. Arkamdan seslenmesini umursamadan üst kata çıkıp odama girdim.
Bana vermesi gerek bir hesal vardı o herifin.
Aynadan kendime baktım. Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızıydı. İlk defa bugün doğru düzgün bir şeyler yedim. İçim almıyor fazla sıkıntılıyım.
Sabah kalkar kalkmaz duş almıştım o yüzden hemen dolabın önüne geçip giyecek bir şeyler baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızlıca giyinip düz saçlarımı tarayıp ortadan ikiye ayırdım ve ensemden küçük bir topuz yapıp halka küpelerimi taktım.
Saçımın önünden birkaç tutam çıkardıktan sonra tamamdı.
Göz altlarımı kapatıcı ile gizleyip ince bir eyeliner çektim dudaklarıma ilk önce nemlendirici sürüp toprak tonlarındaki dudak kalemim ile üzerinden geçtim.
Aynadan son kez yansımama baktım.
Bebbbek gibiyim.
baget çantamı elime alıp ses çıkarmadan evden çıktım. Yoksa annemin dilinden kurtulamazdım.
Şöförden arabanın anahtarını alıp. Geçen gittiğim yolları kendime anımsatarak evi buldum.
Kapıya arabayı park edip arabadan çıktım. Kapıdaki güvenliklerden biri eliyle içeriyi işaret edince sıkıntısız bir şekilde bahçeye adım attım.
Derin bir nefes alarak kapıya geldim ve zile bastım.
Birkaç saniye sonra kapı aralandı ve tanımadığım bir oğlan görüş açıma girdi.
Beni görünce şaşkınlık ile gözleri büyüdü mal mal yüzüme bakarken onu iterek içeri girdim.
"Nerde o pezeveng herif." dili lâl olmuş gibi konuşamazken hırsla salona girdim.
İki oğlan ve o vardı. Nefretle yüzüne baktım. Sırıttı ve ayağa kalkıp yanıma geldi.
"Orospu çocuğunun tekisin." diye yüzüne bağırdım. Alayla gülerek kollarını beline sarıp alınlarımızı birbirine yasladı.
"Çok güzel olmuşsun." Gözlerimi yumdum en saçma hareketiyle de kaybetme kendini be kızım sesimi kısarak sadece ikimizin duyacağı şekilde konuştum.
"Ne olacak şimdi?" yaşı benden büyüktü. Hayatına bakıp beni sadece o anlık takıldığı kişi olarak geçmişte bırakabilir. Ancak ben yapamam ilklerimi yaşadığım bu adamı nasıl unuturum ki.
"Evlenelim mi diyorsun yani yavrum." alaylı cümlesiyle omzuna hafifçe vurdum. Geriye çekilip ortadaki sehpanın çekmecesinden bir defter çıkardı.
"Ne kadar istiyorsun?" ne dediğini idrak edemezken cümlesini tekrarladı.
"Ne diyorsun lan sen?" derin bir nefes alıp odadakilere döndü. Şokla bakıyorlardı ona.
"Hadi ama adını dahi bilmediğin bir adamla dört turluk bir gece geçirdin ve bitti. Uzatmaya gerek yok değil mi? Şimdi söyle ne kadar istiyorsun." duyduklarım ile kalbim paramparça olurken yara alan gururum gözümü karartırken sehpanın ortasındaki vazoyu alıp kafasına geçirdim.
"Al o paranı götüne sok. Seni ben on kere satın alırım orospu çocuğu." odadaki oğlanlar hızla kalkıp kendine getirmeye çalışırken bir şey yok dercesine başını salladı.
"Sen... Sen ayakta uyutuluyorsun. Git ve o evindeki ne bok olduğu belli olmayan herifleri araştır. Hoş seni ayakta uyutan tek onlar da değil ya." kuruyan dudaklarını ıslattı. Başından kanlar akarken sırıttı yine gevşek.
"Onlardan intikam içindi her şey. Kullandım kızım seni. Fatih denen o heriften intikam almak için kullandım." göğsüm daraldı. Nefes alamadım.
Kullandım kızım seni.
Bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken elimi kalbimin üzerine götürdüm.
"Annenden bir farkın yok. Zamanında onun yediği bokun aynısını sen yaptın. Unutma git ve onların kim olduğunu öğren." daha fazla dayanamazken evden dışarı attım kendimi. Sonunda saldığım hıçkırıklarımla titreyerek çantamdan telefonumu çıkardım. Tarayıcıya girip. Titreyen ellerimle o ismi yazdım.
FATİH KARAHAN
Çıkan sonuçlarla hemen kısaca anlatan yıllar öncesine ait bir siteye tıkladım. Gereksiz kısımları atlayarak okurken son cümle ile arabaya tutunarak yere çöktüm. Lütfen... Lütfen doğru olmasın bu,
Ünlü iş adamı ve karıştığı bazı suçlarla anılan FATİH KARAHAN, SEVDA DEMİREL ile geçmişte yaşadığı fırtınalı bir aşktan sonra ortadan kaybolarak kayıplara karıştı ardında kalan sevda demirelin doğan kızı akıllarda soru işareti yarattı...
SON
N
ASILSINIZZZ🐙
UMARIM İYİSİNİZDİR. LÜTFEN BÖLÜM İLE İLGİLİ DÜŞÜNCELERİNİZİ BENİMLE PAYLAŞIN🤍🤍
