Celinne (Breakers #3)

Chapter 1

Napapikit ako sa masarap na simoy ng hanging dumadampi sa mukha ko.Bale nasa Arroceros Park kami. Ng imulat ko ang mata ay napangiti ako ng malapad.

I was in an awe at the afterglow. The sun was can't be seen as it timely falls down. I can only saw the purpley blood sky that was mixing in the clouds. It was soothing that even my matters aired away. I find it relaxing as I sit comfortably in the ground, in the red blanket that we prepared a minute ago.

Ngunit nawala ang ngiti ko ng maamoy ang usok mula sa sigarilyo ni Phieya. Nakakadistract iyon binubura ang maganda kong mood na naglalayag habang nakatitig sa langit. I gave her a furrowed browsing look. She just innocently look at me.

"Ang tagal naman nila Adi, Chat mo na nga! Maggagabi na oh!" umupo na ako sa tabi nya.

"Baka traffic lang..." sagot nya.

Pinanood ko syang bumuga ng usok. Inilahad ko ang palad para hiramin ang sigarilyo nya, pero nginiwian nya lang ako. Napanguso ako. Masyado syang laway conscious kaya di sya nakikipagshare sa iba ng kung ano nalawayan man nya at mas lalong nalawayan mo. Ewan ko ba kung germophobic ang babaeng to o talagang maarte lang.

"Traffic? Eh, weekday's ngayon... Alam mong tradisyon natin to kada sembreak." mataray kong sagot.

She hissed. "Sus, Daming alam ah. Hintayin mo na lang baka nag away pa sila ni Dos bago sunduin yung mga yun. Staka bakit kase kailangan pang gawin to every sembreak?" Dugtong nya.

Ang tinutukoy nya ay iyong tatlo na malayo samin. Nagaaral sa Cavite. Malayo nga naman ang maynila para pagbyahihan pa.

"For reminiscing friendship."

humalakhak sya. "Ang corny ah!"

"Pero andito?" inirapan ko sya, sinulyapan nya lang ako ng ngisi. "Anong corny dun? Kaibigan naman natin sila. staka alam mo namang busy din sila sa school."

"Busy rin naman tayo." binuga nya muli ang usok galing sa vape nya. Saka nilingon ako. "staka panong magagawi eh mahirap bumyahe pa dito, bukod sa busy sila. Taffic pa kaya sinong sisipagin? Dumagdag pa ang mahal ng mga gastusin."

"Eh gusto nilang magstay dun eh, wala tayong magagawa" sagot ko.

"Natatakot silang umalis sa comfort zone nila yun ang sabihin mo." dagdag ko.

Natahimik kami pareho. Bumalik sa lilang langit ang mga mata namin.

"Tingin mo ba nakaalis na tayo sa mga comfort zone natin?" tukoy ko sa aming tatlo.

"Pakiramdam ko ay hindi pa rin." mahinang sambit nya.

Di ko alam kung bakit nakadiscover kami ng ganitong klase ng tambayan, kami lang din kase ang nakakaalam nito. Neverland ang tinawag namin dito. Dahil sa mga pangakong hindi natupad kada magsasama sama kami rito. Pinayagan kami ni Lolo Karus na magpicnic sa luga. Close namin sya na nagbabantay sa parke. Tinutulungan din naman kasi namin sya maglinis every may free time kami.Kadalasan tambay kami dito kada sembreak.

"Hindi naman mahalaga sakin ang iba pero kung sakali magkagulo man tayong tatlo.. at kakailanganin ko pang pumili sa inyo, mas pipiliin ko na lang na magisa.." biro ang huli nyang mga salita.

umikot ang mata ko. "Sus, As if matitiis mo kami.."

Ng kumuha sya ng pagkain mula sa basket na dala namin ay pinalo ko ang kamay nya.

"Mamaya na! Hintayin na natin sila."

"Nagugutom na ko! Staka makapalo ah? May ambag ka ba dito ha?"

Natawa ako kase naalala kong wala nga pala akong inambag sa mga dala nya. Saming lahat sya talaga ang generous. Palagi syang may hawak na pera dahil may trabaho. Kahit pa marami syang pinaglalaanan ay kakaibang di sya nawawalan nito. Kaya siguo sya ipinagpapala dahil hindi sya madamot.