Celinne (Breakers #3)

Chapter 7

Nakangising lumapit sya sakin. Matapos pumasok sa classroom. Kita ko ang paglock nya sa pinto. Kaya mabilis akong napatayo sa kinauupuan, Mabilis na nilamon ng takot ang kabuuan ng katawan ko. Lalo pa ng simulan nya ng humakbang papalapit sakin.

"Anong ginagawa mo dito?" I tensed up.

"Picking you up." Ng makalapit sya sakin ay sa pisngi ko agad sya humalik.

Ngunit bago nya pa magawa yun ay mabilis na akong napalayo sa kanya, matapos ko syang itulak.

"What the hell, Rico!" Gitil ko.

"What?" He chuckle. "I just want to win you back.. Sinabi ko naman na magbabago na ako. Kaya nga sinundo kita dito."

"And so? Kahit magparetoke ka pa't palitan mo ang mukha mo hindi na kita babalikan." Kinikilabutan kong tanong.

"Bumabawi na ako Celinne, Ano pa bang gusto mo?" sumeryoso sya.

"Ano bang sinasabi mo? Bumabawi? Sinabi ko bang kapag bumawi ka eh makikipagbalikan na ako sayo?"

He grinned, And It makes me nervous. His a total psycho!

"Sa cafe. 'Diba nagusap na tayo." He softly said.

"Bobo ka ba? O tanga lang? Kabayaran yun dahil sa panggagagong ginawa mo sakin. Kulang pa nga yun eh." galit kong tugon.

"Kabayaran man o ano.. Pagbawi pa rin yun. Gusto kong makipagbalikan uli."

Wala syang tigil sa pagsunod sakin kahit pa lumalayo ako. Natatakot na ko.

"Hindi na ako makikipagbalikan sayo Rico.. Pwede ba?" I sharply answer. "Huwag mo na ako ulit na tanungin pa ng ganyan dahil kahit anong gawin mo hindi na. Hindi na kita babalikan."

"Celinne!" Hiyaw nya.

Mabilis akong tumakbo palabas. Mabuti na lang at hindi locked ang unahang pinto. I hysterically run. Dahil may two inches na takong ang pastel kong sandalas ay natapilok pa ako. Bumagsak ako sa madulas na semento.

Ngunit dahil sa takot na baka sundan nya ay pilit akong tumayo. Ng muling matumba ay may sumalo na sakin. Si Nelson.

"Ayos ka lang? Bakit ka tumatakbo?" Takang tanong nya.

I furiously look at my back. Malayo layo na rin pala ang naitakbo ko. Mukhang kakagaling lang nyang klase.

"Natapilok ako.." Yun ang sinagot ko.

"Sobrang sakit ba?"

Ng sinubukan kong itapak ay parang kinuryente ang buo kong katawan. Napakapit ako ng mahigpit sa braso nya. Kinagat ko ang labi ng mariin dahil sa sakit.

"Dadalhin kita sa clinic." hinawakan nya ako sa bewang.

"T-Thank you..." hirap kong tugon.

Kahit ayaw kong magpahawak sa kanya ay wala akong nagawa. Nakakaramdam ako ng kakaiba sa kung paano sya dumikit sakin. Ramdam ko rin ang pagdikit ng katawan nya masyado sa dibdib ko. Kahit pa alam kong tinulungan nya ako, hindi ko pa rin maiwasang magisip ng masama.

"Maayos na ang lagay mo. Mabuti na lang at hindi masyadong malala ang injury mo. Basta wag mo lang masyadong ipipilit na ilakad o itakbo within this week. Pagkauwi mo ay palitan mo agad ang bandage at lagyan ng cold pressure." ngumiti sakin ang nurse. "Minsan ay bumisita ka saken para macheck ko yang paa mo."

"Thank you.. Sheen."

Napangiwi ako ng silipin ang kanang paa na may bandage.

"Ayos ka na ba? Ihahatid na kita." prisinta ni Nelson.

"Hindi na... May kaibigan naman akong pwedeng puntahan ako dito." mapaumanhin kong sabi.

"Ah.. Hintayin ko muna kaibigan mo. Tapos ay aalis na ako. Gusto ko lang masiguro na may kasama ka sa paguwi." ngumiti sya sakin.