Yeni Şehir Yeni Hayat

" ben en cok babamı sevdim"

Tekne turu icin hersey hazırdı, gözlük,mayolar,birkac abur cubur. Agac olan beratı daha fazla bekletmemek icin hemen asagı indik. Beratla furkan arabanın icinde bizi bekliyorlardı, acıkcası furkanı cok iyi tanımıyordum ama iyi birine benziyordu. Durunun yüzü asıktı nedenini sordugumda sessiz kalmıstı. Tekneye bindigimizde duru furkandan uzak duruyordu. Durunun duyabilecegi sekılde" bir sorun mu var? Neden böylesin?" Dedim. Duru sadece " iyiyim" dedi ve beni gecistirdi. Cok fazla üstüne gitmek istemiyordum. Beratla güzel zaman geciriyorduk. Bazen kaba olabiliyordu ama cok eglenceliydi. Furkan ortamı yumusatmak icin yanında getirdigi oyunlardan birini cıkardı, " hadii tabuya var mısınızzz?" Dedi beratla biras aralarında konustuktan sonra " duru hadi baslıyoruz" dedi. Duru yanıma gelip benım pek halim yok yorgunum siz oynayın dedi. Anlayamıyordum neden böyle davranıyordu. Berata dönüp" siz takılın ben hemen geliyorum dedim ve teknenin ön tarafında oturan durunun yanına gittim". Tam konusmaya baslıcaktim ki duru sessizligi bozdu. " furkanı uzun zamandır tanıyorum, 3 yıl cıkmıstık. Hersey güzel giderken bi anda herseyi silebildi." Duyduklarım beni çok şaşırtmıstı. Gözleri dolmustu cok fazla üstüne gitmek istemiyordum durunun. Duruya sarıldım ve istersen beratla konusalım geri dönebiliriz dedim. Kafasını hayır der gibisinden salladı gözyaslarını sildi ve ayaga kalktı. Beratların yanına gittik ister istemez furkandan sogumustum. Berat sıcaklayıp denize atlamıstı bile bende daha fazla furkanla oturmamak icin tekneden atladım, su cok soguktu ama güzeldi. Sanki az önce aglayan duru gitmis yerine hicbirsey olmamıs gibi davranan kız gelmisti. Duru ve furkanda suya atlamıstı. Cok egleniyorduk. Duru güclü bie kızdı. Yoruldugumu fark edip sudan cıktım. Kurulandım. Telefonuma gelen mesajla irkildim. Mesaj atan kisi babamdı. Baba kelimesi bana cok uzaktı aslında.Mesajı okurken gözlerim dolmustu. " abin kaza gecirdi, durumu kötü nerdeysen hemen ankaraya dön." Benden haberi bile olmayan bir babam, beni merak etmeyen bir annem, ve bir kardesi oldugunu unutan bir abim vardı. Cok caresizdim. Her ne olursa olsun o benim herseyimdi. Babama cok kırgındım.koskaca sehirde tek basımaydım. O benım icin cok farklıydı, hani herkesin bir kahramanı vardır ya? İşte benimde kahramanım oydu.ben bu hayatta en cok babamı sevdim.Koşulsuz sevmistim ben onu, kaybetmekten cok korktugum icin kaybettim sanırım onu. Bir kızı birde oglu vardı, pardon bir kızı aslan gibi bir oglu vardı. Kızını aylarca,yıllarca aramaz ama oglunun kılına zarar gelse dünyayı yakardı. Peki abim? Abim neden bu kadar degisti? Ne yaptımda bunlar basıma geldi? furkanın yanıma geldigini görünce elimle yanagımdan akan göz yaslarımı sildim. " iyi misin ece" diye sordu. " benim dönmem gerek, hemde cok acil." Dedim. Yanıma oturup" sorun ne?" Dedi. " ankaraya dönmem gerek, abim kaza gecirmis" dedim. Ayaga kalkıp berata seslendi. Beratla duruda tekneye geldiler." Durunun tepkisi; senin bir abin mi vardı?" Şaşırmıs gibiydi cevap bile vermeden. Geri dönmeyi bekledim. O sırada internetten ankara ucus saatlerine bakıyordum. Berat yanıma gelip icten bir sesle" hersey iyi olucak, güven bana" dedi. Sessizligimi bozmadım, icimden konusmak bile gelmiyordu.

Aksam 7:30 da ucak vardı, eve bile ugramadan havaalanına gittik. Saat 7'ye geliyordu. Tam giderken " ha unutmadan"dedim ve duruya evin anahtarlarını attım." hepinize cok tesekkur ederim" dedim ve kosarak iceriye girdim. Ucaktaki yerimi aldım, kendimle böyle bas basa kaldıgım zamanlar, icimdeki ses hicbirzamam susmak bilmez. İçimde o kadar kötü bir his vardı ki. Gözlerimi kapattım kulaklıgımı taktım ve Cem adrıan-ben bu sarkıyı sana yazdımı dinlemeye basladım. azından sesi bile bana huzur veriyordu. Ucaktan iner inmez aynadaki yansımama baktım, nemli saçlarım, kirli bir üstüm vardı. Babamı aradım bir iki kere caldıktan sonra babam telefonu actı... Sesini duymak icimi cok acıtmıstı gözlerim dolmaya baslamıstı bile. " sey nerdesiniz? Ben indim."
- kapının önünde bekliyorum seni dedi. Yürümeye başladım, icimde anlatamadıgım bir duydu vardı. Yıllar sonra tekrar babamı görücektim. Karsıda arabasının önünde durmus, sigarasını iciyordu. Babama dogru yaklastım. İkimizde cok sessizdik, icimden unut herseyi sarıl ona dedim. Ama yapamazdım icimde beni durduran biseyler vardı. Arabaya bindim ve bir süre sonra" o iyi mi ?" Dedim. Babam elindeki sigarasını attı ve hızlı bir sekılde gaza bastı. Bu kadar seye ragmen ben bu adamdan vagecemiyorsam, hala onun icin aglıyorsam ben bu adama asıgım dedim icimden. O kadar özlemisim ki..

- bir süre sonra pembe bir evin önünde durduk, " hastahaneye gidiyoruz sanmıstım?" Dedim. Babam hic birsey demeden arabadan indi. " gel hadi" dedi. Adımlarımı hızlandırdım, ama geri geri gitmemi saglayam bisey vardı. Hazır degildim.

Kapıyı iki kere caldıktan sonra annem kapıyı açtı. Ben biraz daha geride duruyordum, insan evine nasıl giremez? İnsam babasına nasıl sarılamazdı? Hissizlesmistim. Uzun zaman sonra yine hicbirsey hissetmiyordum.

Merdivenden cıktım, annem gülümsedi ve" iceri girmicek misin?" Dedi. Bisey demeden iceri girdim. Hersey degismisti, yeni bir ev, yeni esyalar. Eminim burda bir odam bile yoktu. Beyaz koltuklardan birine oturdum. Sessizligi bozan annem oldu." Nerdeydin? Nedem hic aramadın?" Cok sinirlenmistim bu sözlerine" ben hep burdaydım unuttun mu beni koskaca bir sekılde tek basıma bırakıp gidem sizdiniz." Dedim. Annem o zamam hicbirsey demedi. " nerde okuyorsun" dedi babam sesi yine cok soguk cıkmıstı. Cevap vermedim." Abim nerde" dedim babam ayaga kalkıp sana bir soru sordum dedi. Cevap vermicektim. Babam sinirlendi ve bagırarak" ben senin babanım merak etmek hakkım cevap ver" dedi. Ayaga kalktım ve güldüm." Babamı? Hic arayıp sormayan simdide karsıma gecmıs merak etmeye hakkım var diyen bir baba istemiyorum" dedim. Merdivenlerden inen abimi görünce tuttugum göz yaslarımı bırakmak zorunda kalmıstım.

Kosarak sarılan tek kisi abim olmustu, soguk davrandım. " peki o zaman neden burdayım? Abim de iyi" dedim. Annem yanıma gelip elimi tuttu" artık bizimle kalıcaksın canım " dedi. Elimi cektim " sahte sevgi gösterilerinize ihtiyacım yok" dedim. Ben neden hic anne sıcaklıgını hissedemedim? " alıstım ben tek basıma olmaya,bu saatten sonra kımseye ihtiyacım yok" dedim........

Devamını merak edenleri görebilir miyim? Öncelikle her zaman yanımda olanlara cok tesekkur ederim, güzel mesajlarınız beni cok mutlu ediyor. Özellikle de duyguya 🙈💕
Yorumlarınızı ve mesajlarınızı bekliyorum arkadaslar. Peki sizce bundan sonra Ecenin basına neler gelicek? Siz ece olsaydınız napardınız?

Ve bu bölümün sözü: Kızlar en çok babasını sever, en çok babasına kırılır.🌸✨