6.Bölüm

1.5K 58 4
                                    

Yatakta yatmış Alp'i düşünürken deli gibi sırıtıyordum. Ona yalan söylemiştim, Konya'da yaşamıyordum hatta Konya'ya ayak bile basmamıştım. Ama onunla aynı yerde yaşadığımı söylersem çevresine dikkat kesilecekti ve onu izlemem zorlaşacaktı.

Bazen küçük beyaz yalanlar işe yarardı.

Ben tavana bakıp aptal aptal sırıtırken birden kafama yediğim darbeyle gerçek hayata döndüm.

"Ya abi!"

Abim hala yastıkla yüzüme vurup sırıtıyordu. ben de elime geçen ilk yastığı abime hızla fırlattım.Gözlerini şokla açıp bağırmaya başladı.

"Anne! Senin bu oğlun bana vuruyor." Bu sefer ben de gözlerimi şokla açıp bağırdım.

"Anne asıl o bana vuruyor ya!" diyip içeri koştum. Annem bize bir eli belinde bakarken bıkmış gibi duruyordu. Haklıydı kadın, abim tıpkı bir çocuk gibiydi öyle ki ben onun yanında daha olgun duruyordum.

"Yine ne oluyor?" Annemin bezmiş sesini duyduğumda işaret parmağımla koltukta gevşekçe oturmuş pis pis gülen abimi gösterip "Oğlun yine benimle uğraşıyor anne." dedim. Annem abime onaylamaz gözlerle baktı.

"Ali Rıza niye uğraşıyorsun Ömer'le oğlum." annem ılımlı konuşsada kadın gerçekten bıkmıştı.

"Yav anne Ömer sadece durduğunda bile uğraşasım geliyor çocukla, ben ne yapayım yani." abimin konuşmasıyla ona dil çıkarıp odaya geri dönmüştüm.

Tam elime telefonu alıp Alparslan'a yazacaktım ki abim kapıyı hızla açıp odaya girmişti.

"Yine ne istiyorsun abi?" dedim bayık gözlerimle ona bakarken. O ise beni şaşırtıp yatakta karşuma oturmuştu.

"Yok lan uğraşmak için gelmedim." diyip biraz daha yaklaşarak fısıldadı,

"Senin şu iş ne oldu?" dedi yamuk bi sırıtışla. Alparslan'ı biliyordu. Ne kadar anlaşamasak bile tek arkadaşım ve güvendiğim kişi abimdi.

"Tam da ona yazacaktım." dedim. Ardından devam ettim.

"Şuan sadece onun hakkında bildiğim şeyleri söyleyip beni hafife almaması konusunda uyardım. Onu gerçekten sevdiğimi hissettirmek istiyorum."

"Kim olduğunu söyledin mi?"

"Hayır, şuan hazır hissetmiyorum kendimi."

"Eninde sonunda öğrenecek zaten Ömer. Bu kadar drama gerek var mı cidden?" dedi gözlerini devirerek.

Oflayıp,"Sen ne anlarsın abi çekil şuradan ya!" dedim bacağımla onu iteklerken. Ayağa kalktı ve gülümseyerek saçlarımı karıştırırken  "Umarım en yakın zamanda sevgili olduğunuz haberini alırım." Dedi. Ben arkasından sinirle bağırırken kahkaha atarak odadan çıktı.

Can sıkıntısı ile içime derin bir nefes çektim. Belki de Alparslan'a yazmalıydım, o beni eğlendirirdi.

-------------
Selamlarr

Uzun zaman oldu farkındayım ama bir türlü yazamadık. Bundan sonra arayı bu kadar açmamaya dikkat edeceğiz.

Düz yazı yazalım dedik umarım batırmamışızdır.

Bu arada 4. Bölüm üvey mi? Diğerlerinin hepsi 40 üstü okuma o 32 :( atlayıp mı okuyorsunuz ki

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere 🤗

Roseanlily

PUSU-Gay-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin