ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ

Κεφάλαιο 10

Λύτρωση: Η απαλλαγή από τα δεινά. Μονάχα αυτή η λέξη περιγράφει τέλεια τα συναισθήματα της Λίντα° ο Τάιλερ, σαν από μηχανής Θεός, την έβγαλε από το αδιέξοδο και έδωσε λύση σε όλα τα προβλήματά της, όμως η εντολή του Θεού είναι σαφής ακόμα και για τον πιο αγράμματο άνθρωπο: ''Ου φονεύσεις'', μα, πώς θα μπορούσε ένας άνθρωπος χωμένος βαθιά στα δίχτυα της μαφίας, που κυκλοφορεί μ' ένα περίστροφο στην τσέπη, να διστάσει να σκοτώσει, ειδικά όταν και οι δικές του εντολές έπρεπε να είναι απαράβατες; Και η επιθυμία του ήταν σαφής: είχε προειδοποιήσει την πρώην σύζυγό του πως θα της στερούσε τη ζωή αν δεν τους άφηνε στην ησυχία τους.

«Ποια ήταν η παγίδα της Αμάντα;» ρώτησε εντέλει ο πάτερ για να την κάνει να βγάλει από μέσα της κάθε δυσάρεστη εμπειρία που βίωσε εξαιτίας αυτής της γυναίκας.

«Ήταν Ιούλιος, είχαμε τα γενέθλιά μας. Με τον Τάιρελ είχαμε μια μέρα διαφορά - άλλο ένα στοιχείο που μας ένωνε. Επέλεξε να κάνει το πάρτι την ημέρα των δικών μου γενεθλίων και η έπαυλη γέμισε με σημαντικούς ανθρώπους για 'κείνον και τις δουλείες του. Εγώ από επιλογή είχα μόνο εκείνον, ως και τις φίλες μου έκανα στην άκρη για να είμαι μαζί του και να τον ευχαριστιέμαι, να τον έχω όταν ήταν διαθέσιμος και να μη με περιορίζει τίποτα και κανένας πλέον.»

Ο χώρος γύρω από την πισίνα στολίστηκε στο χρώμα του χρυσού και του πετρόλ. Στην άκρη της βρισκόταν ένας μεγάλος μπουφές με πετρόλ τραπεζομάντιλο και χρυσά σκεύη γεμάτα φαγητό, ο τοίχος από πίσω του ήταν όλος γεμάτος από κρυστάλλους σε χρυσές και ανοιχτό μπλε αποχρώσεις και στο γκαζόν στρώθηκαν τραπέζια γεμάτα με λινά, πετρόλ τραπεζομάντηλα και χρυσά πιάτα, μαχαιροπίρουνα και ποτήρια ενώ τα λευκά τριαντάφυλλα συμβόλιζαν το δικό του, αυτό που της είχε δώσει την ημέρα που ήταν έτοιμη να φύγει μακριά του, αλλά και την αγάπη τους, γιατί όσο κι αν ζούσαν στην αμαρτία, η αγάπη τους ήταν αγνή και τρυφερή.

Η Κλαίρη φορούσε ένα λευκό, σατέν, μακρύ φόρεμα, που αγκάλιαζε εκπληκτικά το καλλίγραμμο κορμί της και το σκίσιμό του, που έφτανε μέχρι ψηλά στον μηρό της, έκανε τα πόδια της να μοιάζουν ατελείωτα. Το πράσινο βλέμμα της ήταν τονισμένο σε γήινες αποχρώσεις και έψαχνε το δικό του. Τα χείλη της ήταν περασμένα με μπεζ κραγιόν και τα πίεσε καθώς τον είδε να συνομιλεί με κάποιον στα εκατό μέτρα.

Το λευκό κουστούμι έκανε το κορμί του να μοιάζει θεόρατο, τα μαλλιά του τα είχε μαζέψει ψηλά για να δροσίζεται, και μόλις τα μάτια του συνάντησαν τα δικά της, η Κλαίρη δεν μπόρεσε να κρατηθεί και τον πλησίασε περνώντας το χέρια της στον αγκώνα του.