Düşman

<15>

Kai

O çocuğu görebilmek amacı ile koşarak sınıfa girdim ama onu hiçbir yerde bulamadım. Sınıftan birini yakasından tutarak yanıma çektim.

"şu ortalarda oturan bir bebe vardı nerde o"

"sınıf değiştirdi" dedi çocuk umursamazca

"kırdı bu minnak kalbimi"

"yan sınıfta çokta bir yere gitmedi aslında"

"tamam hacım eyvallah"

"elli kuruş versene la lazım" dedi elini omzuma atarak

"elli kuruş köpeğin olsun" dedim ve cebimdeki bozukları eline bıraktım

Onun yanından uzaklaşarak yan sınıfa girdim. Tanıdık tek yüz o çocuğa aitti, yanıma çağırmak istedim fakat adını bilmediğim birine nasıl sesleneceğim? yanındaki çocuklarla gülüşüp şakalaşırken bir anda gözleri kapıya döndü. Gülümsedim ve elimle gel gel yaptım, yanındaki çocuklardan biri diklendiğinde onlara dur yaparak yanıma geldi.

"ne var?" dedi hiç uzatmadan

"arkadaşların için mi sınıf değiştirdin?"

"evet"

"kendimi bildim bileli hep aynı sınıftayız gözlerim seni aradı" dedim ensemdeki saçlarla oynarken

"sıkılmışımdır belki de yüzünü görmekten" dedi omuz silkerek

"kırıcıydı ama güzel olduğun için affettim" göz kırptım

"çıkar ağzındaki baklayı kai kavga mı var?" dedi kıpkırmızı kesilmiş yüzü ile

"etek çok yakışmış" dedim onu aşağıdan yukarı süzerek

"arkadaşlarımla iddiaya girdik ben kaybettim" dedi eteğini aşağı doğru çekerek

"bacakların fazla güzel yani şey fazla açık ya yani birileri bakar falan değiştir yani istersen" dedim

"gözlerin üzerimde olmasını seviyorum sıkıntı yok"

Oyarım o gözleri

"oyarı- aman yani dikkat et gene de"

"saol ederim" dedi ve tam arkasını dönmüş giderken kolundan tutup tekrar kendime çevirdim

"şey... ben adını öğrenebilir miyim? özür dilerim davar olduğum için bilmiyorum" dedim boynumu büküp masumu oynarken

"bilmem öğrenebilir misin?" dedi arkadaşlarından biri yanımıza gelerek

"hyunsuk sorun yok dedim" dedi arkadaşına doğru

"bu davar üzüyor seni öylece oturup izleyemem" dedi adı hyunsuk olan insancık

"konuşuyoruz kardeşim" dedim gülerek

Yalakalık yapmam gerek, yalakalık yapmam gerek.

"madem bu kadar meraklısın bizimkinin adını öğrenmeye git öğren tabi öğrenebilirsen" dedi alayla gülümseyerek ve benimkini de kolundan tutarak diğerlerinin yanına döndü.

"bu sanırım naneyi yedim demekti" dedim kendi kendime

Tek başıma yapamayacağımın farkına vararak elimi telefona attım.