Like a story in a book there's a
end. Like how they find the one that meant for them, the end was near. Like how I flip the book until I reach the last page. But ever since we finished the story we can't be satisfied in the end.I slowly open my eyes, tumama kaagad sa mukha ko ang bangs ko. Madilim pa sa labas pero bumangon na ako. Today is Nutrition day, kailangan maaga kami sa school dahil ang dami pa naming gagawin.
Halos tatlong araw kaming busy para rito. Kahapon naman ay nagkaroon ng botohan para sa new selection of SSG officers, wala pang results at sa pagkakaalam ko ay ngayon pa sasabihin. Well hindi na kami magtataka dahil si Wave lang naman ang President, wala nang lumaban pa. I don't know as Vice, ang alam ko ay si Ed at hindi ko alam kung sino ang kalaban niya.
Busy din kami kahapon sa pag-decorate ng stage, section kasi namin ang naka-assign doon. At syempre excited ako dahil may open gate event which is pwede sa mga outsider. Madaming school dito kaya baka maraming pupunta. Nakakatuwa tuloy na gabi na akong natulog kagabi dahil sa librong binabasa ko, pero heto at maaga akong nagising.
It's just a simple book pero hindi ko inaakala na paglalaanan ko ng panahon. The story is about how the ends satisfied us.
Matapos maligo ay nakita kung kumakain na si Ed. As usual kahit ata anong aga kung gumising, eh mas maaga siya. Sumabay na lang ako sa kanya. After I was expecting him to walk with me to school pero iniwan niya ako.
Maybe sometimes we can have some intimate conversation, and not that casual way. Siguro ay kinakabahan si Ed para sa quizbee mamaya. Not that he wouldn't won it is when the perspective come along and someone can't accept. It's somehow hard for him.
" Heto na ang headress mo." Inabot ko kay Enid Ang headress na ginawa ko. It was simple.
" Salamat Eli!". She was always energetic, niyakap niya ako na parang ikakasakal ko na. Umubo ubo ako kunwari na dahilan ng pagbitaw niya.
Since it was nutrition month everyone was busy doing some
things. As far as I know exactly 9 'o clock the program will start , so we have time to do our headress since it was Nutrition day.Busy ako sa pag- glue ng headress ko, it was strawberry. Ang headress kasi ay kailangan aayon sa tema, since nutrition day kaya mga gulay at prutas ang mga headress. Nang matapos ko na ang akin, nag alok ako ng tulong sa iba. Habang ginagawa iyon biglang umingay ang buong classroom. At dahil sa Curiosity nilingon ko ang dahilan ng ingay na iyon. And as expected the famous Wave Russel Asuncion is waving his hand like a Ms. Universe.
Pero ngayon hindi ang kagwapuhan at kakisigan niya ang Naka agaw ng pansin ko, it was his headress. At hindi lang ako ang nakapansin niyon dahil ang ilan sa mga kaklase ko ay nagtaka at sa huli ay nagtawanan.
" Wave ano ba nasinghot mo't naging ganyan na ang headress mo!". Sigaw ni Catalina sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang expression ni Catalina, matatawa o magagalit.
Nagtaka naman si Wave at tinuro ang sariling headress. " Huh?, Heto ano kasi wala akong mahanap na ibang gulay kaya kaldero na lang ang ni-print ko. " Tuwang tuwa pang sabi niya.
Oo kaldero ang headress ng lintek na si Wave. Syempre sino ba namang tanga ang mag-iisip niyon, gulay at prutas ang usapan at ang naisipan ng walanghiya na si Wave ay kaldero.
Binalik ko na lang ang atensyon sa paggawa ng headress ni Annie. Pero naririnig ko parin ang ingay at tawanan ng mga barkada ni
Wave. Hindi ko alam pero natatawa na lang ako, ewan ko ba sa tuwing maririnig ko ang tawa ni Wave ay natatawa ako." A pleasant morning to all students of Salcedo, yearly we celebrate Nutrition day and now we celebrate today. And to start our program, I invited all of students to head in our gymnasium for our program. Thank you." Dali dali akong tumayo at sinuot ang headress. Habang abala ay hindi ko maiwasang mamangha sa pag announce kanina, it was really fluent.
YOU ARE READING
WAVES OF AFFECTION (Buenaventura Series #1)
RandomWave Russel Asuncion love Elisha Maud more than everything in the whole universe. He is so being Frank in his feeling. He saw the bright side with her. Until the illusion break that sympathy of him. Because little that he knows, like the Waves that...