Maybe, If The World Is No Longer Against Us (SL)

What If

SAMANTHA

I am with Alyssa today. We are resting for a bit inside her car. We went to the mall to  shop and then we decided to do whatever activity comes up to our mind kaninang umaga. At sa sobrang dami ng gusto namin gawin, ito at pagod na pagod kami kahit hindi naman namin nagawa. Ito naman kaseng si Alyssa ang sabi mag shopping daw kami at kumain tapos gawin yung mga naisip namin na activity like going to the church first to attend a mass since Sunday din ngayon, next is shopping and eating na. Ended up doing these three at nakalimutan na namin yung iba pa naming plans. Nakakainis nga. Parang ang ginawa lang namin is inikot yung buong mall at ang lawak pa naman non. TAPOS WALA MAN LANG KAMI NABILI?! Kasalanan 'to ni Alyssa. Speaking of, bakit ang tahimik niya?

"Are you okay?" I checked on her.

"Yeah." She replied shortly without looking at me.

"Wait.. why are you there?" She asked when she look at the rear view mirror.

"Is it bawal?" I asked raising my left eyebrow.

"I was just asking." Walang emosyong sabi nito.

"Bakit ang tahimik mo? Pagod na pagod maglakad yan?"  Biro ko. Naiinis pa din ako.

"Why are you there?" She asked pertaining to me sitting at the back. Ayaw ko kase maupo sa unahan at nauna akong pumasok dito sa sasakyan kaya wala siyang magagawa. Desisyon ako eh.

"Gusto ko lang ma feel maupo dito." I reasoned out.

"Ah talaga ba? If I know you were thinking about how irritated you are to me. And....." She paused for a minute.

"N-o w-ay! I- was thinking a-bout something else." I stuttered. What the hell!

"Tsk. You ain't a good liar, babe." She smirked a bit. "Maybe, you were too annoyed that you chose to sit at the back. Never ka naman nauupo diyan for no reason, kahit nga may kasama tayong iba, nakikipag-bardaguluhan ka pa makatabi lang sa akin." She said with full of confidence.

The confidence, miss ma'am.

"Anong bardaguluhan?" Naguguluhang tanong ko. Ano yun? Sino nag-imbento niyan at kakausapin ko ng maintindihan ko.

"Oh wow. You forgot already?" She teased me. Did I say that word? I tried to remember. Nevermind. Parang hindi naman ako nagsabi niyan.

"Okay lang yan, babe. Si Samantha Mae ka naman. Ikaw lagi ang tama." She quickly turned her vision to me and then she winked. Then, she get back to her original position which is facing the steering wheel.

"What the f---" She cut me off.

"Your choice of words, Samantha Mae Bernardo." She looked at me sharply. Kahit sa rear view mirror lang yun. Nakakatakot pa rin.

"What? I was supposed to say what the......." I paused for a minute trying to think of an excuse.

"Oh?" She finally turned around to see me.

"I thought Samantha Mae lang makasalam." She teased me again.

"Nevermind." I said as a sign of defeat. Hampasin ko 'to eh. Charet.

She nodded and then she smiled showing her dimples.

Himlay malala. Hahampasin ko ng pagmamahal ko pala.

"Uwi na tayo." Aya ko. Alas tres na pala ng hapon. Hindi ko namamalayan oras kapag magkasama kami. Kahit na puro kami asaran at hampasan rin. Hindi talaga mawawala yung hampas eh.

Hampas ng pagmamahal ganon. Corny ko.

"Bakit pa ako uuwi kung nandito ka naman?" Banat niya.

"Gago. Mukha ba akong bahay?" Matalim ko itong tinignan. Hindi ko talaga na gets banat niya.

"Mind your words, please." Mahinahong pakiusap niya.

"Keep up naman, mahal." Asar ko sa kanya. Hindi maipinta ang mukha niya. Natatawa ako.

"Oh sorry. Napakabait naman po talaga ng Alyssa Valdez po opo." Napangiti na lang ako. Binibiniro ko lang naman siya.

"About your question, wala akong sinabing mukha kang bahay. Sa ganda kong 'to mukha ba akong bahay? Joke. Sa ganda mong yan." Bawi niya.

"May mata ka kung ganon." Pambabara ko.

"Epal."

"Binibiro ka lang naman eh. Mahal, wag mo'ko i-spiking ina ha." Lumapit ako ng konti sa kanya, humarap naman siya sa akin at pinisil ko ang pisngi niya. Ayan kase drama mo Samantha,  hirap na hirap ka tuloy maglambing sa baby mo. Bakit ba kase ako naupo dito sa likuran. Bwesit na yan.

"What if gawin kitang baby." Malambing kong tugon habang magkatitigan kami. Oo, hindi yan tanong. Desisyon nga ako eh, bakit ba? Girlfriend ko naman siya kaya baby ko talaga yan.

"Tsk. Hindi mo pa ba ako baby?" Gagalit na tanong niya at tinanggal ang hawak ko sa balikat niya.

"Hindi. Charizzz." Nag peace sign agad ako at ngumiti. Hindi niya ako pinansin.

"Mahal mo pa din naman ako di ba?" I was like this "🥺" while saying this line to her.

"Hmm. What if hindi na?" She said while holding her chin up. At talaga nga naman po opo nakatingin talaga siya sa mata ko habang sinasabi yan.

"TANGINA KA. UMUWI KA MAG-ISA MO!" Sigaw ko, hinampas ko siya at pagkatapos ko siyang hampasin sa braso ay akmang bubuksan ko na ang pinto ng sasakyan niya.

"Tara na nga. Mang-aasar tapos kapag inasar pabalik eh magagalit." Iritang bulong nito pero narinig ko. Pinaandar na din niya ang sasakyan.

A/N:

Magbardaguluhan lang kayo diyan SamLy hahaha