BUZ KRAL_6 Yaşam noktası

1.2K 108 64
                                    

Mutimedia Tuğçe
İyi okumalar okurken vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin :)

"Okulun nasıldı çirkin."

Babamın bu sözü üzerine merdivenlerden çıkmayı bırakıp çantamı basamaklardan birine bıraktım.

Oflayarak babamın yanına gittiğimde oturduğu üçlü koltuğa oturdum. Elindeki tableti alıp kenara bıraktığım gibi babamın omuzuna yaslanmıştım.Ah huzur verici.

"Herkes kızına prensesim der. Sen gelmiş kızına çirkin diyorsun."diyerek hepten yanına sokuldum. Elini omuzuma attı ve kendine doğru çekerken

"Çirkin."

Anlımın saç bitiminden öperken kokumu içine çekti.
Çirkinin son harfleri anlımı öpüşüyle ağır ve boğuk çıkmıştı.

Bazı kızların hayali babası gibi biridir. İşte bende babamın karakterini ve karizmasını andıran bana güzel iltifatlarda bulunan biri istiyorum. Hayatımda ilk aşkım babam son aşkımsa geleceğimdeki kişi olsun istiyorum.

"Ama ben kıskandım şimdi."

Yine annem kıskankanmış bir halde bizi ayırarak aramıza girdi.
Size tuhaf gelebilir ama annem de bende çok kıskancız. İkimizde babamı birbirimizden çok kıskanırız.
Hatta ben küçükken
'Neden annemle babam bir yatıyor bu haksızlık.'
deyip aklım kesene kadar onların arasında yatmaya çabalamıştım. Ah eski utanç verici anılar...

"Gel hayatım."

Deyip anneme yer açmak için elini omuzumdan çekti.

"Öyle olsun baba onun için beni bıraktın."

Dediğimde annem benim tarafıma geçip oturdu.

"Hiç bıkmayacak mısın bu kıskançlıktan? Çirkin seni."

Dediğinde yavaş ve anlaşılır şekilde kelime kelime

"Ben...çirkin...değilim."

Bu sözlerim hele ki söyleyiş tarzım onları güldürmüştü.
İkisi aynı anda bana sarılınca aralarında sıkışmıştım.

Onların gülüşleri arasında kaybolup gülüşlerimi onlarınkine katmak her şeyden güzel ve paha biçilemez.
Gülüşleriyle ömrüme ömür katan bir ailem var. Bu hayatta bana verilebilecek en güzel hediye.

...
Yatağımda bağdaş kurmuş oturuyordum. Laptoptan diğer okuldan olan arkadaşım Nida'yla mesajlaşıyordum.

Hani kendime söz vermiştim ya saf arkadaş tutmak yok diye. İşte sebebi bu arkadaş 'Nida' tam bir başbelası...

"Rüya kanka. Of kanka ya bu çocuk beni görmezden geliyor. Vurcam kendimi kanka."

Nida kafayı bir çocuğa takmış ve o çocuğa ulaşmak için elinden gelen her şeyi yapabilecek bir zihniyet. Zaten başıma ne geldiyse şu çocuk yüzünden geldi.

"Ne yapalım? Nida bu çocuk ya kör ya da görmezden gelmekte usta."

Gerçekten de bu kadar başarılı görmezden gelmek ayakta alkışlanır. Bazen Nida'nın ' Görünmez miyim ben?' sorularına bile maruz kalmıştım.

Yine mesaj atmıştı. Tam cevaplayacaktım.Annem içeri girdi.

"Ihmm ne yapıyorsun bakalım."

Buz KralHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin