Bize Son

B.S~"YANLIŞ"

dolu gözlerim sağolsun hiç bir şey göremiyordum. ağlıyormuydum bilemiyorum sadece Mayer'in ellerindeki yada o olduğunu düşündüğüm adamın ellerine bakıyordum. Ağladığım konusuna gelirsen yanağımdan aşağı süzülen yaş, fazlasıyla buna cevaptı. yerdeydim, yerdeydi, yerdeydik. iki elimde yere temas ediyordu, ayaklarımın hafif kırık bir şekildeydi, bir iki kez geriye doğru yalpaladım ve gerilemeye başladım. hıçkırıyor ve yatta sadece Efe'ye bakıyordum. Melih hemen Efe'nın sırtında ki bıçağı çıkardı ve bileğimden tuttup beni kaldırdı. Ona yaklaşmak istemiyordum bu yüzden o beni kendine yaklaştırdığı için göğüs kısmına yumruklarımı geçiriyordum.

"Sen! Hay-hıçkırık-van herif! Bana sak-hıçkırık-ın dokunma! git baş belası!" o beni tek hamle ile kendine çekti ve ben ona vurmayı kestim. Daha pis fikirlerim vardı. Dirseğimi kırıp erkekliğine geçirdim, bu ište çok iyiydim. o inlerken ben ona bir de tokat attım. üzeri kanlanmış beyaz t-shirt'ümün üstünde sadece 'love again' kalmıştı.Her yeri neredeyse kandı. Melih'in elleri kollarımı bulunca kanlı olan ellerindeki kan banada bulaşmıştı.

"Sakin ol!"

"Yanlış! sen sadece koca bir yanlışsın! beni bu pisliğe bulaştırma!"

"SANA BULAŞ DIYEN YOK ZATEN!"bir an donakaldım.Üzerimden bir kova serin su dökülmüştû.
ice bucket challenge
Sustum.

"Yanlış olan sadece ben miyim? adalet, ben,sen Beril, o adam ve aşk! hepimiz, Her şeyimiz ile yanlışken sen misin bana yanlışsın diyen?!" ben onun aksine biraz daha ürperdiğimi belli etmemeye çalışarak sessizce,

"Ben, adaleti, seni beni, Berilini, o adamı ve aşkı her şeyimizden elemiştim.Elimde kalanla idare etmeliydim." Gayet iyi bir cevap vermiştim. kolumu sertçe çekip gittim. gözlerimi elimin tersi ile silince yanaklarımında kan olduğuna emindim. Teneke'nin dar uzun sokaklarına dalacaktım ve belki hiç istemediğim kişiden yardım isteyecektim.
Bir defada olsa Yanlış kişilerin ayağında yatmayacaktım!

Ellerimi yumruk yapıp sıktım ve kendimi sakinleştirmeye başladım, sokaklarda ona buna çarpıcağımı sanip gözlerimi yine ve yine o bulanık gòrüntüden elimin tersi ile yok ettim. Ortada insan falan yoktu.Sadece ben ve Umutsuzluk vardı, hayal kırıklığı vardı, bahaneler vardı, Aşk vardı..

bir defa daha olsun yine demek istemezdim. Bu kesinlikle 'Bize son'du'

Ağlamaktan kızaran gözlerim ovaladım, Harika artık onlarda kanlıydı.Bir an akşamın serinliği üzerime vurdu.Ceketim beni sadece serinlikten koruyabilmişti.Sadece serinlik.

Ayağıma takıla şey ile düştüm, Bana hızla gelen araba, farları ile gözlerimi alabilecek durumdaydı.Bir elimi alnımın hizasına koydum, diğer elim yerdeydi.Beni görmemesi için dua ediyordum,sebebini zaten anlamıştık.Araba bir an durunca sövdüm.Ellerimin bir tanesini arabanın önüme koydum ve arabadan destek alarak ağır bir şekilde kafamı Şöförû gòrebilecek şekilde uzattığımda bana şaşkın gözlerle bakan birini gördüm, kim olduğunu çıkaramadan gözlerimdeki o bulanıklık geri geldi ve bu sefer görüş alanımı kapattı. gözlerimdeki ağırlığı tartamadığımda çoktan şaitlik yapan gözlerim kapanmıştı. Olaylar bilmece gibiydi.çözemediğim tek soru,

'Yanlışmıydık?'