Bize Son

B.S"PES ETME"

"Evet, tam olarak öyle oldu."

karakol sıcak olmasına rağmen havası ve olaylar benim tenime soğuk geliyordu. Ürpertiyordu.kırmızılaşmış burnum.Korkudan titreyen kollarım, pardon bedenim.

polis'in sorduğu soru ile durakladım.uzun süre düşündüm.

"Bir kaç hafta önce boşandığınız eşiniz varmış.Nerede o? ne iş yapar nerede oturur.?" siktir. titrerken cevabı düşündüm.

"E-e-eşiim tenek- pardon elişçi sokağında oturuyor, ne işi yaptığını bilemiyorum, sadece sokak ismini."umarım-

"Üzerinizdeki kan?" siktir.hızlıca sağa bakmayı kesip, titrek kafam ile üzerime baktım.Bu kan efe'nindi.Ama öğrenirlerse yatardım.Hah! De-denizin k-kanıda var.!

"Arkadaşım!! De-denizin k-kanı b-bunlar!"polis dediklerimi kağıda aktarırken bende ısınmaya çalışıyordum, daha fazla titrememeliydim.Hemen ayağa kalkıp yüzüme vuran boyumun hafif üstündeki gece lambasına benzer bilmem nesini takmadım bile,

"Artık gidebilirmiyim?"

"Avukatınız varmı?"

"Neden ihtiyacım olsun?"

"Hanfendi.."dedi kafasını hafif aşağı doğru tutarken."Deniz hanım hastanede, iyi olacak, Efe bey ölmüş.Evinizin az ilerisinde, Aynı günde 2 cinayet farz edelim..."Diye ekledi.Adam yukarıdan bana doğru hafif eğilirken."Ikisinde de olay yerinde görülmüşsünüz."dedi elindeki iki resmide masaya atarken.Bunlar bendim ve...

"Deniz çevirmeyi neden atladı bilmeiyorum fakat, Efe ile olanlarda alakam yok, beni konuşmak için çağırdı.Ben hemen gittim."

"Merak etmeyin onunda cevabını alırız, Teşekkürler." yapay gülümseme ile,

"Merak etmiyorum.."dedim dalan gözlerimle,"cevabını alırsınız."dedim elime aldığım deri ceketi giyerken.Odadan çıktım.gözlerime vuran fazladan ışıklar beni mi buldu.Evet.Ne demişti..'deniz hanım hastanede'.....
--------------
#Melih'ten#
2-3 gün sonra...

Soğuk ayazdı hassas tenime çarpan.cidden merak ediyordum.Yüzüme bakarmı artık? Kahkaha atarmı, Beril ile çok ortak yönümüz vardı.

Sinirden avucumu tırmıklayıp kızarttığım, yumuruk şeklini alan elim. birine çarpınca 'Özür dileme istediğinde, bırak onu.. gereksinim duymadım.

"Melih?"diyen ses, Hande miydi?Hemen arkamı döndüm.------Ne?!

"Àşkım"dedi.Boynuma atlarken.

"Be-beril?" Boynumdan ayrılınca dudaklarıma yaklaştı.

"Geri döndüm..."dedi fısıldayarak. Nefesim onun yüzüne çarparken  hiç rahatsızlaşmadan öpmüştü beni.Onu olduğundan fazla ittirmeye çalıştım.şaka mı bu?

"S-sen öldün ama,.."dedim şaşkınlıkla,

"Evet, evet.Pes etmedim.Pes etme..."dedi.

"Ne oluyor burada?"dedim iki elimde sertçe bedenime çarpınca.Sinirlendim artık.Yıllar, belkide aylar sonra mı geri dönüyor bu kız.

"Ölmedim!sadece...öyle olması gerek."dedi sakince.

"Ben! ne kadar ağladım! ne kadar sövdüm hayatı! gitmedim bir yerlere! tısıp kaldım resmine bakarken!"ağlamaklı ses tonumu uyardım! şimdi değildi ağlanması gereken yer.Şimdi değildi güçsüzlük gerektiren sözler,gözler...

"Biliyorum, hepsini biliyorum.Lütfen evimize gidelim, her şeyi zerrine kadar anlatacağım."Sinirle onayladım.

"Iyi edersin."daha ne kadar sinirlene bilirdim bilmiyirum.Gitti, herkesi ağlatarak, O güzel uzun saçlarını kesmiş.Boyatmış. Mavi gözleri parlıyordu her seferinden daha fazla.Taksiye doğru ilerleyince kapıyı açtım ve oturduk.Adresi verdikten sonra.kolumun altına girdi ve bana bakmadan esnedi.

"Sadece ve sadece seni düşünmsk istiyorum."dedi bana.cevap vermedim.Gereksizdi.Bana anlatacaktı şimdi olmasada.Belki şu an sadece 2 şeye kafa yorucaktım.

Hande nerede, ne yapıyor ve yatta nasıl?

Bunun cevabını bilmiyorum...

ikinci şey ise,
'Pes etmedim....Pes etme'derken ne diyordu?.

Bipunun cevabı hiç bende değildi zaten....