hamsi, berat ayberk özdemir

30

Lera bileğini çatlattığı için eve gelmiştik. Sürekli onunla uğraşıyordum, çok sinir olmuştu.

"Ya şimdi sen elini çatlattın, antreman falan yok?"

"Evet, yok."

"Bende izin alayım, 3-4 hafta takılalım?"

"Aslında güzel olabilir ama bu davranışları sergileyeceksen, hayır."

"Kızım, tamam cidden uslu dururum."

Güldü ve kafasını olumlu yönde sallamaya başladı.

"Sen nasıl izin alacaksın? Maç eksiğin olacak."

"Kendimi sakatlarım."

"Saçmalama Berat, unut bu konuşmayı."

"Ya ama-"

"Hayır, o antrenmanlara gideceksin. Ruh hastası ya!"

"Bende seni seviyorum, manita."diyerek yanına oturdum.

"Şimdi sen nasıl yemek yapacaksın?"

"Yapmıyordum ki zaten, annem kalır benimle."

"Ben kalırım kızım."

"Annemi istiyorum."

Kollarımı göğsümde bağlayıp arkama yaslandım.

"Trip mi?"

"Hayır, ne alakası var?"

Lera bu halime güldü.

"Barışalım."

"Küsemiyorum bile!"diyerek isyan ettim.

Saçlarımı karıştırdı.

"Saçlarımla oynayınca uykum geliyor."

Lera saçlarımla oynamaya devam ederken ben ise tüm ağırlığımı ona vermiştim.

Son hatırladıklarım Lera'nın bana kısık sesle şarkı söylemesiydi, sesi büyüleyiciydi.

===========

bende sarki söylüyorum bana de desene bero