Berat ile birlikte bir akşam yemeğine çıkmıştık, bugün diğer günlerden farklı olduğunu hissediyordum, yemeğe geldiğimizden beri Ayberk sadece beni izliyordu. Dayanamayıp konuşmaya başladım.
"Ayberk, sessiz sinema mı oynuyoruz tatlım?"
Gözlerini devirdi.
"Manzarayı izliyorum, susar mısın?"
Bir anlığına arkada manzara olduğunu düşünüp arkamı döndüğümde boş duvar ile karşılaştım, tekrar Berat'a döndüğümde gülmeye başlamıştı.
"Neden arkanı döndün? Şapşal ya!"
"Manzara deyince-"
"Kendinin bir manzara olduğunu unuttun sanırım, yine hamsiliğini konuşturuyorsun Lera."
"Sus ya!"diyerek kızdım.
Ardından yemekler geldi ve Berat konuşmaya başladı.
"Şu tabaklara baktığın gibi bana baksaydın evlenmiştik."
Gözümü devirdim.
"Evleneceğiz zaten."
Bu kadar emin konuşmama şaşırmış olacak ki mutlu ve bir o kadar şaşkın suratı ile bakışmaya başladım.
"Gerçekten benimle evlenmeyi istiyor musun?"
"Hamsi misim oğlum? Aşığım sana."
Tatmin olmuş bir şekilde gülümsedi.
"Hamsin olmakla gurur duyuyorum, Lera Özdemir."
===
finalde ne yapsam bilmiyorum fikire acigim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hamsi, berat ayberk özdemir
Fanfictiontamamlandı. @𝗹𝗲𝗿𝗮𝗮𝗹𝗽𝗮𝗻: hamsi misin oğlum @𝗹𝗲𝗿𝗮𝗮𝗹𝗽𝗮𝗻: çıktığın maçları hatırlamıyor musun? @𝗯𝗲𝗿𝗮𝘁𝗮𝘆𝗯𝗲𝗿𝗸𝗼𝘇𝗱𝗲𝗺𝗶𝗿𝟱: hamsi falan noluyoruz ꒦꒷꒦꒷꒦꒦꒷꒦꒷꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒷꒷꒦꒦꒷ 𑁍 𝐛𝐞𝐫𝐚𝐭 𝐚𝐲𝐛𝐞𝐫𝐤 𝐨̈𝐳𝐝𝐞𝐦𝐢𝐫 𝐟𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜...
