hamsi, berat ayberk özdemir

31

Lera ile ilgilenmek için antrenmanı ekmiştim, şu an ise mutfakta çorba yapmaya çalışıyordum. Bir seçim hakkım olsa antrenmana giderdim, yanımda Lera'nın annesi vardı. Aslında kendisi yapabileceğini söylemişti fakat ben gözüne girmek için kabul etmemiştim, keşke kabul etseydim.

İçeri giren Lera bakışlarını bana doğrulttu.

"Sen burada ne arıyorsun?"

"Sana çorba yapmaya çalışıyorum-"

"Berat sen bırak, ben yapayım."diyerek elimden tencereyi aldı Sena teyze.

Üstümden bir yük kalkmıştı ve gülüşümü gizleyemedim, Sena teyze ve Lera bu halime güldü.

Bizde Lera ile içeri geçtik.

"Baban gelmez değil mi?"

"Gelmez."

"Galatasaray'da oynasam beni severdi, değil mi?"

Lera gülmeye başladı.

"Seni seviyor zaten."

"Hayır, sevmiyor."dedim ve kafamı olumsuz yönde salladım.

"İleride sever."

"Sevmezse sıkıntı."

"Hayırdır? Babamı mı döveceksin?"

"Babamı niye döveyim?"

Lera tam konuşacakken sustu, ne demek istediğimi yeni idrak etmişti.

"Ulan-"

"Sana evlenme teklifi ettim az önce."

Kısa bir öpücük kondurdu yanağıma.

"Ben de kabul ettim."

=========

bu babam muhabbetinin aynısını dorukhan kurgumda var ulan