hamsi, berat ayberk özdemir

40 | final

İlişkimizde 2.yılı devirmiştik, her şey çok güzel gidiyordu. Şimdi ise transfer dönemiydi ve Berat'ın transfer olacağı yönünde içimde kötü bir his vardı.

Düşüncelerimden ayıran ses Uğurcan'ın sesiydi.

"Lera, hadi yemek vakti."

Koltuktan kalkıp masaya doğru ilerledim, Berat hâlâ antrenmandaydı. Bu aralar fazla antrenman yapıp kendini daha fazla geliştirmeye çalışıyordu. Masaya oturdum ve konuşmaya başladım.

"Berat'ı mı arasaydık?"

"Belki beraber yemek ister, sen ara onu."diyerek onayladı beni Kübra.

Kafamı salladım ve masadan ayrıldım. Telefonumu alıp Berat'ı çaldırdım.

"Bitmedi mi hâlâ, hamsi?"

"Kızım ya, şimdi bitti. Alayım seni neredesin?"

"Uğurcan'ların evindeyim, yemek yiyoruz şimdi."

"Siktir et yemeği, sen eve geç beraber yeriz. Olur mu?"

"Tamamdır."dedim ve telefonu kapattım, fazla yorgun olduğunu düşündüğüm için uzatmamıştım.

İçerdekilere veda edip eve doğru yola koyuldum. Eve geldiğimde Berat ıslak saçları ile beni karşıladı.

"Saçlarını kurut."

"Tamam anne."dedi ve güldü.

Mutfağa geçtim ve masada pizzaları görünce konuşmaya başladım.

"Biz sporcu-"

"Bir gün olmasak bir şey olmaz."dedi ve masaya oturdu. Gözlerimi devirdim ve pizza kutusunu açtım.

"Yarın tesise gelmen lazım."

"Neden?"

"Sorgulama, çocuklar özlemiş."

"Her gün görüşüyoruz zaten-"

"Lera, gelsin dediler işte."

Kafamı olumlu yönde salladım. Yedikten sonra Ayberk bir film açtı ve mayıştık. Bana sarılarak uyuyakalmıştı.

•••

Uyandığımda Ayberk'in erkenden gitmiş olduğunu fark ettim ve mesaj yazmaya koyuldum.

Lera: hazırlanıp geliyorum

Berat: tesise gelme

Berat: atacağım konuma gelir misin?

Berat: antreman iptal ya bugün

Telefonu kapatıp hazırlanmaya başladım. Tişörtümün üzerine GS Store'dan aldığım hırkayı ve gri bir eşofman giydim.

Arabaya bindim ve Berat'ın attığı konuma doğru sürmeye başladım.

Geldiğimde arabadan indim ve gözüme çarpan şey bana doğru koşan Abdüş'tü.

"Niye buraya geldik ya? Bilseydim başka bir şey giyerdim."

Beni uzunca süzdü.

"Trabzon hırkasını tercih ederdim."dedi ve güldük.

"Neden buradayız?"

"Minik bir eğlence düzenledik."

"Transfer dönemi mi aklınıza geldi?"

Asla tatmin olmayacağımı anlamış olacak ki gözlerini devirdi ve beni çekiştirmeye başladı. Neredeyse herkes buradaydı.

"Berat nerede?"

"Bak!"dedi ve eli ile üstündeki siyah ve önü kapalı montu ile buraya doğru yürüyen Ayberk'i gösterdi.

"Lera..."

Yanıma ulaştığında uzun uzun sarıldı, neler olduğunu anlamaya çalışırken etrafa baktım. Herkes bizi dikkatle izliyordu. Tekrar Berat'a döndüğümde üstündeki montu çıkardı.

Üstünde Galatasaray forması vardı!

"Biliyorsun transfer dönemi ve-"

"Galatasaray'a transfer oldun?"

"Sevdiğim kadın bu takımı destekliyorsa bir bildiği vardır diye düşündüm."dedi ve gülümsedi.

Mutluluktan ağlamak üzereydim.

"Ne yani artık hamsi değil misin?"

Sorduğum soruyla birlikte buruk bir tebessüm gönderdi ve yanağımı okşadı.

"Her zaman senin hamsin olacağım."

Ardından minik bir öpücük kondurdu ve karşımda diz çöktü.

Her şey bir anda oluyordu, bayılacak gibi hissediyordum.

"Evet biliyorum evlilik hakkında kötü düşüncelerin var fakat bunu değiştirebileceğime inanıyorum."

"Değiştirdin, Ayberk."

Gülümsedi ve cebinden yüzük kutusunu çıkarttı.

"Senin için tuttuğum takımdan ayrılır, yaşadığım şehri terk ederim."

"Trabzonspor benimde yuvam oldu, seni ilk gördüğüm yer burası. Asla unutmayacağım tüm anılar burada."

Gülümsedi.

"Bordoma mavi, sarıma kırmızı olur musun?"

"Olurum, Ayberk."

Ayağa kalktı ve yüzüme doğru eğildi, öpen taraf ben olmuştum.

Ayrıldıktan sonra parmağıma yüzüğü taktı ve konuşmaya başladı.

"Uzun zamandır bunu hayal ediyordum."

"Benim yüzümden bu kadar bekledik, özür dilerim."

Tekrar gülümsedi ve öptü beni, artık içimde bir şeyler tamamlanmıştı.

Böyle bir hikayenin mutsuz sonla bitmesi neredeyse imkansızdı.

Ve Ayberk, her zaman benim hamsim olacaktı.

===

ilk olarak severek okuduğunuz bir kitapsa ne mutlu bana, final yapmayı hiç beceremeyen bir insanım çok ani bir final oldu. Kitabı da ani bir kararla yazmaya başladığım için böyle olması normal sanki

bu kitap sayesinde tanistigim ve hayatimda onemli yere sahip olan berozdmr  bu kizi cok seviyorum, bulustugumuz zaman en cok eglendigim kisi falan

ve berat, berat ozdemir gercekten cok sevdigim bir topcu ve daha cok cabalarsa cok daha iyi yerlere gelecegini dusunuyorum umarım kendine yazik etmez, berata yazdigim baska bir kurgum daha var ona da beklerimm

umarim istediğiniz gibi bir son olmuştur, buraya kadar okuyan herkese cok tesekkur ederimm diger kitaplarima bakmayi da unutmayin lutfenn

kendinize iyi bakin, özel bölümlerde ve diger kitaplarimda gorusuruzz<3