Olmaması Gereken (RÇ.)

1.Bölüm

"Kızım hadi seni bekliyoruz" "tamam babaaa!" pikniğe giyoruz her zamanki gibi bu bizim ailede gelenek gibi bişe her pazar illa pikniğe gidilir. Aşağıya indim ve arabaya bindim " nerde kaldın kızım yer kalmıcak şimdi " " ne yapim anne ya pazar pazar kalkmak çok zor oluyo " dedim piknik yerine geldiğimizde yer zor bulduk hemen sofrayı açtık.

Babam mangalın başına geçti. Aslına pikniklerimiz güzel geçer. Yemekten sonra babamla hamakta biraz sallandık bana masal anlattı evet 17 yaşında olabilirim ama babamın masallarını seviyorum her pazar illa anlatır .

" Bade kızım hadi hazırlanda gidelim " dedi babam " tamam baba" dedim bu günlükte piknik bitti diye düşünürden birden hava karardı gök gürledi. Genç bir çocuk elinde silahla karşımıza çıktı. "merhaba Demir bey görüşmeyeli nasıl sınız ?" babamın gerildiğini hissettim " ne işin var burda? " dedi babam " bende iyiyim sorduğunuz için teşekkürler." dedi çocuk alayla bu arada silahı babama doğrultmuştu.

"baba" dedim korkuyla " bi şey yok birtanem korkma " dedi babam. Sonra anneme baktı babam. Annem şoka girmiş gibi öylece bakıyodu. Bir anda çekilince çığlık attım. Çocuk beni kolumdan tutmuş silahı başıma dayamıştı.

" hemen kızımı bırak"diye bağırdı babam çocuk sadece güldü ve beni çekerek oradan uzaklaştırmaya başladı. Şoka girdim arada annemin bağırmasını duyunca kendime geldim " bırak beni " diye bağırmaya başladım arkadan babamın sesi geldi " kızım! Biz her zaman yanındayız sakın korkma hiç kimsenin seni üzmesini izin verme ! Sen güçlü bir kızsın bana çekmişsin sakın unutma!!!" birden arkadan iki el silah sesi geldi...

Hızla yatağımdan kaltım kan ter içinde kalmıştım o nasıl bir rüyadır Yarabbim. Hızla ayağa kalktım ve babamların odasını kapısına geldim vurmadan içeriye girdim. " kızım bu nasıl bir giriş biz sana kapıyı vurmayı öğrettiğimizi sanıyorduk" dedi annem.

O kadar kötü olmuştum ki kapıyı çalmak hiç aklıma gelmedi. " özür dilerim anne de bu gece yanınızda yata bilir miyim?" "hayırdır kızım?" dedi babam geldiğimden beri ilk defa konuşarak " yok bir şey babacım kötü bi kabus gördümde" dememle " yatamazsın kocaman kız oldun hala bizimle yatmak istiyorsun" dedi annem yalandan kızarak

" aaa Hale niye kızıyorsun benim ilk göz ağrıma tabi ki de yatabilir benim biricik kızım hem o beni baba yaptı" dedi babam annemin oyununa uyarak onların bu hallerini seviyorum " aman hiç bir şeyde söyletmez kızına sanki o benim ilk göz arım değil beni hiç anne yapmadı ya!!" dedi annem. Bazen annemin babamı benden kıskandığını düşünmüyor değilim.

"aman boş ver kızım sen şu anneni gel bakalım babamın güvenli ,kaslı kollarına" dedi babam gülerek. "aman ne kas ama! " dedi annemde ama oda gülüyordu " niye öyle diyorsunuz Hale hanım bir zamanlar bu kaslar için ölüyordunuz " dedi babam sırıtarak ama annemin kaşları çatılır gibi olmuştu.

Her ne kadar onların bu tatlı tartışmalarını bozmak istemesemde babamın yanına geçip kollarının arasına girdim cidden de babamın kolları bana güven veriyor. Babam saçlarımın üzerine bi öpücük kondurdu. Rüyanın etkisini hala üzerimde hissediyorum ama babamı ve annemin yanımda olduğunu hisedince azaldı.

"iyi geceler pirensesim iyi geceler evimin kalbimin kraliçesi" dedi babam annemin kalbini almaya çalışarak benim bildiğim annem bu sözlere hemen yumuşamaz " sanada iyi geceler yağ torbası" dedi annem ve arkasını dönüp yattı. Babam bana göz kırpıp güldükten sonra " ama bu yağ torbası olan adama aşıksınız Hale hanım tabi bu adamda size " dedi babam yumuşak bir sesle biliyorki annem bu sesine asla dayanamaz.

" acı ama gerçek" dedi annem ve gülerek bize döndü elini belime atarak iyice sarıldı bize onların bu hallerini çook seviyorum ilerde bende böyle bi aşk istiyorum yıllar geçse bile aşk hep aynı kalacak.. "iyi geceler benim güzel ailem sizi çook seviyorum. Beni hiç bırakmayın ben sizsiz yapamam" dedim gözlerim dolmuştu.

" aaa kızım oda nerden çıktı şimdi hemen sil o göz yaşlarını" dedi annem " bilmiyorum meleğim aklıma geldi birden" dedim. Galiba rüyadan çok etkilenmişim. " uyuyun bakalım yarın işimiz gücümüz var" dedi babam ve beni dahada kendine çekerek gözlerini kapattı. Annemde gözlerini kapatınca biraz bekledim uyuyunca yine aynı kabusu görmekten korkuyorum ama biraz zaman sonra gözlerim kapandı ve babamı ve annemin güven verici kokularının arasın da uykuya daldım.

Sabah annemin beni dürtmesiyle uyandım " kızım okula geç kalıyorsun hadi hazırlan da aşağıya gel" dedi ve gitti. Hemen banyoya girdim yüzümü yıkadım aklıma dünkü kabus gelince kendi kendime "sadece rüya sadece rüya " diye sayıklamaya başladım. Ama yinede içimde bir sıkıtı var.

Odama gelince formamı giydim kumral saçlarımı hafif dalgalandırdım ve makyaj olarakda yeşil gözlerimi ortaya çıkaran göz kalemi sürdüm ve koşarak aşağıya indim. Babam mutfak masasının baş köşesine oturmuş gazete okuyordu. Hemen yerime oturdum beni görünce gazeteyi bıraktı ve gülümseyerek " günaydın birtanem" dedi. " günaydın babacım" " okuldan sonra eve geliyorsun değil mi ?" diye sordu babam

" bilmiyorum berki kızlarla bi şeyler yapa biliriz" " tamam ama dikkatli ol tamam mı?" dedi babam her zamanki gibi sanki biri bana bir şey yapacakmış gibi davranıyor çok korumacı . " tamam babam sen beni merak etme " dedim gülümsedi ve masadan kalktı " seni bugün okula benim bırakmamı ister misin?" "olur"

Araba okulun önüne gelince babamı öpüp arabadan indim ve okulun bahçesine girdim. Etrafta kimseyi göremeyince sınıfa çıktım koridorda biri bana seslenince döndüm ve karşımdaki kişiyi görünce şok oldum..

Arkadaşlar merhaba ilk kitabım hatalarım olduysa affedin :) kapak konusunda bana yardım ederseniz sevinirim :)