Η Πεταλούδα της Σιωπής (Το Β' μέρος Μάρτιος 2017)

Κεφάλαιο 1ο - μέρος 6ο

COPYRIGHT©2015. ALL RIGHTS RESERVED.

Ο Σπύρος προσπάθησε να πείσει τον αδερφό του να βγούνε έξω μαζί... κανείς από τους φίλους του δεν ήθελε να τον ακολουθήσει διότι δεν το θεωρούσαν και πολύ ιν μέρος. Σκέφτηκε τη λύση του μεγάλου του αδερφού με πρόφαση πως είχαν τόσο καιρό να διασκεδάσουνε μαζί... εάν του έλεγε την αλήθεια σίγουρα θα του έλεγε όχι αλλά ο Στέργιος ήταν πανέξυπνος... τον είχε μάθει μέχρι τώρα...

"Για να θες να έρθω μαζί σου σημαίνει ή πως είσαι άρρωστος ή θες να μου δείξεις καμιά από τις απένταρες μικρές που σε κυνηγάνε ανά καιρούς... και πίστεψε με δεν έχω καμιά όρεξη..." του εξήγησε ο Στέργιος.... η περιέργεια τον έτρωγε αλλά δεν ήταν πολύ κουρασμένος για νυχτερινές εξόδους λες και ήταν κανένα εικοσάχρονο παλικάρι...

"Εντάξει... εντάξει... γνώρισα μια κοπέλα αμέσως με το που φύγαμε από τη καφετέρια.... πρέπει να τη δεις ... είναι τόσο γλυκιά... με ωραίο κορμί... με τα υπέροχα πράσινα μάτια της... πραγματικά με μάγεψε... πραγματικά τα έχασα μόλις την είδα..." μιλούσε σαν να ήταν μαγεμένος...

Ο Στέργιος σταύρωσε τα χέρια του... κάτι του έλεγε να μη ανακατευτεί σε αυτήν την ιστορία... κάτι του έλεγε να μην ακολουθήσει τον αδερφό του έξω... παρόλα αυτά και η προσωπική περιέργεια και η βαριεστημάρα μη θέλοντας να περάσει ένα ακόμη βράδυ στο σπίτι, βλέποντας τηλεόραση... τον αναγκάσαν να πει το πολυπόθητο ναι... "Εντάξει όμως με ένα όρο... μη πεις ότι είσαι αδερφός μου..."

Ο Σπύρος παραξενεύτηκε... τα έχασε... μα τι στην ευχή είχε στο νου του ο Στέργιος... και να τον ρωτούσε φυσικά δε θα λάμβανε καμιά απάντηση... δεν είχα άλλη επιλογή από το να συμφωνήσει... "Εντάξει αλλά θα οδηγήσω εγώ το πανάκριβο κόκκινο αυτοκίνητο σου... ποτέ δε μου το έχεις δώσει..."

Ο μεγάλος του αδερφός του έκλεισε προκλητικά το μάτι... ίσως για λίγο καιρό έπρεπε να πάει με τα νερά του πριν κάνει το μεγάλο μπαμ... πριν τον στριμώξει άγρια... "Εντάξει όπως θες.. για να δούμε εάν αξίζει η κοπέλα όπως λες..."

"Κοίτα μη με κάνεις ρεζίλι... θα είναι παρέα με τις φίλες της και ένα φίλο της..." του τόνισε αμέσως ο Σπύρος για να αποφύγει ανούσια σχόλια του αδερφού του...

"Θα στέκομαι σε μια γωνιά και απλώς θα παρατηρώ... στο υπόσχομαι..." ήταν έτοιμος να επιστρέψει στο δωμάτιο του όταν... δυο μικρά χεράκια ακούμπησαν τα χέρια του... ήταν μουτρωμένα με μπογιές.... άκουσε μια θλιμμένη φωνή μικρού κοριτσιού να διαμαρτύρεται...