"Gençler toplanın gidiyoruz" diye bağırdığımda herkes toplandı. "Hemen mi gidiyoruz" diyen Stefan'a " Evet. Hemen" diye karşılık verdim. Herkes hızlı hızlı eşyalarını topladı ve yola çıkmaya hazırlandık. Tommy'e dönüp "Herşey için teşekkürler" dedim ve gülümseyerek çıkış kapısına doğru yürüdüm. Diğerleri beni orda bekliyorlardı zaten.
"Ne yapacağız arkadaşlar" dedim herkese tek tek bakarak. Kimseden ses çıkmıyordu. Derin bi nefes aldım ve " Az önce annemi gördüm. Karanlık bir yerdeydi ve bileklerinden bir duvara kelepçe ile bağlanmıştı ve ben onu kurtarmalıyım." İlk defa kendimden bu kadar emin konuşmuştum heralde. Lydia hemen "Bende seninleyim" diye söylediğinde ona gülümsemekle yetinebildim. Herkes sıra sıra bende derken Austin sessiz kalmıştı. " Kimseyi zorla götürmüyorum arkadaşlar. Austin gelmek zorunda değilsin" gözlerimi gözlerine dikerek söylemiştim bunu. "Gelmeyeceğimi kim söyledi" dediğinde herkese güven verici -yada ben öyle sanıyorum- bakışlarımdan attım. "Karanlık dedin ve bileklerinden bağlıydı. Annen ölmüş olmalı ama bu imkansız. Eğer ordaysa Jaks' in esiri olmalı ve şuan Gori'de. Ama Jaks 150 yıl önce ölmüştü" annem ölüler diyarında mı? Ve Tommy'nin babasının elinde mi? "Peki oraya nasıl gideceğiz? Bu imkansız" Harry bu konuda haklıydı ama bir dakika " Ben oraya gidebiliyorum ve sizide götüreceğim"....
Naberr gelmedi benden bi haber jsjsjjs Uzun -tamam baya baya uzun- bi aradan sonra birlikteyiz bebeklerim *-* Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin ^-^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL
Fiksi IlmiahKızıl saçlıyla dalga geçilip durulan Victoria'nın hayatı normaldi. O güne kadar...18 yaşına girdiğinde birşeylerin değiştiğini fark etmişti.Peki ya o gün ne olmuştu.Victoria bu değişikliğiyle yani bu gücüyle nasıl başa çıkacaktı.Tüm bu soruların ce...