Love Me

Kabanata 4

After he paid for our food. Diretso ang alis namin palabas ng italian resto.
Di na ako lumingon sa direksyon nila.
Dumarami narin ang naglilibot sa buong establishment. At di ko maiwasang magtaka bakit kaya ganun ang tingin nito sa akin?

He's hooded eyes were so mad. Like i've done much worst this time. Eh siya naman 'tong may kasamang flirt? Kuya, were so observant of me.. He won't make me defend myself with reasons. He'd pushed me to tell something about that man! Kahit naman siguro anong sabihin ko, they won't even matter at all. Pareho lang silang lahat ng opinyon. He won't fit for me. Kesyo, di kami bagay at magkaiba kami. Napapagod na akong makinig sa mga sinasabi nila lalo na sa mama namin.

How could i ever do that? Kahit pa gustuhin ko mang layuan siya ngayon, tila di na ito titigil sa pangungulit sa akin? I'll weigh everything first, if my mom tell me about her plans.

Halos di ko namalayang palapit na kami sa condominium unit ko. Mabilis ang patakbo nito. Habang may mahinang tugtog sa stereo. A mellow music, which is soothing to the ears, but were interrupted by a sudden call.

Napalingon ito sa akin, bago ngumiti at mabilis na tinanggal ang headset na nakakabit sa phone nito. At pinindot ang received button.

Napatanaw nalang ako sa matataas na building sa paligid. Tahimik at di pa masyadong busy kahabaan ng daan. Isang tahimik na gabi, na may kaakibat na kakaibang lungkot dito sa puso ko.

I wish.. i could just have what i really want? Iyon bang.. ikasisiya ng puso mo? Di ba.. bakit mo pa pahihirapan ang sarili mo? Kung ang sagot eh nasa harapan muna? Napapikit ako habang pinapakinggan ang mababang boses ng kapatid ko.

"Yes? I'll know that one. Connect me to him.. Miss Yungko. Just send him the contract through email, if he can't make it then.. What is it, that he wants now? Uh.. okay, i'll remember that. No, i'll be there tomorrow. Thank you." Bago nito pinutol ang tawag.

I snap my eyes open, nang maramdaman ko ang hawak sa kamay ko. Bago pinisil ang pisngi ko.

Napanguso ako sa ginawa nito. Kaya di nito maiwasang matawa sa inasal ko.

"Kuya naman! I'm not a little girl anymore! Kaya please lang tigilan mo na ang ganyang habit sa akin." Reklamo ko rito bago hinimas ang pisngi kong siguradong namumula.

Napahalakhak ito bago mabilis na niliko ang kotse pababa sa basement ng condominium.

"Asus ang arte! But you're still my Little Princess, you know that." amused nitong dagdag. Habang maingat na binalingan ang gear ng sasakyan.

"Hmpf!" Singhal ko rito. At di mapigilang mapasimangot pa lalo.

I felt tired the whole day. But it's always fun to be with him. Kung di lang nasira ang araw ko ng babaeng iyon! He would bring me to one of our favorite restaurants.. But he decided to call it a day, after he noticed it.

Di ko rin masabi kay Kuya Rocky ang pinagdadaanan ko. I know we had some fair share of baggages, to be kept private. And i don't want him to know mine.

"Kuya Rocky, thank you so much for the wonderful day! I appreciates it sobra! It means a lot to me." I emotionally said. Then my eyes were slightly moist from unshed tears.

"You're always welcome, Princess! Next time, i'll bring you to the newest places, i'ved been to." Seryoso nitong saad at napatitig sa akin bigla.

I shifted my body near him. I gave him a quick hug. And i felt him sigh before he hug me back.

"Thank you.. I love you. Kuya." Sabay ngiti ko rito.

Natawa lang ito ng mahina. At medyo pinisil ang balikat ko.