Part 8 (အပိုင်း ၈)

53 5 0
                                    


"ဟယ်လို ဘာဖြစ်လို့လဲ မမခ
ဆိုက်တ်ကိုလည်းမလာဘူး နေမကောင်းလို့လား"

မနေနိုင်လို့ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်တော့ အသံချိုချိုလေးကကိုယ့်ကိုစိတ်ပူစွာလှမ်းမေးလိုက်တာကြောင့်သဘောတကျကျွန်မပြုံးလိုက်သည်။

"မမ ကောင်းပါတယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး
စာရင်းတချို့ခေါင်းရှုပ်စရာလေးရှိနေလို့ပါ ကြည်ပြာလေးရဲ့"

"အာ ကြည်ပြာလေးက မမ နေမကောင်းဘူးထင်နေတာ"

ကြည်ပြာလေးက တဲ့..... ကျွန်မသူ့ကိုခေါ်သလိုနူးနူးညံ့ညံ့လေးသုံးနှုန်းသွားသည်။

နေပါဦး သူအခုဘာဆက်ပြောရမှာလဲ။ထွေထွေထူးထူးအကြောင်းရင်းတစုံတရာမှမရှိ ဖုန်းဆက်လိုက်သောကြောင့်ဆက်စရာစကားစရှာမတွေ့တော့ချေ။

"ကြည်ပြာလေး ညနေကျအားလား"

"ကြည်ပြာလေးကညနေဆိုအလုပ်မလုပ်ပါဘူးနော်"

"အမ် ဟို အဲဒါဆို မမ ဆို့ဂေါ့ဖ်ရိုက်သွားရအောင်လား"

"ကြည်ပြာ ဂေါ့ဖ်မရိုက်တတ်ဘူး မမ
အဖော်လိုက်ပေးလို့တော့ရတယ်"

"အဲဒါဆို မမ လာခေါ်မယ်နော် ကြည်ပြာလေး"

ပုဂံကဂေါ့ဖ်ကွင်းတွေအကြောင်းကျွန်မကြားဖူးသည်။အတော်ကျယ်သည်တဲ့။ လုပ်စရာလည်းသိပ်မရှိတော့ ပုဂံရောက်လက်စတခါတည်းဂေါ့ဖ်ပါရိုက်သွားရမည်ဟုတွေးရင်ကြည်ပြာလေးကိုပါခေါ်လိုက်သည်။
နောက်နေ့တွေမှအေးဆေးဘုရားဖူးမည်လေ။

"မမ ကတော်လိုက်တာ အဝေးကြီးရောက်တယ်
ခဏနားပါဦးလား မမ ရပ်နေတာအတော်ကြာပြီ"

ကြည်ပြာလေးကဆိုတော့ ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်ပြီး လည်ပင်းပေါ်တင်ထားတဲ့သဘက်နဲ့ချွေးစိုနေတဲ့မျက်မှာတစ်ဝိုက်ကိုသုတ်လိုက်သည်။ လက်ရဲ့တင်းနေတော့အကြောတွေပြေလျော့လိုပြောလျော့ငြား ခပ်နာနာလေးဖိနှိပ်လိုက်တော့ ကြည်ပြာလေးကတားလာသည်။

"အဲ့လိုမဖိရဘူးလေ မမ ရဲ့
တင်းနေတဲ့အကြောတစ်လျှောက်ဖွဖွလေးဖိပွတ်ပေးရတယ်"

"အဲ့လိုလား ကြည်ပြာလေး"

"ကြည်ပြာပဲနှိပ်ပေးတော့မယ်"

ပုဂံမြေမှဤချစ်ခြင်း(OC)Where stories live. Discover now