Gökten düşen pamuk şekerlere gülümsedi. Annesine döndü ve işaret parmağıyla göğü gösterdi. Annesi ona gülümsedi.Avucunu açıp sokağın ortasında gökten yağan pamuk şekerleri yakalamaya çalıştı, avucuna düşen kar tanelerine baktı ve avucundaki kar tane...
🥀 Bilmem kaçıncı uykundasın Sevde'm, sensizliğimin 1. yılının dolmasına 1 gün kaldı ama 1 yıl gibi değildi, asırlardı. O günü hatırlarım, daha yeni uyanmıştım ve kabusum başlamıştı. Birini kaybetmek, bunu anlatabilecek cümleleri bulamıyorum...
İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı, onu bağırmaya zorlayan acısından çok daha ağırdır...
⛓️
Derin bir nefes verdim, yataktan fırlayarak kalktım. Annem donuk yüzüyle morgda yatıyordu ve ona doğru yürüyordum. O küçük zavallı kız ama bir anda kendini boş sokaklarda buldu. Sokak lambasının altındaydı, başını göğe çevirdi ve kar yağıyordu. Onlardan kaçmaya çalıştı ama başaramadı, çıplak ayaklarının altındaki kara baktı ve hepsi kırmızıya bulanmıştı, gökten kırmızı kar taneleri düşüyordu. "ANNE! "diye bağırdım beni bu kabustan kurtarması için ama gelmedi ve kırmızı kar tanelerinin arasında boğuldum...
"Lavin ben buradayım, geçecek. Gel buraya. "Karanlıkta onun sesini duydum, yatağın yanındaki küçük abajurun ışığı ile gözlerimi kıstım. Yanıma yaklaştı ve beni göğsüne bastırdı.
"Peki her zaman olacak mısın?" dedim göğsünden başımı ayırarak.
"Lavin Vanessa senin her zaman yanında olacağım. "Beni tekrar göğsüne bastırdı, saçımdan öptü.
"Seni anlıyorum, acını anlıyorum. Çok zor biliyorum ve her böyle hissettiğinde senin için burada olacağım."
"Söz ver, sen de gitmeyeceksin. Lütfen güveneceğim sana ve gitme, bu çocuk buna dayanamaz." Dayanamaz bu çocuk buna, dayanamaz Lois..
"Söz. "Bir süre sessizce yatakta oturduk. Işığı söndürdü ve beni göğsüne yatırdı.
"Sen de onlar gibi beni bırakma." Sol gözümden bir damla yaş yanağımdan süzülüp gitti. Uykunun kollarına geri döndüm. Bedenim her ne kadar canlı olsa da ruhum ölmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
📸
Kıkırtılar ve fotoğraf makinesinin deklanşörünün sesiyle gözlerimi açtım. Etrafıma bakındım ve 3 yüzle karşılaştım. Elena elindeki fotoğraf makinesi ile bizi çekiyordu, neden çektiğini anlamak için başımı yana çevirdim. Lois'in kollarında uyuyakalmıştım, hemen kollarının arasından sıyrılıp yataktan fırladım.
"Günaydın Lavin." dedi Buse gülerek. Elena elindeki fotoğraf makinesini bana doğru salladı.
"Günaydın billboard güzeli. Bunları da billboardlarda görmek ister misin? Çok tatlı çıktılar değil mi Harry?"
Yataktan yastık alıp onlara doğru fırlattım. O an çevreme bakındım ve kendi odamda değildim. Bunu şu an fark etmem garipti ama dün gece bunu fark edebilecek halim yoktu, kendimde değildim.
