Ang Bespren Kong Amazona

Chapter 5

Lucifer point of  view

Weekend ngayon, kasalukuyan akong namamahinga sa kwarto ko. hindi ako pinapasuk ni mom ng school ng 2 days. medyo naghihilom narin naman ang sugat ko sa tagiliran. hindi naman ganon ka lala eh kaya mabilis lang humupa

sunday ngayon, naumay nako rito sa kwarto ko kaya naisipan kong lumabas muna. saktong 5 pm narin

ako lang at ang mga kasambahay ang naririto sa bahay, hindi ko alam saan pumupunta ang amazona nayon tuwing weekend. laging  wala sa bahay at uuwi ng 6 sa gabi

okay nayon, kaysa naman sa makita ko siya rito buong magdamag. lagi akong nabubwesit at nawawala da mood  kapag nakikita ko ang pagmumukha niya.

tumayo na'ko at nag white t-shirt lang tsaka lumabas. saktong bumungad sakin si manang silda na mukhang kakatapos lang nito magligpit ng pinagkainan

"Oh yhosh lalabas kaba?"  kunot nong tanong nito at alalang tiningnan ang kabouhan ko

"Ah opo manang, magpapahangin lang. diyan lang sa tabi tabi"

"Eh pero yhosh habilin sa'kin ng mommy mo na huwag karaw palalabasin" bakas sa boses niya ang pag-aalinlangan kong palalabasin ba'ko

"Don't worry po manang, diyan rin naman sa labas  malapit lang. tsaka babalik din ako kaagad"  aniko

"Oh sige basta bumalik ka kaagad ah, nako baka ako ang mapagalitan ng mommy mo" 

"ako napong bahala, sige po manang labas na'ko" 

"ingat ka ha, balik ka kaagad"  habilin niya nang maglakad na'ko palabas ng bahay at tinungo ang garahe kung saan naka park ang sasakyan ko

nagsimula na'kong mag maneho, pati ako hindi ko alam saan ako pupunta.basta ang alamko gusto kong magpahangin dahil masyado akong nilalamon ng pag-iisip

---

napatawa nalang ako ng mapagtanto ko kung saan nanaman ako dinala ng sasakyan ko.

tiningnan ko mula sa sasakyan ko ang mga batang masayang naglalaru sa parke, may naghahabulan,kumakain ng ice cream, masayang bumibili ng balloon

lumabas ako sa sasakyan at umupo ako sa ilalim ng  malaking puno malapit sa mga batang naglalaru. damn you 

"Oh iho, masaya akong makita kita rito muli"  napatingin ako sa nagsalita. si manong na nagtitinda ng ice cream.  tumabi siya sa'kin at umupo

"mukhang hindi mo parin kasama yong lagi mong kasamang pumupunta rito"  pagsisimula niya ng usapan

"wala parin siya manong" aniko tsaka nagpakawala ng malakas na buntong hininga. muli kong pinagmasdan ang mga batang naghahabulan. halata sa mga mukha nila ang galak at saya

"miss moba siya iho?"  medyo natigilan ako sa tanong niyang iyon

"I won't deny, yes i missed her.miss ko na siya manong" saad ko tsaka siya binalingan. nakangiti rin siyang nakatingin sa mga batang naglalaru

"kaya kaba naparito muli?" napayuko nalang ako

"pero tanggap konang 'di na talaga siya babalik manong"   sana, sana huwag kanalang bumalik

"paano kung bumalik siya iho?"  muli nitong tanong at nilihis ang paningin sa'kin

" I don't know.."  tanging nai-usal ko