SUSTURULMUŞ ÇIĞLIKLAR

iz

Bu sesi çok iyi tanıyordum bu adam benim celladımdı
Bu adam benim azrailimdi.

Korkuyla elimi Gedizin koluna attım.
Bana bakıyordu. Ama şaşkındı.
Korkuyla ellerim titremeye nefes alamamaya başladım.

Kaan bana doğru adım atmaya başladı.
Korktum geriye doğru bir adım attım.
Asrın bunu gördü.
Asrın korktuğumu anladı.
Kaan dan önce yanıma ulaştı ve beni geriye çekerek önümde durdu.

Gedizde olayı anlamış gibi Kaanın üzerine yürümeye başladı.

Sen kimsin lan benim kardeşime öyle sesleniyorsun piç

Kardeşine sor neden öyle seslendiğimi ben senin neyinim Erva hadi söylesene biricik abine

Konuşmak için ağzımı açtım ama bana müsade etmeden kaan konuşmaya başladı.

Hatırlıyorsun değil mi sevgilim o geceyi bizim gecemizi

Elerim daha fazla titremeye başladı.
Gözümden bir damla yaş düştü.

Gediz Kaanın konuşmasından sonra suratıma baktı.
Ağladığımı gördü
Suratı öyle bir hal aldı ki bir an küçük bir an kendimi güvende hayal ettim.

Beynimin içindeki küçük Erva abilerini sığınak olarak gördü.
Küçük Erva dizlerini kendine çekmiş bir ağacın önünde çökmüş ağlıyordu.

Gediz ağladığımı gördü.
Kolunu elimden çekti ve kaana doğru yürüyüp kafa attı.

Ben olayları idrak etmekte güçlük çekiyordum.
Gediz kaana yumruk atmaya başladı.
Asrının arkasından çıkıp Gedize doğru yürüdüm.

Ama araf kolumdan tutup beni geriye çekti ve ekinin yanına görürdü.

Ekin kolumdan tutup geriye çekti.
Asrın Kaanı Gedizden kurtarmaya çalışıyordu.

Lan orospu çocuğu sen kimsin benim kardeşimle böyle konuşuyorsun

Kaan hala pis pis sırıtıyordu.

Kardeşiniz altımda pek mutlu gözüküyordu dedi iğrenç sesiyle

Sesini duymamak için elimi kulaklarıma bastırdım.
Küçük Erva bez bebeğiyle bir binanın tepesindeydi şimdi.

Ama ağlamıyordu artık kurtulacaktı çünkü bugün onun en mutlu günü.

Gedizle kaana baktim ama Kaanın yüzü kandan gözükmüyordu.

Ölecekti belkide çoktan ölmüştü.
Onun ölümü küçük Erva için kurtuluştu.

Ama Gedize ne olacak yeni bulmuşken kaybedemezdim.

Sesim yok gibiydi artık
Ama var gücümle bağırdım.

ABİİ DUR KORKUYORUM

Gediz durdu abim benim sesimi duydu.
abim onca sese rağmen beni duydu ve  durdu.

Kaanın üzerinden kalkı arafı ittirerek bana doğru gelip sarıldı elleri kanlıydı 
Onun kanı değildi ama elleri acımıştı işte önemli olan buydu.

Nefes alamıyordum artık ağlamaktan ilacımda yanimda değildi ama ben astımdan değil
Güvende hissetiğim için kendimi Gedizin kollarına bıraktım

Son duyduğum şey ise Gedizin kardeşim demesiydi

                             🍀

4 saat sonra

Gözlerini açıyor

Başım çatlayacak gibi ağrıyordu.
Vücudum işlevini yitirmiş gibiydi.
Gözlerimi açmaya çalışıyorum ama karanlığa alışan gözüm ışık görünce açılmakta zorlanıyordu.