love issues - hyunlix

bırakma beni, tut elimi sonsuza kadar

"Ay doğunca başlıyor, senin sonsuz saltanatın."

⚜

Yer değiştirmiştik.

İlişkimizi ilk açıkladığımızda korkan taraf bendim. Hep açıklamamamız gerektiğini düşünmüş, tüm ısrarlarıma rağmen açıklanınca da gözüme uyku girmemişti korkudan.

Şimdi ise tam tersi oluyordu. Felix korkuyordu, fiziksel olarak da belli oluyordu bu. Etrafa olan bakışı olsun, adımları olsun hep temkinli olduğunu hissedebiliyordum. En başta o beni rahatlatmaya çalışırdı, şimdi ise ben onun yanından ayrılmıyordum.

Ancak dürüst olmak gerekirse, bu kadarını ben bile beklemiyordum. Elbette tepki çekecektik, linç yiyecektik ancak bizden ölmemizi isteyecekleri kadar da nefret edeceklerini de düşünmemiştik.

Bu halde nasıl yaşanırdı cidden bilmiyorum.

2 gün içinde yeni albümümüz çıkacaktı. Felix yazdığım ana şarkıyı oldukça beğenmiş, bazı partlarından endişe duysa da çok da umursamamıştı. Asıl umursamamız gereken şey yaşamımız diye düşünüyordu.

Bundan sonra bir yaşamımız olacaksa tabi.

Felix'i o cam kırıkları dolu banyodan çıkaralı 3 gün olmuştu. O zamandan beri ben konuşmadıkça konuşmuyor, ben ısrar etmedikçe yemek yemiyor ya da başka bir eylemde bulunmuyordu. Yaşayan bir ölü gibi geziniyordu ortalıklarda.

Birkaç defa uykusunda sayıkladığını duymuştum. 'Bizden nefret etmeyin.' 'Sadece sevdik.' 'Sizsiniz iğrenç.' 'Onu rahat bırakın.' 'Ölmek istiyorum.' ve daha niceleri. Ancak bunlar içinden sadece bir tanesi beni aşırı şekilde telaşlandırmıştı.

'Ölmek istiyorum.'

Biliyordum, bu halde yaşamak istemiyordu. Aynayı kırdığı gün eve gelmesem muhtemelen kendi canına da kıyacaktı, son anda yetişmiş bile olabilirdim.

Ona saçmalıyorsun ya da abartıyorsun diyemiyordum, haklıydı. Ne kadar dayanabilirdik cidden bennde bilmiyordum. Homofobik bir toplumda yaşıyorduk, ailelerimiz tarafından reddedilmiştik ve medyanın zorbalığına maruz kalıyorduk.

Benim de bu çileyi çok da çekmek istediğim söylenemezdi.

💫

"Ölmek istiyorum."

Dile getiriyordu. Uykusunda sayıkladığı cümleleri teker teker dile getiriyordu. Yarın akşam albümümüz çıkacaktı, ve benim gün ışığımın gözüne uyku girmiyordu. L koltuğun köşesinde oturmuş, battaniyeyi de üzerine çekmiş dışarıyı seyrediyordu. Aklında milyonlarca düşünce olduğundan emindim.

"Bunu bu kadar kolay söyleyemezsin Felix."

"Dürüst ol, sen de istiyorsun."

Gözlerini dışardan ayırmadan sert bir tavırla bana cevap verdiğinde, derin bir iç çekerek yanına yaklaşmıştım. "Acı çekiyor olmam ölmek istediğim anlamına gelmez."

"Ama istiyorsun." dedi kafasını bana çevirip gözlerime bakarak. "Ne ailemiz bizi istiyor ne de fanlarımız Hyunjin. Yaşamak için bir sebebimiz mi var sence?"

"Biz birbirimiz için neyiz sence?" dedim koltuğa otururken. "Birbirimiz için yaşamayacak mıyız?"

"Nereye kadar?" dedi oldukça ciddi olduğunu belirten ses tonuyla. "Gelir kaynağımız önemini yitirecek, başka iş bulamayacağız, ailelerimizin yanına dönemeyeceğiz."

"En azından senin yaşamanı istiyorum!" demiştim sesim istemsizce yüksek çıkarken. Gözlerimin dolduğunu hissedebiliyordum, ancak içeriye akıtacak gücüm yoktu.

"Ben istemiyor muyum sanıyorsun?" dedi koltukta oturur pozisyona gelerek bana yaklaşırken. "Şu halimize bir bak, bu saatten sonra daha iyi ne olabilir sence?"

Sesimi çıkarmamıştım, haklıydı. Sadece ikimiz kalmıştık, ikimizin de bu topluma dayanacak gücü yoktu. Umursamamak da elde değildi. Hele ki döneminizin en ünlüleri iken.

"Ağlama." demişti elini yanağıma koyarken. Ancak onun da boğuk sesinden dolayı ağladığını anlayabiliyordum. Her şey çok hızlı gelişiyordu. Birkaç hafta önce ilişkimizi öğrensinler diye can atan adam şimdi bu yüzden ölmek istediğini söylüyordu.

"Ağlarsan ölürüm Hyunjin." diye fısıldamıştı sessizce. Ağladığını görmeyeyim diye başını öne eğmişti. Ben ise gözyaşlarımı akmaması için zorlarken elimi saçlarında gezdirmeye başlamıştım.

"Ölürsen ağlarım Felix."

Yüzüne burukça bir tebessüm yayıldığını görmüştüm. Kafasını kaldırarak saçlarının arasındaki elimi öpmüş ve yüzüme yaklaşmıştı. "Beraber ağlayıp beraber ölürüz o zaman."

Dolan gözlerimden yaşlar usulca akmaya başladığında, Felix küçük elleriyle yanaklarımdaki yaşları silerek dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı.

Ve muhtemelen, bu onu doyasıya öptüğüm son geceydi.

❁❃

eee şey kitap bok yolunda

2 bölüm kaldı :*