Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"LOVE AND WAR" by Hwang Hyunjin & Lee Felix
Tracks: the best mistake love u midnights still miss you dont leave me goodbye, world
Satışa Sunulan Ülkeler: Güney Kore, ABD, İngiltere, Japonya, Rusya, Almanya, Çin, Tayland.
Dinlenebilecek Platformlar: Seoul Radio, Gyeongjong Haber Radyosu Müzik Kuşağı, mp3 çalarlarınız, albümler ve cdler.
Fikrinizi beyan etmeyi unutmayın!
🌼
"Korkuyorum Hyunjin."
Felix uçurumun kenarında oturmuş, deniz manzarasını izliyorken, sert rüzgar ise saçlarını dalgalandırırken konuştuğunda, bu yoldan geri dönüş olmadığı için içimden gelmeyerek gülümseyip yanına oturmuştum.
"Bitiyor ama." demiştim elimi elinin üstüne koyarken. Kan akışı şimdiden durmuş gibi soğuktu elleri.
"İstediklerini onlara vermiş olacağız, değil mi?"
Sesimi çıkarmamıştım, vazgeçmeyeceği belliydi. Sesindeki o tını, ağzından çıkan cümleler bu işi çoktan kafasına oturttuğunun göstergesiydi. Evet, istediklerini onlara verecektik.
Ölmemizi çok istemişlerdi.
"Onlar bize istediğimizi vermediler Felix. Biz sadece saygı istemiştik, sevgi de değil."
Yüzünde küçük bir tebessüm yayıldığını görmüştüm. Hoşnut olmamıştı, ya da mutlu hissetmiyordu. Ölümü kafasına koymuş bir insanın, kaybedecek bir şeyi olmayan bir insanın çaresiz tebessümüydü.
"Olsun, biz yine insanları mutlu ederiz."
Parıltısı yok olmuş gözlerini bir tane bile yıldız olmayan gökyüzüne çevirerek konuşmuştu. Sanki bu geceye inat, hepsi kaybolmuştu. Ay bile bulutların arkasına saklanmış, bizim inadımıza geceyi aydınlatmaktan sakınıyor gibiydi.
Şarkılarımızda hep insanlara umut olmak istemiştik, mutlu etmekle kast ettiği buydu. Ana temamız aşk olsa da, bazı mısralar umut dolu sözlerle doluydu. Hem duygusal hem de güçlendirici nadir parçalar çıkardığımızı söyleyebilirdik.
Neyse, ne de olsa gece yarısı çıkacak son 6 şarkıyla da yetinebilirlerdi. Biz bu uçurumun sonuna varınca, onlara gerçek istediklerini vermiş olacaktık.
"Felix, çok güzel olduğunu hiç söylemiş miydim?"
Gözlerimi çillerinden çekip gözlerine çıkararak konuştuğunda, kıkırdayarak gözlerini bana çevirmişti. Ayaklarını küçük bir çocuk gibi uçurumun kenarından sallandırıyordu.
"Evet Hyunjin, her gün. Peki ben sana seni çok sevdiğimi hiç söylemiş miydim?"
Gözlerinin yine dolduğunu fark ettiğimde ağlamamak için dudaklarımı birbirine bastırarak onun o güzel yüzüne doğru yaklaşmıştım. O ise dolu gözlerini uçurumun sonunda ve karşısındaki deniz manzarasında gezdirmişti onu görmeyeyim diye.
"Evet sevgilim, her gece."
Gözlerinden pıt pıt 2 damla yaş aktığını gördüğümde, onu yanaklarından öpmek için yüzüne doğru eğilmiştim ama o yanakları yerine dudaklarıyla buluşturmuştu dudaklarımı.
Yavaştı, bu anın bitmesini hiç istemiyor gibiydi. Ve dürüst olmak gerekirse, ben de istemiyordum. Zaman dursun, etrafımızdaki her şey sessizleşsin ve sadece ikimiz kalalım istiyordum. Onun tadını çıkarayım, onun huzurunda huzur bulayım ve bizi rahatsız edecek kimse olmasın istiyordum.
Ve bunlar birkaç dakika sonra gerçek olacak şeylerdi.
Dudaklarını benden ayırarak alnını alnıma yasladığında, ellerimi ellerine kenetlemiş ve küçük ellerine ufak buseler kondurmuştum. "Seni çok seviyorum Felix."
"Ben de seni çok seviyorum Hyunjin." dedi çilek tadındaki dudaklarını benimkilere son bir kez daha bastırarak. "Seni sonsuza dek seveceğim."
❁❃
aynen arkadaşlar albüm kapağı tasarımım elinde akıllı telefon olan hyunlix ve 70ler 😍😍🤩🤩
diğer bölüm final👹
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
