---
"Hey love. I have a promise."he said and I faced him.
F*ck i hate promise's. I dont know pero iba talaga nararamdaman ko sa kan'ya... parang namamaalam s'ya?
Napansin n'yang hindi ko s'ya sinagot at sya'y nagpatuloy.
"I'll make 100 poems for you."saad n'ya at parang naluluha.
Tanging tango lang ang sinagot ko.
WTF‽ Hindi ako makaget over sa sinabi nya.
What if hindi n'ya matapos yung tula?
What if mamatay s'ya?
'F*ck Yesha! What's on your mind‽ Wag mong isipin yan' pag-aalo ko sa sarili ko.
Tuloy-tuloy ang paggawa n'ya ng tula. Halo na nga English at Tagalog.
88,89,90,91,92,93,94,95,96,96,97,98,99.....
Ito na yung pinakalast n'yang gagawin. Sobra ng tindi ang kaba dito sa'king dibdib.
Ngayon ko lang nalaman na may cancer s'ya, Brain Tumor. Hindi ako nakaramdam ng galit kasi naiintindihan ko naman yon.
Biglang nagring ang cellphone ko, agad ko ding sinagot at pinatay pinapapunta ako ng mama ni Frank sa ospital.
Habang papalapit ako sa ospital hanggang sa room na kinaroroonan ni Frank hindi ko parin mapakalma ang sarili ko sa kaba.
Nang makapasok ako agad 'ding tumulo ang mga luha ko.
Wala na si F-frank?
No! Hindi yon pwede!
"Hija, ito yung tula na ginawa sayo ng anak ko."
Binasa ko ito.
'Mahal, alam kong binabasa mo ito ngayon pero wala na ako ngayon. Ito ang pinakahuli kong ginawa para sayo at sana magustohan mo'
"Nung una palang kitang makita,
Hindi ko mawari itong nadarama.
Siguro nga'y talagang nabighani ako,
Binihag pati puso ko.
Ngayo'y ating ika-apat na anibersaryo,
Sana'y 'wag kang lumuha masyado."
"Mahal, siguro nga'y wala na'ko sa iyong piling,
H'wag mag-alala dahil alaala nati'y sariwa pa sa'kin.
Ito na ang huling taludtod,
Sana'y 'wag kang mapagod.
Maaari parin naman tayo sa huli,
Basta't pahihintulutan ng langit.
Mahal na mahal kita."
Frank.
-
"Mahal na mahal din kita Frank, Sana sa muling pagbuhay tayo pa'ring dalawa."
BINABASA MO ANG
Innocentliekllr's One-Shot Collection
De Todo[Ps: Expect a lot of Typographical and Grammatical Errors]
