Love Me|KaiSoo

- 12.Bolum-[DÜZENLENDİ]

Hızlıca jongın 'i itip ona baktım. Gözlerindeki gözlerimi görüyordum. Öfkeyle yanan gözlerimi

" sen ne yaptığını sanıyorsun" diye bağırdığımda caresizlikle bana baktı.

"hangi hakla hizmet be-"

" senden hoşlanıyorum" dediğinde gözlerimi kocaman açtım. Bu çocuk daha demin ne demişti. Gerçek miydi duyduklarım. İnkar etmesini bunun bir yalan olduğunu söylemesini istiyordun.

" ha ha çok komik jongın" dedim, cevap beklemeden oradan uzaklaşırken. Beynimin içinde yankı yapıyordu söyledikleri..

-HunHan -

" sehun kolumu acıtıyorsun" dediğimde beni hızlıca çevirdi

" sen salaksın luhan. Hem de hayatımda ki en büyük salak" dediğinde anlamayan gözlerle ona baktım.

" ha?"

" Luhan. Neden bunu yaptın. Sana olan aşkımı göremeyecek kadar salaksın işte. Ne dediğimi bilmiyorum şuanda. Tek bildiğimde canımın çok acıdığı. Bunu yapanın SEN olduğu. Neden görmek istemiyorsun? Neden seni sevdiğimi bir türlü görmüyorsun. Seni çok seviyorum luhan. Sana aşığım. Herkes, hem de herkes bunu bilip görürken sen... sen neden beni görmüyorsun luhan. Tao'nun oh duvar surat sehun diye dalga geçtiği bu kişi konu sen olunca chanyeol den daha fazla gülümsüyor. Neden.." dedim gözyaşları hızlı yanaklarını ıslatırken. Benimde ondan aşağı yanım yoktu. Hızlıca ona yumruk attım. Bunu beklemediği her halinden- özellikle sendeleyip düşmesinden-belliydi. Tekrar aynı hızla ona sarıldım.

" seni salak. Madem aşıksın ne diye bu kadar oyalıyorsun beni ha! Ne kadar acı çektim biliyor musun? Ve bende sana aşığım" dediğimde belimde kollarını hissetmem pekte uzun sürmemişti. Başını boyun girintime yaslayıp, ufak bir öpücükle beni ödüllendirdi.

" bundan sonra benimsin!"

" bundan sonra seninim. Sende benim! Eğer birine bakarsan oh bana ait olan sehun , baktığın gözleri geyik boynuzlarımla deşerim" dediğimde kıkırdadı. Yüzümü tutup ona bakmamı sağladığında hafifçe gülümsedim. Dudaklarının dudaklarımla buluşması, ellerinin belimle buluşmasından daha kısa sürmüştü.

Seni seviyorum oh poker face sehun..
Ve bir ömür de seveçeğim...

-Kyungsoo-

Aklımdan çıkmıyordu. O lanet öpücük bir türlü zihnimden kazınmıyordu. İşin ilginç, oldukça ilginç yanı onu istemiş olmam. O öpücüğü yeniden istiyordum, hemde iliklerime kadar. Basit bir öpücüktü emme yada dil yoktu sadece dudaklarımın üstündeydi dudakları. Fakarit bu kadarı bile beni etkisi altına almayı başarmıştı.Titrek bir ses duyunca, başımı yaslamış olduğum sıradan doğruldum. Karşımda sevimli bir kız vardı. Elinde ise pembe bir zarf.

" bunu kabul eder misin?" diye sorduğunda gülmek istedim, aşkını kabul etmemi bekliyordu. O sırada kapı açıldı. Baktım.

Gelen jongIn 'di . tam gözlerimin içine bakıyordu. Ne yapmaya çalıştığımı, kızın ne yapmaya çalıştığını idrak etmeye çalışıyordu. Nedensizce onu kısa zamanda ne kadar çok tanıdığımı fark ettim. Başını sağa sola salladığında kaşlarımı çattım. Ne yapıyordu. O sırada bir yaş ,usulca , esmer yanağından süzüldü.

Yaprağın süzülüşü gibi. Naifçe.

Kalbimi söktüler o an, kendimi yumruklamak istedim.

Derin bir nefes alarak kıza döndüm. Umut dolu gözlerine baktım. Normalde mektubu alır ve onu eve davet ederdim. Ardından güzel bir gece geçirip kızı yollardım. Ama ..

Bir şey beni engelledi

İçten gelen bir şey.

Amansız biraz,

Birazca acı.

Ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim bile yok..

"üzgünüm" dediğimde ufak gözleri dolmuştu bile. Buna rağmen kocaman gülümsedi. Kırıldığımı hissettim.

Ezildiğimi.

" gene de teşekkürler" dedikten sonra eğilip çıktı. Giderken jongın'e çarpmıştı. O ise gözlerini, gözlerimden ayırmıyordu.

" kim jongın otursan diyorum artık" öğretmenin sesi ile, buluşan gözlerimiz ayrıldı. Yanı yerim olan o, başka yere geçti. Acıtmıştı bu.

" çocuklar bu günden sonra 2 aylık bahar tatili başlamak üzere" dediğinde herkes sevinçle çığlık atı, bazılar ise goril gibi zıplamaya başlamıştı. Dediğim gibi normalde bende öyle yapardım. Hemen bir kızı alırdım yanıma. Eve giderdim, eğlenirdim.

Yapmadım.

Dediğim gibi,

Bir şeyler engel oldu.

Zil çalınca sınıftan çıktık. Herkes birbiriyle sataşırken jongın yanıma geldi. Kolumu tuttu, titredim. Ona baktım, bana baktı

" konuşmalıyız" dediğinde otomatik olarak onayladım. O duygusal çocuk değildi sanki, en ufak şeye ağlayan o değilmiş gibiydi . Eve gittik, hiçbir şey demeden. Tek kelime dahi etmedik. Hayal gibi geliyordu bugün içinde olanlar. Neyin acısıydı bu. Salona geçtiğimizde çantaları bıraktık

" ne istiyorsun" dedim. Konuşabilmeyi başarmış gibi hissediyordum.

" seni" dediğinde ona baktım. Ne?

" jongın se-" cümlemi engellemişti. Klasik filmlerden fırlama sahne işte. Dudakları dudaklarıma baskı yaparken, içten bir dürtü ile gözlerimi kapatmak istedim. Dudakları dudaklarımdan hiç ayrılması . Sonra onun jongın olduğunu hatırladım en önemlisi bir erkek olduğunu ,onu itip bir yumruk attığımda şaşınca bana baktı.

" seni seviyorum lanet bücür" dediğinde histerik bir kahkaha attım.

"bu iğrenç"

" aşk iğrenç değildir soo"

" bana soo deme"

" gönül isterdi sevgilim demek"

" kapa çeneni"

"istediğin kadar inkar et, benden nefret et soo ama sana aşığım" dediğinde ağzımdan dökülen kelimelere engel olamadım. İşin aslı oldukça saçma ve absürt bir konuşma-durumumda dahil- içindeydik. Kalbim öfkeyle atmıyordu bunu da biliyordum. Yine de beynim -mantığım- gerçeği örtmüştü. İkimizde erkektik.

"Jongın bilmem farkın mısın ama ikimizde erkeğiz ve bi-"

" Chanyeol ve Baekhyun erkek. Luhan ve sehunda. Ayrıca lay ve suho da erkek yanılıyor muyum soo? Aşkı neden cinsiyet eştiriyorsun? Aşık olmaktan mı korkuyorsun? Yoksa kirli bedenlere alışmışlığın korkusu mu? Masum birini bulmak? İtiraf etmek gerekirse soo , bu çocuk senin yüzünden saatlerce ağladı, hiç durmadan aralıksız. Bu sabah ki öpücük var ya. İlkti. İlk öpücüğüm. Kız dediğini duyunca yıkıldı, saçlarım neden siyah sanıyorsun o yüzden. Seni etkilemek istedim. Bir umut, küçük, ufak bir umut ,seni etkileme umudu. İstersen bir daha yüzüme bakma, kov beni. İstediğin kadar da yumruk at. Kalbim seni kabullendi bile. senin için atmaya başladı. Nefesim oldun. Hücrelerim bile sana bulanmışken, seni unutmamı bekleme. Sana aşığım soo. "