One Of The Marcoses | Sandro Marcos (COMPLETED)

Thirty One : Finally Home

*Follow and Vote. Sige na. Wag na kayong mahiya.*

Cali's POV

"My Apo." Salubong saamin ni Mama meldy.

Kinabukasan na simula ng pumunta kami ng Calle Crisologo. Hinintay ni sandro na magising ako bago inaya pumunta sa lola niya. Shempre on our way to the mansyon nagdrive thru muna kami at nagugutom na daw ang bata, si sandro.

"What time is our flight?" Tanong ko kay sandro while we are just sitting on the salas.

Hindi muna ito sumagot at mukhang nagiisip. "Ahmm.. 4:30."

"Sure?" Tumingin ako sa kanya.

"Ofcourse." I nodded at tiningnan ang oras sa cellphone ko. 11:27.

Maaga aga pa pala.

"Where's mama?" Tanong ni sandro sa isang kasambahay.

"Ay naliligo ho--."

"I am here." Biglang sagot ni mama meldy na pababa na ng hagdan na may umaalalay sa kanya.

I stood up and made my way towards her and help her. Tumabi naman sandali ang nagaalalay kay mama.

"Hi ma." I greeted her.

She have a wide smile of her face. "Hello iha."

"Mama." Sabi ni sandro habang nakaupo pa din.

So kami yung lalapit? Ganon?

"Sandro."

Sandro held his chest. Para bang nasasaktan. "Ouch, no Hi or even Hello to me mama?"

Mama meldy laughed. "Oh Hi my Ferdi." Masaya niyang wika.

Ferdi?

"Ma, can I ask you something..?" Tanong ko habang naglalakad padin kami.

"Go on."

"Why ferdi?"

She giggled. "Short for Ferdinand.." Ahhhh apaka boba mo talaga Cali. Bat dimo agad naisip yun? "I used to call my long lost husband ferdi. But I can't call Bongbong that, because he's bongbong. Kaya si sandro nalang kase wala naman siyang magagawa."

Someone cleared its throath. "I heard that.." sandro said.

Napatawa naman kami ni Mama Meldy. Once narating namin ang upuan tinulungan ko siyang umupo at tumabi naman ako sa kanya. Nasa gitna naman namin siya ni sandro.

Natahimik kami at walang nagsalita. Iniikot ko lamang ang mata ko sa paligid. We are facing a clear glass kaya tanaw ang likod bahay na napakalaki.

Naramdaman ko naman na may kumulbit saakin, si mama meldy. At tinuturo ang direction ni sandro na seryosong seryoso sa pagcecellphone.

"Baka naman matunaw na yang cellphone mo sa kakatitig." He looked at me at kay mama.

He chuckled. "I was just texting mom."

I nodded. "Texting tita Liza." Bulong ko kay Mama Meldy na parang nagtataka pa.

She chuckled. "That suspicious."

"Agree."

Para tuloy kaming mga chismosa na nagbubulungan ng chismis.

Oh wag kayo...

Close kami...

"Iha could you get that book-like thing?" Tanong niya habang tinuturo ang isang photo album na sobrang kapal.

Ofcourse I nodded at tumayo agad para kumahanin ang photo album na sinasabi ni mama.

Ambigat..

"Here po." Sabi ko at inilagay ito sa lap niya dahil baka hindi kayanin pag ipinabuhat ko pa sa kanya.