စြဲၿငိေႏွာင္တြယ္
🌸pann
Part (11)
ကိုကိုကေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေလးမွာရြာကိုခဏအလည္လာၿပီး ျပန္သြားရသည္..။
ကိုကိုပထမဆံုးစစသြားတုန္းကသာ ရင္ထဲလြမ္းေနရသလိုေဆြးေနရသလိုလို ခံစားရၿပီးကိုကို႔ကိုမလႊတ္လိုက္ခ်င္..ခုေတာ့အဲ့သည္ေလာက္ထိမခံစားရေတာ့..နည္းနည္းေနသားက်သြားလို႔ျဖစ္မည္ ။
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝက အိမ္မွာကိုကိုမ႐ွိေနတာကလြဲအဆင္ေျပေနပါတယ္..တည္ၿငိမ္ေနပါတယ္လို႔ထင္တာပဲ ။
အဲေလ..။
" ကိုႀကီးႏိုင္ႏိုင္..ကိုႀကီးႏိုင္ႏိုင္.. "
" ေဝး.."
ေခၚသံၾကားလို႔ ဝရံတာဘက္ထြက္ကာထူးလိုက္သည္..။
" မိုးသီး..ဘာတုန္း "
" မီမီ ဒီလာလား.."
" မလာဘူးကြ.."
" ဟာ..ဒီလည္းမလာဘူးလား "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
" မီမီ ဘယ္သြားလိုက္လဲမသိလို႔ အေမကလိုက္႐ွာခိုင္းလိုက္လို႔.."
" ဒီေန႔အိမ္ကိုမလာေသးဘူးကြ.."
" က်စ္..စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ..ဘယ္သြား႐ွာရေတာ့မလဲ..မီမီဗ်ာ..တအားေလ်ွာက္သြားတာပဲ မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီးေတာ့.."
မိုးသီးက ေခါင္းကိုတျဗင္းျဗင္းကုတ္ေနေတာ့ ကိုယ္ပါသူ႔အတြက္စဥ္းစားကူေပးခ်င္လာသည္..။
" မိစံတို႔ လံုမတို႔နဲ႔အတူ႐ွိမွာေပါ့ကြ.."
" ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီးၿပီ..သူတို္႔ႏွစ္ေယာက္ပါ မီလတ္နဲ႔အတူထြက္သြားတာတဲ့ "
" ဘယ္ထြက္သြားျပန္တာလဲတဲ့.."
" အေ႐ွ႕ဝိုင္းဘက္ခ်ိဳးသြားတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ..အဲ့ဒါေၾကာင့္ဒီမွာ႐ွိမလားလို႔ လာၾကည့္တာ.."
" ဟင္..ဒီဘက္မလာရင္ ဘယ္သြားျပန္တာပါလိမ့္.."
" မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ..ကြၽန္ေတာ္ ေအာင္ျပည့္တို႔ဆီသြားရမွာပါဆိုမွ..သူကတစ္မ်ိဳး.."
မ်က္ႏွာေလး႐ႈံ႕မဲ့ေနတဲ့ မိုးသီးကိုသနားစိတ္ေလးနဲ႔ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေလး ေပၚလာေတာ့ ဝင္ပါမိျပန္သည္..။
أنت تقرأ
စြဲၿငိေႏွာင္တြယ္
أدب المراهقين" ငါနင့္ကို အဲ့ဒါေတြမႀကိဳက္တာပဲ..ဘယ္ေတာ့မဆိုေပါ့တန္လြန္းတယ္..ဘာတစ္ခုမွေလးေလးနက္နက္မ႐ွိဘူး..တစ္ခုခုဆိုေ႐ွာင္ေျပးတတ္ဖို႔ပဲသိတယ္..ဒီအသက္ရြယ္ပဲေရာက္ေနၿပီ မေတြးေခၚတတ္ေသးဘူး..အဲ့လိုပံုစံပဲၾကပ္ၾကပ္လုပ္ ဘယ္ေတာ့မွေ႐ွ႕မေရာက္ဘူး သူမ်ားေနာက္ပဲနင္လိုက္ေနရမယ္ " "...
