Freedom//Takemichi and her friend-bonten

"Çok mu özgüvenliyim?"

"Nasıl suçsuzlar?"

"Baya, suçsuz olduklarını bende yeni öğrendim."

"Sikeyim, bu bonten ipin ucunu kaçırdı."

"Ne yapıcaksın? Adamlar japon hükümetini bile ellerine aldı, bir şey yapamazsın."

"Görücez."

"Sen bilirsin."

Naoto'ya göz kırpıp kendi odana ilerledin, odana geldiğinde kapıyı kapattın ve kendini yatağa attın. Yanındaki telefonu alıp ana ekranına baktın, tamaki sana mesaj atmıştı

Tamaki
Heyy
Şu bonten'e baya taktın bende bazı bilgiler buldum acil buraya gelmen gerekiyor
Senin için araştırdım kıymetimi bil
Neyse, ofisteyim ben çabuk ol.

Hızla yerinden kalktın ve üstünü giyinip telefonunu alarak alt kata indin, çıkıcağını söylemek için salona ilerledin

"Ben ofise gidiyorum."

"Bu saatte mi? Ne oldu?"

"Tamaki ile bir işim var, beni beklemeyin."

"Pekii görüşürüz rina-chan."

Gülümsedin ve kapıdan çıkarak bir taksi çağırdın, taksi geldiğinde bindin ve gözlerini yola diktin

Taksi vardığında parayı verip koşarak içeri girdin, tamaki seni gördüğünde elindeki kağıtlarla yanına geliyordu

"Oh, sonunda gelmişsin. Acil şu yazılara bak rina."

Ofise geçip paltonu askıya astın ve koltuğuna oturdun.

"Sano manjiro'nun geçmişi hakkında derin bilgiler edindim, adamın psikolojik sorunları varmış. Hemde normal bir şekilde değil, buna kendisi de "karanlık dürtü" diyormuş yani psikologlara göre bu çoklu kişilik bozukluğu oluyor."

"Biliyordum, bu adamın böyle şeyler yapması'nın normal olmadığını biliyordum."

"Ayrıca şuan kendi barlarındalarmış, akiro'dan öğrendim."

"Gidelim."

"Ha?"

"Bu bir fırsat tamaki. Adamları canlı görmemiz ve biraz daha bilgi almamız çok iyi olur."

"Kafayı mı yedin rina? Adamlara küçük bir zarar versek 1 dakika sonra ölümüz çıkar. Saçmalama."

"Hadi ama tamaki, bu fırsat'ı bir daha bulamayız lütfen lütfen lütfen."

Tamaki senin yalvaran gözlerini dayanamadığı için pes edip derin bir nefes verdi

"Pekala, ama bir şartım var. O adamlarla asla konuşmayıcaz ve onlara yaklaşmıycaz."

Kafanı onaylar şekilde sallamıştın. Ama içinden kendi kendine söyleniyordun

"Tamaki niye bu kadar korkuyor ki? Onlarda insan sonuçta hayvan gibi üstümüze atlıycak değiller ya."

Tamaki kendi ofisine gidip iki kıyafet ile yanına gelmişti

"Bu ne tamaki?"