KAÇAK KOCA

SİNİR ŞEY

Kapıya yönelmiştim o kadar sinirliydim ki gözümün önünü görmüyordum.Merdiven basamağına basarken ayağımın kaydığını hissettim. Ben merdiven basamağından yuvarlanacagımı düşünürken birden iki güçlü kol beni kendine çekmişti.Beni kendine doğru çeken Akındı.Akın ' ın beni kendine doğru çekmesiyle Akın'a ilk defa bu kadar yakın olmuştum gözlerinden gözlerimi ayıramıyordum.Gözlerine gözlerim tutsak olmuştu.Gözlerinin maviliği ilk defa bana bu kadar yakındı.  Konuşamıyordum.Akında suskundu o da birşey söylemiyordu.İkimizde bu anın güzelliğini bozmamak için susmuştuk sanki.   Şuan Akının kollarında o kadar mutluydum ki ömrümün sonuna kadar bu kollarda kalmak isterdim ama yapamazdım.Zor kadın olmak zorundaydım.Akın'ın kollarından kurtulmak için uğraştığımda Akın beni kendine iyice çekmişti.

"Bırakır mısın ?"diye sorabilmiştim anca Akın'ın kollarındayken konuşmayı bile beceremiyordum.

Akın sessizdi.Sadece mavi okyanuslarıyla bana bakıyordu.Kurtulmak için çırpındıgımda kulağıma doğru iyice eğildi : "Seni şimdi bırakırsam merdivenden düşersin bırakmamı istedigine emin misin?"

Bunu o kadar sessiz söylemişti ki. Onun nefesini kulağımın yanında hissetmek içimi ürpertmişti.Arkama baktığımda merdivenin ucunda olduğumuzu gördüm Akın beni bıraksa kesin düşerdim.

"Ömrümüzün sonuna kadar bu şekilde kalacamayacağımıza göre beni bırakman gerekecek."
"Yanlış tahmin ben seninle bu şekilde ömrümüzün sonuna kadar kalmayı düşünüyordum."

Ne diyordu bu adam?Ne yaptığı belli değildi.Benim hakkındaki düşüncelerini tam anlayamıyordum.

"Sizin ne düşündüğünüzü anlamak gerçekten zor."                                          "Benim  ne düşündüğümü anlamak için bu kadar çaba sarfetmen gerçekten hoş."                                       

"Sizin ne düşündüğünüzü anlamak için çaba sarfetmiyorum.Bakıyorum da hayal dünyanız  ne kadar geniş.Artık bıraksanız beni diyorum."
"Seni bırakmak gerçekten çok zor. Çekim gücün inanılmaz."                                Görende Akını bana kırk yıllık aşık sanacaktı bu hoş sözler gerçekten canımı acıtıyordu. Akına hiçbirşey söylememiştim sadece öfkeli bir şekilde bakmıştım.Bu bakışımı anlamış olacaktı ki biraz kenara çekildi ve beni kollarından bıraktı.Mutlu rüyam bitmişti.                                                 "Teşekkürler sonunda bırakabildiniz." deyip hızlıca merdivenleri inmeye başlamıştım.
"Birdahakine seni bu kadar kolay bırakmam Güney."

Akının bu dediğini duymamazlıktan gelip merdivendenleri inmeye devam etmiştim. Sonunda şirketten kendimi atabilmiştim. Akından sonunda kurtulabilmiştim.Akınla tek başıma iken mantıklı hareket edemiyordum.Kalbim beynimden daha ağır basıyordu hareketlerimde.                         "Seni evine bırakabilirim Güney."

demişti Akın gülümseyerek.

Akın'a gülümsemek ne kadar da yakışıyordu.O güzel gamzeleri ne kadar da yakışıyordu yakışıklı yüzüne.                          "Sağol kendi arabam var.Kendim gidebilirim."                                                           "Araban olduğunu biliyorum.Sadece seni evine götürmek istediğim için sordum."

"Maalesef senin istediklerin değil benim istediklerim geçerli.Kendi evime kendim giderim."
"Nedense cevabına hiç şaşırmadım. Cevabının hayır olacağına emindim."           "Madem cevabımı biliyordun neden sordun?"                                                                    "Yinede şansımı denemek istemiştim."                                                  Akın'ı gerçekten anlamak zordu.                                                                      "Sizin deli olduğunuzu düşünüyorum. Sizinle uğraşamayacagım evime gidiyorum. "                                                 deyip arabama atlamış çoktan evimin yolunu tutmuştum.         
Akından

Güneyi düşmeden önce yakalamıştım. Güney  odadan sinirle çıkmıştı.İyiki arkasından çıkmışım.Söylediklerime çok sinirlenmişti.Bunu başka bir kadına söylesem hemen boynuma atılırdı.Güney başkaydı.Diğer kadınlardan o kadar farklıydı ki.Güneyi kendime çekerken bir an nefesim kesildi.İlk defa Güneye bu kadar  yakındım.O kadar güzeldi ki gözleri insanı büyülüyordu sanki.Yeşil gözleri o kadar etkileyiciydi ki gözlerinde yemyeşil bir ormanın sakinliği ve huzurluğu vardı. Bir erkeğin ona bakarken etkilenmemesi imkansızdı. Bir an gözlerimin içine yeşil gözleriyle baktığında ruhumun kaybolduğunu hissettim.Bırakmam için çırpındığında onu kendime iyice çekmiştim.Onu bırakmak istemiyordum. Kulağına doğru hafifçe eğildiğimde nefis kokusu burnumun içine dolmuştu.Bir kadın bu kadar güzel kokamazdı.Kokusu o kadar etkileyiciydi ki.Bu kadını hemen bırakmam lazımdı yoksa büyüsüne kapılıp gidecektim.İstemeyerek de olsa kollarımdan bırakmıştım.

Hırçın bir şekilde bana söylenerek merdivenleri inmeye başlamıştı. Arkasından gitmeyecektim ama kalbim gitmemi söylüyordu.Evine gerçekten bırakmak istemiştim ama o tüm hırçınlığıyla reddedmişti.Güney'i tanımak istiyordum onun neyden hoşlanıp hoşlanmadığını, isteklerini,hayallerini bilmek istiyordum ama o kendini tanımamı engelliyordu.Ben Akınsam eninde sonunda Güney'i tanıyacaktım.

_______

"Çakıl hayatta olmaz.Ben Akınla Bursa daki inşaatlara bakmaya gitmem."              

"Neden Güney?"

"Neden mi Çakıl.Akınla tek başıma iken onu kırmak beni mahvediyor.Kalbim beynimden öne çıkmak istiyor.Akın'a deli gibi aşıkken ona ondan nefret ediyormuşum gibi davranmak çok zor."

"Güney seni anlıyorum ama bunu yapmak zorundasın.Akınla yalnız kalmadığın müddetçe onu kendine nasıl aşık edeceksin?"                                                              "Bilmiyorum Çakıl.Aklım çok karışık."   Telefonuma mesaj gelince konuşmamı yarım bırakmıştım.Mesaj Akın'dandı.                                                   "Seni bekliyorum Güney.Şirketin önündeyim."

Bu neydi şimdi."Çakıl Akın telefon numaramı nerden biliyor?

"Ben verdim Güney. Bugün lazım olur diye."

"Çakıl sana inanamıyorum.Akın'a bugünlük verdin ama Akın bu fırsatı herzaman değerlendirecek.Off Çakıl.Zor kadını oynamak gerçekten zor."

"Güney üzgünüm ama bunu yapmak zorundasın.Akın senden etkilenmeye başlamış.Az kaldı Güney."

"Saçmalama Çakıl.Akın benden etkilenmiş olamaz."                                                                    "Güney sen benim tecrübelerime güven. Hadi şimdi Akınla git."      "Bilmiyorum      Çakıl."                               deyip odadan çıkmıştım.Ne yapacağımı gerçekten bilmiyordum.Akınla gitsem mi gitmesem mi?diye düşünüyordum.            Ne yapacaktım şimdi ben...........