Kath
Rane's Pov
Nasa garden ako nananonood ng paglubog ng araw pakikinig sa huni ng ibon. Nakatulog ako at ng nagising ay gabi na tumingin ako sa langit at nakitang full moon at maraming star at hanging kay lamig na muling nagpapikit sa akin at nakatulog.
Hindi ko alam kung ilang minuto o oras qkong nakatulog pag gising kong muli ay naabutan ko ang sunset muli. Tumayo ako at naglakadlakad ng may napansin akong nakasunod sa akin.
Ng nilingon kong muli wala akong makita ngunit alam kong nasa likod lang ito ng puno. Bumalik ako para hulihin ang sumusunod pero nagtatakbo ito pa alis ng garden likod lang din nito ang nakita ko. Naamoy ko ang pabangong pamilyar din sa akin.
"Rane, Kahapon ka pa namin hina hanap andito ka lang pala" Sulpot ni tito
"Tito, gusto ko lang po sana ng time para makasinghap ng sariwang hangin" palusot ko na ikinakunot ng noo niya.
"Halika na nag aalala na ang tita mo roon at baka kung anong ginagawa ng doktor mo kay Tina"
Naglakad kami at ng bumalik kami sa kuwarto nakita namin na naroon si tita kasama si doc. Manacpacan.
"Jusko naman Rane saan ka ba nagssusuot at di ka makita kagabi?" aligagang sabi niya
"Sa garden lang po tita nakatulog po kasi ako dahil sa sinset at sa mga ibong humuhuni. Hinahanap ko nga rin po pala yung tatlo simula nung gumising po ako di ko sila nakakausap."
"Umalis nga pala sila nagpaalam sa akin na uuwi daw muna sila dahil narito naman ang mga lolo ni kath" Tita Tina said
"What?" I am schock
"U-umuwi d-daw s-sila d-dahil n-nabalitaan n-nila a-ang n-nangyari s-sa -iyo"
"Umuwi sila para sa akin at di para kay kath? I thought..."
"A-anak"
Sa loob ng ilang araw na nandoon ako sa hospital di ako ganoong nagsasalita na ipinagtataka nina tita at tito.
Kanina lang kami lumabas ng hospital linggo ng hapon. Nasa garden ako ng may tunapik sa aking balikat.
"Tulala ka yata. Do you have a problem? Im your lolo you can tell me iha" Lolo Rod ask me
Lolo Rod ay ama ni tito napalapit na din sa akin si lolo lagi ko rin syang pinupuntahan sa bahay nila malapit lang dito sa bahy ngayon nina tita at tito.
"Wala naman po lolo. Kayo po kamusta po kayo pasensya na po kayo ah at di ko kayo nadalaw noong nakaraan"
"Ayos pa naman ako minsan sumasakit lang ang tuhod ko alam mo na matanda na eh" natawa kaming pareho sa sinabi niya
"Narinig ko kay Roa na naospital ka daw. Ano ang nangyari? May nanakit ba sa prinsesa namin?" pabiro niyang tanong
"Wala po inatake po ako nakalimutan ko po kasing uminom ng gamot lolo kaya ako isinugod sa hospital"
"Diba sabi naman ni doc Manacpacan wag mong kakalimutan hindi ba? Nakalimutan mo na rin ba yung mga ipinagbabawal nya sa iyo?"
"Hindi naman po... Madami po kasi akoang ginagawa at may hinahabol pa po akong project at mag le-leave din po si Ms. Principal inaayos ko na rin po yung mga problema"
"Naiintindihan ko pero wag mo namang pagudin ang sarili mo at wag mong kalimutan yung mga bawal"
"Masusunod po mahal kong lolo"
"Asus ang aming prensesa"
"Lolo naman eh"
"Akina ang cellphone mo" nagtaka man ay ibinigay ko pa rin kay lolo ang cellpone ko
"Ano po ang ginawa nyo?"
"Nag set ako ng alarm tutunog yan yung kantang Falling In Love"
"Sa dami ng song na nasa playlist ko yun pa talaga napili nyo ano"
"Aba yun lang nqgustuhan kong kanta eh at tyaka alam ko naman na yan yung favorite song mo"
"Lolo ikaw talaga"
"O bakit akala mo di ko alam na you falling in love to him"
"Po anong sinasabi nyo? Wala akong alam sa sinasabi mo lolo"
"Asus ako pa talaga ang niloko ng apo ko"
"Tayo na po sa loob at lumalamig na"
Pumasok kami sa loob at nadatnan namin na parang nag aaway sila tita at tito.
"Ano ang nangyayari sa inyo nag aaaway ba kayo?" tanong ni lolo sa galit na boses.
"Ewan ko dyan kay Tina tay at naghahanap pa ng iba eh narito naman na ako" sabi naman ni tito sa isang galit na boses sabay pasok sa kuwarto nila.
"Tina, ano ang nangyayari at kayo ay nag aaway at sa harapan pa ni Roa"
Pinuntahan ko si Roa at dinala sa aking kuwarto oara makausap ko.
"Roa look at me. Roa look at me."
"Bakit sila nag aaway? Dina ba nila love ang isat-isa? Bakit si papa galit kay mama?" Tanong niya sabay haguhol
"Don't cry baby.. Andito si ate oh ayaw mo ba kay ate?" tanong ko habang nagpapahid ng luha
"I don't want to talk to them for a while" he said while still crying
"Ok baby. Higa ka muna pupuntahan ko lang sila sa baba ah. Dadalhan na rin kita ng hapunan mo"
Tango lang ang isinagot ni Roa. Kinumutaan ko ito pagkatapos ay hinalikan sa noo.
"Ate loves you.. I will love you always.. Ate is always here for you"
Lumabas ako ng kuwarto ng may narinig na galabog. Sinundan ko ang tunog na nanggaling pala sa kusina. Nakita ko doon si tito na lasing na lasing nasa harapan naman nito si tita na pilit na ngumingiti ng nakita ako.
"Ano po ang nangyayari? Nasa kuwarto ko nga po pala si Roa bumaba lang po ako para kuhanan sya ng hapunan at para matingnan na rin po kayo"
"S-salamat a-anak dapat nga nagpapahinga k-ka pa muna d-dahil iyon a-ang bilin s-sayo ng d-doctor."
"Ayan na namang si Manacpacan ang tinutukoy mo eh gayong nasa harapan lang kita oh."
"Tito tama na po wag na po kayo mag away lalo na sa harapan ni Roa. Alam nnyo po ba ang sabi nya sa akin kanina ayaw nya muna kayo makausap takot sya sa inyo"
"Iha ikaw muna ang bahala kay Roa ah promise maayos ulit namin ito sige na mag uusap pa kami"
Habang nag uusap kami pinagluto ko ng pag kain si Roa para may laman ang tiyan nito bago matulo. Nang natapos ay inilagay ko ito sa (bed table ata tawag dito)
"Opo, sana lang po isipin nyo ang isat-isa lalo na si Roa. Alam ko kung saan pupunta ang pag aaway nyo at kapag nangyari yon baka habang buhay na kayong di kausapin ng anak nyo. Excuse me."
Nang naka pasok na ako sa kuwarto nakita ko si Roa nakatalikod ito gumagalaw ito kaya sigurado akong patuloy pa rin itong umiiyak.
"Roa kain ka na para maka tulog kana ng maaga papasyal tayo bukas"
Pinanood ko lang si Roa kumain hanggang sa natapos ito.
"Ate kantahan mo naman po ako" sabi ni Roa at talagang nag beautiful eyes pa
"Ikaw talaga"
YOU ARE READING
Falling In Love (Dimple series 1)
RomanceMahirap sumulat ng libro. Napaka rami mong ico-consider katulad natin. Sabi nila "Our life is an open book" Mahirap i-direct ang buhay mo kung saan ito dapat tumungo. Mahirap piliin kung sino ang dapat mong isama sa bawat chapter o seasons ng buhay...