Falling In Love (Dimple series 1)

Chapter 14

Cancer

Rane's Pov

'Im sorry'

'Im sorry naging mahina ako'

'Anong kasalanan ko?'

"Here." rinig ko ang baritonong boses at ng nilingon ko ito ngumiti muna ito bago iabot ang isang mineral water.

"Thanks"

"Don't cry." he said

"How?" I asked

"Just look at the sky, look at the sunset, and smile." he said again

"Gaya-gaya" pabiro kong sabi na iki nangiti niya

"Andami ko natutunan sa'yo"

"Aba dapat lang." natatawa kong sagot

"Andito lang ako para sa iyo babe" he said and kiss my chicked

"What's that?" sabi ko ng naguguluhan

"Basta ako pa rin ang boy best friend mo ha kahit wala na ako" sabi niya sa isang mababang boses na nagpakaba sa akin.

"Ano ba ang sinasabi mo ha? Ikaw na lang nakakaintindi sa akin tapos sasabihin...." pinutol niya ang sasabihin ko na syang nagpabuhos ng aking luha sabay yakap sa kanya at hagulhol sa kanyang dibdib. Wala akong paki alam kung mabasa ko man sya ng aking luha ang mahalaga sa akin ngayon ay malaman nya kung gaano sya kaimportante sa akin.

"May cancer ako, pilit ko itong nilalabanan para sa'yo pero ang doctor na mismo ang nagsabi na hindi na ako magtatagal." sabi niya na syang ikinabigla ko pero nangi-ngibabaw sa isipan ko ang huling binanggit niya.

'Hindi na ako magtatagal'

'Hindi na ako magtatagal'

'Hindi na ako magtatagal'

Ilang beses pa iyong nag paulit-ulit sa pandinig ko bago muling tumulo ang aking mga luha bago sya muling niyakap ng mahigpit.

"Rane, tama na please.... Please stop... Ayaw kitang makitang umiiyak. Tama na please tanggapin na lang natin." sabi pa nyang muli

"Ayoko.. Mahirap.." I said habang unti-unting nahihirapan sa paghinga.

Naramdaman ko na lang na binuhat niya ako at rinig ko rin ang tunog ng ambulansiya at ang mga boses na natataranta. Kasabay ng pag buhos ng luha ni Blaze ay ang syang tuluyang pagbagsak ng talukap ng aking mga mata.

Sinubukan kong imulat ang aking mga mata ng narinig ko sya na may kausap kaya hindi na muna ako nag abala na imulat ang aking mga mata.

"Mom, hindi muna po ako makakauwi isinugod ko po dito sa hospital si Rane." sabi niya

"Oh my god!!! What happened?" his mom asked

"Ang sabi ng doctor niya masyado na daw na stress si Rane sa araw na iyon kaya hindi nakayanan ng katawan nya ang sinabi ko kaya nahirapan syang huminga."

"May s-sakit ba si Rane? Napapansin ko na ang dalas syang isugod sa hospital. May sakit ba daw sya?" halata sa boses ng mom nya na ayaw nyang itanong iyon pero ginawa nya pa rin

"Hindi ko po alam! Wala naman kasing sinasabi ang doctor ang parati nya lang sa sinasabi kung sino man ang bantay ni Rane ay sa pasyente nya na lang daw sasabihin na labis kong ipinagtataka."

"Nakakapagtaka nga naman! Doctor Manacpacan ay isang kilala pagdating sa medisina." her mom said again

"Paano nakilala ni Rane ang isa sa pinaka magaling na doctor sa buong Pilipinas?" he asked this time